PDA

Zobacz pełną wersję : Wilczy bracia



sir Bazyl
21-05-2007, 21:54
Działo się to w pewien październikowy łykend roku ubiegłego. Wraz z Pietrasem, towarzyszem wielu moich wędrówek, po całym dniu spędzonym na podniebnych szlakach postanowiliśmy zakotwiczyć na noc w opustoszałej dolince po wsi Balnica, na jednej z wielu okolicznych polanek. Po chwili namiocik już stał, drwa w ognisku radośnie trzaskały, a my zalegając w kręgu światła na karimatach zapijaliśmy pieczoną kiełbaskę i grzaneczki z serem, złocistym destylatem, gorzkim tylko z nazwy. Już po zachodzie słońca, na kilka, kilkanaście minut przed pojawieniem się na nieboskłonie księżyca rozpoczął się wspaniały koncert wilczych braci. „Uuu…Ale zawyły! Ja jeszcze słyszę to wycie…Ono w powietrzu zostało zapisane i jeszcze długo będzie się niosło”.
Koncert minął zbyt szybko, zbyt szybko wyschło też źródełko, a nas wzięły smaki na litra:-P .
Nagle w oddali, ni stąd, ni zowąd, tuż nad ziemią pojawiły się dwie jaśniejące gwiazdy, które przeleciawszy nad potokiem jęły zbliżać się do nas bieszczadzką łąką. Wpatrywaliśmy się w nie jak zahipnotyzowani, do czasu, gdy okazało się że to pędzi w naszym kierunku land rover straży granicznej. Na ucieczkę nie mieliśmy już ani sił, ani czasu, a przede wszystkim ochoty. Pozostało więc z uśmiechem powitać nocnych gości. Po kurtuazyjnych powitaniach musieliśmy wykazać się posiadaniem dokumentu ze zdjęciem, po czym zostaliśmy poinformowani o tym, o czym z racji pełnionego przez pograniczników zawodu poinformować nas wypadało. Ponieważ Panowie byli bardzo kulturalni i po prostu ludzcy, szerokim gestem zaprosiliśmy ich do wspólnej biesiady, z czego migając się służbą niestety nie skorzystali. Wobec powyższego nie pozostało nam nic innego jak życzyć im na dalszą część nocy spokojnej służby. I tak oto minął na bieszczadowaniu jeden z wielu wieczorów, które jakże miło powspominać.