Szkoła.

Czasem wracam na chwilę
do szkoły,
kołnierzyka białego
i pani,
i tornistra z grubej tektury,
pajdy chleba na drugie
śniadanie.
I do jabłek na oknie
w klasie
pozbieranych wspólnie
na przerwie,
małej szkółki drewnianej
w Michniowcu,
co na smutki ją trzymam...
w rezerwie.

Pamięci mojej pierwszej PANI , mojej pierwszej szkoły, pierwszych wzlotów i...upadków.
WUKA

Ma ktoś może zdjęcie tego budyneczku? Nie śmiem nawet marzyć, że historyczne np. z czasów kiedy była w nim jeszcze strażnica WOPu (którą bardzo dobrze pamiętam).Jakby tak udało się odnaleźć kogoś, kto odbywał w niej służbę...konno!

http://www.google.pl/#hl=pl&source=h...95df948d9bf506 tu znalazłam kilka informacji, ale zdjęć szkoły nie ma!

Piękna okolica, surowa i działająca na wyobraźnię. Biorac pod uwagę dziecięcą wrażliwość i fantazję , zapada w serce na całe życie. Dobrze jest mieć w sobie takie miejsca do których zawsze można uciec gdy jest nam źle.

Poszperałam i jestem bardzo dumna. że początek mojej edukacji przypadł w takim miejscu. Michniowiec ma przebogatą i długą historię. To niesamowite jakim przemianom podlegał przez...wieki! A ja chciałam tylko cofnąć się do czasów nie tak odległych. I pomyśleć, ze przyczynił się do tych "odkryć" sentyment do szkolnych wspomnień.

Załącznik 25780 Szkolne wspomnienia, wzruszenia! I ta ilustracja z elementarza, która tak pobudzała dziecięcą wyobraźnię. Pamiętacie??