Zwalone umarłe drzewa
Dęby kiedyś żyjące
Domem korników
Dziś się stające
Czarny jodłowy las
Zielone paprocie
Oddają mu cześć
W słabych promieniach
Cienie bukowych drzew
Wchodzą w cienie umarłych
Kamienie nieruchome
Niosą liście żółtawe
Niebo ma kolor czerwony
Wraz z nim las płonie
Stają się jednością
Jak noc i dzień
Szara wilgotna mgła
Otula drzew głowy
Po chwili wschodzi życie
Trawy suszą liście
Rwące strumienie
Niosą upojenie
Umarłym Zakapiorom
Bieszczadzkich lasów
