PDA

Zobacz pełną wersję : Fauna - zagadka, nieznajomość czy co?



Recon
22-01-2009, 13:15
Nosiłem się z tym tematem już jakiś czas, ale niech tam... napiszę.
Zanim zacznę opis proszę by czytający przypomniał sobie jak się porusza gąsienica, taka żerująca na różnych tam roślinkach, taka owłosiona. Już jest wizja?.............. Oki, zaczynam.

Czerwiec, piękna pogoda, słoneczko, spokój, bo to jeszcze nie sezon. Pierwsza część stokówki z Cisnej do Smerku. Idę spacerkiem z kobietą, która będąc pierwszy raz w Bieszczadach ma głowę naokoło, nadwrażliwie wszystko słyszy, wszystko widzi, nawet gdy tego nie ma i ciągle ze strachem w oczach kręci naokoło głową. "Co to?" słyszę co chwila i zaczyna mnie to męczyć. Więc idziemy tą stokówką i znowu "co to?" leniwie patrzę za wskazującym palcem i w odległości 30-40 m na starym asfalcie widzę coś czarnego. Niby patrzy się w naszą stronę, ale gdzie ma łeb? Patrzę przez lornetkę... czarne, włochate, grube na średnią pięść, długie na 30-40 cm, lekko się rusza, ale chyba jakby nadsłuchiwało? Ruszam powoli w stronę tego czegoś i oceniam, że to jakieś tam łasicowate. Na mój ruch to coś rusza w poprzek drogi, ruchem właśnie gąsienicy. Oceniam, że aby temu się przyjrzeć i zobaczyć z bliska muszę mocno wystartować , bo biorąc pod uwagę tempo "gąsienicy" to mam "ją" szansę dogonić przed dojściem do przeciwległej krawędzi stokówki. Trwa szaleńczy wyścig z "gąsienicą", ja do niej a ona do bezpiecznej krawędzi gdzie są chaszcze i spadek w dół. Idąc ruchem gąsienicy "to coś" jednak dotarło szybciej w te chaszcze, ja tylko z odległości 3-4 metrów zobaczyłem jej tył wsuwający się w gęste krzaczory.
Jak wspomniałem, nijak nie mogłem zlokalizować łba, a biegnąc i patrząc się na "gąsienicę" także zlokalizować nóg, ogona... kurcze czegokolwiek dodatkowego, widziałem czarne puszyste futerko takie jak np. u kota perskiego.
Tyle... wszystko co widziałem opisałem i nic więcej nie mogę dodać.
Teraz jajcarze będą robić sobie z tego opisu jaja no bo w pierwszym odruchu i ja bym chyba sobie pożartował? ;)
Ale "to coś" widziałem!

Basia Z.
22-01-2009, 15:20
Tyle... wszystko co widziałem opisałem i nic więcej nie mogę dodać.
Teraz jajcarze będą robić sobie z tego opisu jaja no bo w pierwszym odruchu i ja bym chyba sobie pożartował? ;)
Ale "to coś" widziałem!

"Coś" podobnego widziałam w Tatrach jak przede mną zwiało, biegnąc ze ścieżki w dolinie, w górę stoku również podobnym "gąsienicowatym" ruchem.
Poruszało się dość szybko i też nie zdążyłam zrobić zdjęcia. Tylko kolor miało nie czarny, a brązowy, taki dość jasny brązowy.
Po wypytaniu sporej ilości znających się na tym ludzi doszłam do wniosku że prawdopodobnie był to tchórz.

Pozdrowienia

Basia

Marcin
01-04-2009, 11:51
Krwiożercza bestia w lasach Podkarpacia
(01-04-2009 )



Potężny dziki kot sieje spustoszenie w lasach Podkarpacia. Leśnicy znaleźli już kilka jego ofiar, którymi – póki co – są wyłącznie bieszczadzkie jelenie. Wczoraj spod kłów bestii uszedł w ostatniej chwili Jan K., zbieracz poroży z Lutowisk. To znaczy, że może ona być groźna również dla ludzi. Służba leśna apeluje do mieszkańców bieszczadzkich miejscowości o pozostanie w domu, przynajmniej porą nocną.

O wyczynach niezwykłego drapieżcy słychać było już od kilku dni, jednak dopiero wczoraj, pracownik biura RDLP w Krośnie, Tomasz Kogut, wracając z delegacji samochodem służbowym, zauważył w lesie między Lutowiskami a Czarną, czającego się na skraju drogi potężnego kota. Zachowując zimną krew, zdążył wykonać kilka zdjęć, zanim bestia rzuciła się w jego kierunku. W ostatniej chwili, ruszywszy z kopyta, uniknął spotkania z potężnymi kłami kocura.

Sam wygląd bestii budzi przerażenie: potężne cielsko okryte rudym futrem, z pyska wystają potężne, nigdy nie chowane kły, zaś łapy uzbrojone są w ogromne pazury. Najciekawszy jest jednak fakt posiadania przez zwierzę rogów, co jest chyba jedynym przypadkiem tego typu u drapieżnika. Istnieje domniemanie, że może to być krzyżówka rysia z żubrem, która po rodzicach nosi w sobie ogromną dzikość i żądzę krwi. Dlatego zwierzę otrzymało roboczą nazwę „rysiożubr”.

- Obecność zwierzęcia o podobnym wyglądzie stwierdzono już w tych okolicach w połowie XIX wieku – przypomina Edward Balwierczak, dyrektor RDLP w Krośnie.
– Schwytane, zostało wówczas przywiezione do cesarskiego zwierzyńca Habsburgów w Wiedniu, gdzie ponoć szybko padło. Austrowęgierskie służby specjalne sprawę wówczas zatuszowały i utajniły. W archiwum cesarskim zachował się jednak drzeworyt sygnowany jako „Lynx bisonatus galiciana”, czyli w wolnym tłumaczeniu „ryś żubrowy z Galicji”, dzięki któremu możemy dziś porównać te dwa przypadki.

Jak wynika z akt sprzed prawie dwóch wieków, ludność Lutowisk doznała wielu krzywd od bisonatusa i żeby „nie wywoływać go z lasu”, nie nadała mu nawet nazwy, określając go po prostu „On”. Porównanie wykonanego zdjęcia i archiwalnego wizerunku nie zostawia cienia wątpliwości, że dzika bestia spod Lutowisk to potomek „Onego” sprzed dwóch wieków. Oryginał historycznego drzeworytu przechowywany jest obecnie w Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Krośnie.

W Bieszczadach trwa właśnie zakrojona na szeroką skalę akcja pod kryptonimem „Rysiożubr”. Funkcjonariusze Straży Leśnej, wspólnie z pracownikami terenowymi nadleśnictw, prowadzą intensywne poszukiwania celem ujęcia bestii. O prawo do niej ubiegają się już bieszczadzkie samorządy.

- Bestia została po raz pierwszy zauważona na terenie lasów pod Lutowiskami, więc powinna być naszą własnością – twierdzi Włodzimierz Podyma, wójt Gminy Lutowiska.
– Zwierzę chcielibyśmy ująć żywe i przetrzymywać w dużej wolierze pokazowej. Byłoby ono również wielką atrakcją Dnia Żubra, który co roku organizujemy we współpracy z nadleśnictwami. Być może ogłosimy też konkurs na nadanie imienia naszemu drapieżcy.

Póki co leśnicy przestrzegają przed penetrowaniem leśnych ostępów, które stanowią prawdopodobną ostoję dzikiej rogatej bestii. Może się bowiem zdarzyć, że zaatakuje ona jakiegoś zbieracza poroży, jeśli tylko wyczuje, że rogi stanowiące ozdobę jej głowy, są zagrożone.


Edward Marszałek
Rzecznik prasowy RDLP w Krośnie



ciekawe zdjęcia: http://esanok.pl/?ak=news_c&pan=n&dod=artykul&var_id=6763&wroc=index

vm2301
01-04-2009, 15:12
hehe

tomas pablo
01-04-2009, 19:14
:lol:...hehehe !! super ma te różki !!

Wędrowiec
01-04-2009, 19:40
~ Marcin - dobre :D

Co do drapieżników, do pierwszego opisu pasuje mi norka amerykańska: http://images.google.pl/images?gbv=2&hl=pl&q=norka&um=1&ie=UTF-8&sa=N&tab=wi Jest to dosyć niepokojące, bo ten szkodnik do tej pory tak daleko się nie zapuszczał: http://www.iop.krakow.pl/gatunkiobce/default.asp?nazwa=opis&id=111&je=pl

A z brązowych na myśl przychodzi mi kuna leśna, tchórz i gronostaj.
Pozdrawiam!

Basia Z.
01-04-2009, 22:39
A z brązowych na myśl przychodzi mi kuna leśna, tchórz i gronostaj.
Pozdrawiam!

To co ja widziałam było dość spore (wraz z ogonem ok 40 cm długości), a gronostaj jest malutki. Kuna zaś ma taką dość charakterystyczną trójkątną głowę.

I kunę i gronostaja widziałam przy innych okazjach. Gronostaja - w Tatrach zimą, kiedy było mu widać tylko ślepka, nosek i koniec ogonka :-)

B.

Recon
02-04-2009, 01:16
Zwracam jeszcze raz uwagę na to co widziałem, zarówno przez lornetkę jak i z 5-6 metrów, gdy dobiegałem do "gąsienicy". Przecież tak patrząc na to "coś" widziałbym ogon i głowę.
No dobra... widziałem norkę amerykańską, ale musiała już być bez ogona i łba bo gdy dobiegałem do niej to mogłaby zwyczjnie uciec na nogach a ona ta "gąsienica" pełzła z wysiłkiem by zdążyć spaść w lekki nasyp i krzaki. Ogona nie miała i nijak nie wyróżniała się głowa. Wielokrotnie widziałem łasice, norki itp. więc umiałbym zlokalizować, nawet z daleka, i głowę, i tułów, i ogon.

chwastek
02-04-2009, 10:16
wonsz-sierściuszek któremu było bardzo spieszno do norki :)

ps. recon bardzo sympatycznie czyta sie ciebie

pawelboch
04-04-2009, 17:27
Zwracam jeszcze raz uwagę na to co widziałem, zarówno przez lornetkę jak i z 5-6 metrów, gdy dobiegałem do "gąsienicy". Przecież tak patrząc na to "coś" widziałbym ogon i głowę.
No dobra... widziałem norkę amerykańską, ale musiała już być bez ogona i łba bo gdy dobiegałem do niej to mogłaby zwyczjnie uciec na nogach a ona ta "gąsienica" pełzła z wysiłkiem by zdążyć spaść w lekki nasyp i krzaki. Ogona nie miała i nijak nie wyróżniała się głowa. Wielokrotnie widziałem łasice, norki itp. więc umiałbym zlokalizować, nawet z daleka, i głowę, i tułów, i ogon.

Cokolwiek by to nie było, ciesz się że uszliście z życiem.
pzdr., PB