Spotkajmy się na Połoninie
pod niebem pełnym gwiazd.
Spotkajmy kiedy zima minie,
a ptaki wrócą do swych gniazd.
Umówmy się już teraz,
gdy jesień pachnie deszczem,
bo warto wiedzieć nieraz,
że czeka nas coś jeszcze.
Spotkajmy się.... (WUKA)
Wersja do druku
Spotkajmy się na Połoninie
pod niebem pełnym gwiazd.
Spotkajmy kiedy zima minie,
a ptaki wrócą do swych gniazd.
Umówmy się już teraz,
gdy jesień pachnie deszczem,
bo warto wiedzieć nieraz,
że czeka nas coś jeszcze.
Spotkajmy się.... (WUKA)
Tak, warto wiedzieć. Nadzieja na jutro - dodaje sił na dziś.
Pięknie i jakoś tak nostalgicznie się zrobiło.
Dzięki.
...bo warto przesuwać horyzont i czekać!
Czekania uczymy się z czasem. Młodość jest niecierpliwa
Piękne!!!
Ale z tym czekaniem to ja się do końca nie zgodzę...życie jest nań zbyt krótkie
Ale fajnie jest na coś czekać,niz mieć to za sobą!
To ja wolę mieć za sobą-to bezpieczniejsze, a wiersz Ci zaraz "ukradnę" na bloga, bo bardzo mi się podoba!:-P
Będzie mi miło,bo tam zaglądam!
Jeszcze ino muszę mu jakąś fotkę wyszukać;-)
Wuka podpisuje się obiema rękami pod Twoim wierszem:))Mam nadzieje że to spotkanie na Połoninie kiedyś będzie realne i może przy dżwiękach gitary będziemy mówić swoje wiersze:))Na takie marzenie warto czekać