Wersja do druku
Bieszczadzkie misterium
Msza jesienna
o spóźnionym świcie
mglisty opar
biała komża
dym kadzidła
leśne dzwonki
głoszą podniesienie
moja wina
nasza wina
moja skrucha
przekazuję bukom
znak pokoju
powalone drzewa
na kolanach
na Golgotę
na pożytek
młodnikowi
Hallo,
jako rebeliant i innowierca jestem w stanie poświęcić ideały. ..
idę na to misterium...
piękne,
wręcz w powietrzu unosi się jej zapach. ..
WUKA mam tylko taką delikatną mgiełkę...
http://imageshack.us/a/img94/3666/mglay.jpg
Witaj Wuka
Ponieważ odezwał się fotografik Pierogowy i zapewne inni także sie odezwą,
więc ja skromnie tylko podsyłam te fotki.
Pewnie z tego zalewu trudno będzie Ci wybrać :-)
Dla mnie ten wiersz wiąże się z czymś innym.
Innym odczuwaniem. Bo inna sytuacja.
Ale także misterium.
I czytając go po wielokroć
biję się i rzekam "moja wina"....
Głośno do tej pięknej, młodej buczyny, której na imię ....
Ale to nieistotne.
Pozdrawiam
WUKO troche mgieł z 2009 r i też październik.
Załącznik 30345Załącznik 30344Załącznik 30343Załącznik 30342
Załącznik 30341
Jesteście naprawdę kochani. Tak, otrzymałam sporo linków do Waszych galerii, aż trudno będzie wybrać. Bardzo dziękuję. Chcę, żeby głównym motywem były drzewa i mgła, bez dosłowności modlitewnej. Pozdrawiam serdecznie!
http://www.youtube.com/watch?v=4lt8kOPSQxI Zapraszam do posłuchania i obejrzenia. Dziękuję Wszystkim, których fotografie wzmocniły efekt misterium. WUKA
To My dziękujemy.Cytat:
Zamieszczone przez WUKA
Pięknie się słuchało.....
Buczynka i Michał
Piękne ...dzięki !!!
Idąc mglistym jesiennym porankiem z Mucznego na Bukowe, taką właśnie słyszałam melodię bieszczadzkiego misterium - oszczędną, mistyczną. z przejęciem wykonaną. Znacie pewnie to uczucie, kompletnego wyizolowania i nierzeczywistego otoczenia, istnienia poza wszelką materią!