Wersja do druku
Ale o czym Wy piszecie-granice granicami, a szlak szlakiem.
Są one po polskiej stronie dość wyraźnie poznakowane i można sobie nimi dreptać.
I dzięki Bogu, że zdecydowana większość po tych szlakach drepce, bo jak by ten Park wyglądał, gdyby sobie ludzie zbaczali. Najpierw do jednego czy drugiego drzewka parę metrów, potem dalej i dalej.
...wrócę tylko na chwilę do tego, że oczywiście chodziło mi o Karpaty ukraińskie, a nie rumuńskie...no, a co do skakania od drzewka do drzewka, to oczywiście to też tylko taka przenośnia była, tak naprawdę idzie mi o to, że jesteśmy " ograniczeni granicami", ciężko pójść za impulsem w postaci wspomnianego chabazia i skręcić w ten szlak co w doliny, albo na połoniny, choć wcześniej tego nie planowaliśmy...(tylko nie czepiajcie się, że przecież chciałem z SG ustalać swoje trasy). Chciałem sobie pomarzyć, jakby to nam dobrze było...zachwycać się wszystkim tym czym chcę, a nie tym czym mogę...A że lubię realizowanie marzeń, stąd pytania praktyczne...
Raczej jednak jesteśmy ograniczeni szlakami i tego się trzymajmy. Na wspomniany Kińczyk nie prowadzi obecnie żaden szlak, więc granica nie ma tu naprawdę nic do rzeczy.
Przed wejściem strefy Schengen można było prosić Park i SG o pozwolenie na przejście trasą nieznakowaną Sianki - przełęcz Bukowska. Teraz nie ma na to szans. SG pilnuje granicy ze swojej strony, Ukraina ze swojej. Z tego, co słyszałam, teraz trzeba prosić także o pozwolenie na wejście na zielony szlak prowadzący na Kińczyk od ukraińskiej strony i Polacy mają problem z uzyskaniem takiego pozwolenia.
Udało mi się tę trasę zrobić w 2004 roku. Jak pojawiliśmy się na Kińczyku, zaraz za nami zjawili się ukraińsky pogranicznicy. I chociaż nie interesowali się pozwoleniem i tak dalej, to trudno ich obecnośc uznać za przypadkową.
A wcześniej, jeszcze w Bukowcu, zatrzymała nas nasza SG i pytała o plany - musieliśmy się wylegitymować i pokazać pozwolenie.
To był jeszcze czas, kiedy funkcjonował schron nad Negrylowem... to były czasy :)
Obecny pan dyrektor dawał pozwolenia?to chyba trzeba było nieźle umotywować;-))
A co do pozwoleń po stronie ukraińskiej w lecie mam nadzieję się przekonać osobiście jak wygląda procedura;-)
Nie obecny, ale poprzedni wydawał pozwolenia jeszcze.
...chce tylko zauwazyc, ze dzieki tej dyskusji niektorzy z nas wrocili wspomnieniami na ''otwarte'' szlaki, niektorzy przebyli te d
roge po raz pierwszy (w swoich umyslach), sam do nich naleze... Jestem zdania, ze takie podroze sa rownie wazne, jak te, ktorych kilometry odczuwamy. Z w nogach. Jest mi niezmiernie milo i radosnie na duszy...
Przy tych tłumach, które jeżdżą w nasze góry jestem za szlakami i ruchu tylko na nich;-)
Mamy za małe góry, żeby propagować jeszcze chodzenie poza wyznaczonymi ścieżkami-jeśli chcemy, żeby coś jeszcze zostało dla naszych dzieci.
No niestety.
No właśnie problem dotyczy nie tyle granicy, ile ochrony przyrody.Cytat:
Zamieszczone przez Krysia
B.
jesli sie nie zmieni podejscie do "zagospodarowywania" to dla naszych dzieci zostana w gorach obarierkowane tunele (pelne kamer zeby bylo bezpieczniej ;)Cytat:
Zamieszczone przez Krysia