Wersja do druku
Mnie też to sformułowanie uderzyło, ale tak brzmiała oficjalna propaganda, a w rzeczywistości po prostu pewnie było tam było fajnie i filmowcy sobie popili ze studentami.
Wg spisu na stronie Polskiej Kroniki Filmowej jest to kronika nr 66/02B.
http://www.kronikarp.com/popup_audycja.php?id=32515&type=3
http://www.kronikarp.com/popup_audyc...d=32515&type=4
A tu mając już numer, bez trudu znalazłam oryginalny link:
http://www.repozytorium.fn.org.pl/?q=pl/node/6577
Tylu ludzi...czy ktoś z nich kiedyś tu trafi i wspomni?:) Ciekawe, skąd ci imprezowicze, czy wracają w Bieszczady...
A jednak pierwsza myśl najlepsza...lektorem był Włodzimierz Kmiecik
To było 48 lat temu, najmłodsi z nich musieli mieć wtedy po 19-20 lat, teraz mają pod siedemdziesiąt. Wątpię czy się się ktoś odezwie...Cytat:
Zamieszczone przez Derty
Nie trać proszę nadziei Browar!
Powyżej DUCHPRZESZŁOŚCI zrobił ładne zestawienie statystyczne. Jednak na mój socjologiczny nos bardziej nadaje się tu metoda jakościowa. Dla wielu, którzy wówczas biegali po Bieszczadach to miejsce było tylko jednym z przystanków. Należy przyjąć, że ze wspomnianych 200 odezwie się góra jedna osoba, która związała się emocjonalnie z chatą na Horodku. Człowiek, dla którego schronisko to nie był tylko dach nad głową i kojo lecz nade wszystko atmosfera tworzona przez ludzi zauroczonych TYM skrawkiem naszego kraju. To właśnie dzięki emocjonalnym przeżyciom nadajemy takim miejscom wartość, zachowujemy je w sercu i pamięci i pragniemy do nich wracać.
Jestem z określonej przez Ciebie generacji (patrz nik), trafiłem na to forum przypadkiem, miejmy nadzieję, że takich przypadków będzie więcej.
Piękna historia, Basiu.Cytat:
Zamieszczone przez Basia Z.
Może to ci pomoże?
http://www.skpb.waw.pl/przewodnicy/wszechlista.html
Zaglądałam i domyślam się o jakie osoby chodzi. Nazwisko Ireny nawet sobie przypomniałam :) Byłyśmy jeszcze kiedyś przy innej okazji razem na jakimś szkoleniu przewodników studenckich na wyspie Wolin i na Rugii.Cytat:
Zamieszczone przez dziabka1
Ale tras "Połonin" niestety nie ma spisanych.
Pytałam już kiedyś o to schronisko moją Mamę. Ma kilka zdjęć z okolic Łopiennika z roku 67 albo 68. O schronisku nic nie potrafi powiedzieć oprócz tego, że kojarzy, że było i prawdopodobnie Ona również je odwiedziła.
Na 5 stronie tego wątku wspomniałem o instytucji stałego mieszkańca . Myślę teraz, że funkcjonowała ona chyba w każdym schronisku. Była to grupa, która upodobała sobie to konkretne miejsce. To dzięki nim jako tako postępowały prace przy utrzymaniu i rozbudowie bazy. Wejście w jej skład odbywało się w najprostszy z możliwych sposobów, po prostu wystarczyło dołożyć się do składki na zakupienie całodziennego prowiantu. Obligowało to jednoznacznie do udziału w pracach na rzecz schroniska, co anulowało odpłatność za nocleg.
Wrzucam pare zdjec z naszego pleneru w pazdzierniku 1977 - pisal o nim Stefan Ef.
1. Zdjecie z ogniskiem - tak rozpoczelismy wabienie misia przy pomocy zupki, pozniej byla rozpaczliwa ewakuacja. Lesniczy na dole podsumowal nas : no jest tu nowy niedzwiedz, zaklada gawre i jeszcze nie wiemy czy roslino czy miesozerny
2. Widok z kibelka
3. Chlopaki buduja nowa szope
4. Prysznic
5. Schron z podejscia od wody
6. Schron, sypialnia skoro swit, w srodku popielica popija resztki herbaty (juz bez pradu) z kubka, zblizenia dam po zrobieniu skanow czarno-bladych
7. Szopa w budowie
8. Kuchnia - Ula i Larry przy stole ze slynnymi swiecznikami
Załącznik 37067Załącznik 37068Załącznik 37069Załącznik 37070Załącznik 37071Załącznik 37066Załącznik 37072
Załącznik 37065