Spacerkiem po Bieszczadach

[asia999]

He, he, dobre...jeszcze czego!

No trudno, bezczelnie będę nadal przyglądać się temu spacerkowi

Wczoraj wieczorem też wróciłem z urlopu, który spędziłem w Beskidzie Palmowym i stąd ta obsuwa w pisaniu.

Beskid Palmowy no fiu, fiu, fiu!

Też już tęsknię za Bieszczadami więc niedługo trzeba będzie wyskoczyć bodaj na jeden dzień!

Tego nawet nie skomentuję, bo mnie szlag trafia, że ja nie mogę

Było, było - skrobnę jeszcze o tym :)

No!

O to-to-to, jakiś marazm kompletny! (ale jakąś relację z Beskidu Niskiego też byśmy chętnie poczytali )

Beskid był tylko troszkę turystyczny, więc tylko podrażnił zmysły A Beskid, jak to Beskid...zielony...

[sir Bazyl]

No trudno, bezczelnie będę nadal przyglądać się temu spacerkowi

Co zrobić...jakoś to przeboleję
Lecimy zatem dalej:

Większość terenu wsi wchłonął las ale co pewien czas, czy w dolinie, bliżej potoku, czy na zboczach pagórów ją otaczających można natknąć się na polanki mniejsze
spaser26.jpg
bądź większe
spacer27.jpg
Oprócz rosnących na nich pojedynczych drzew owocowych nie odnalazłem innych śladów pozostałości po czasach gdy tereny te były zamieszkane przez ludzi, których było całkiem sporo, gdyż jak podaje literatura osada w 1921 roku liczyła prawie siedmiuset mieszkańców.
Natomiast w lesie można natknąć się jeszcze na różnej maści artefakty, od śladów z dawien dawna nieużytkowanych dróg
spacer31.jpg spacer38.jpg
przez zapadliska po piwnicach
spacer36.jpg spacer41.jpg
kopce cegieł i kamieni po zabudowaniach
spacer39.jpg
kamienne podmurówki
spacer40.jpg

[sir Bazyl]

Po sfotografowaniu jednej z tych studni wyszedłem zza drzewa pod którym była ukryta na polanę, wprost na tego osobnika
spacer29.jpg
Obu nas zamurowało – mnie bo się nie mogłem nadziwić dlaczego nie zwiał jak kręciłem się tuż obok robiąc zdjęcia studni a jego bo może myślał, że wyjdzie z krzaków jakaś dorodna żubrzyca a tu w jej miejsce taki cudak się pojawił
Wyjąłem aparat i strzeliłem mu szybko trzy zdjęcia gdyż myślałem że zaraz da drapaka a ten ani drgnie! Wgapia się we mnie i nie wiadomo co mu tam pod kopułą zaświta – może to ja będę musiał dać drapaka? Zacząłem rozglądać się za opcjami ewentualnej ucieczki ale nie za bardzo mogłem kręcić głową gdyż chciałem mieć go cały czas na oku. Na szczęście nie zdecydował się pokazać mi kto tu jest gospodarzem i leniwym truchtem opuścił polanę.
Ja też z odejściem nie zwlekałem gdyż już od dobrej chwili słychać było gdzieś z północnych stron, czyli od morza (może Asia nasłała? )

Tego nawet nie skomentuję, bo mnie szlag trafia, że ja nie mogę

nadchodzącą burzę. Znajdowałem się gdzieś na terenie szóstej części wsi i do spenetrowania została mi ostatnia, siódma jej część, którą postanowiłem odpuścić i wiać do samochodu. Wg mapy miałem do niego lotem ptaka nie więcej niż 800-900 metrów. Tyle, że ze mnie taki ptak jak żubrzyca więc miałem troszkę dalej, gdyż każdy kto łaził w linii prostej bieszczadzkimi stokami usianymi jarami ten wie, że to nienajlepszy pomysł. Drzewa już nieźle szumiały i wyginały się pod naporem wiatru a ja pędziłem pod górę w stronę schronienia. W końcu wydostałem się na wierzchowinę i biegnącą nią leśną drogą pognałem w stronę auta. Spadające z nieba wielkie i ciężkie krople deszczu nieźle motywowały do wzmożonego wysiłku i wkrótce znalazłem się pod dachem. Buty i koszulę przebrałem już w środku ponieważ na zewnątrz przez następne dziesięć minut świata nie było widać.

[asia999]

Ja też z odejściem nie zwlekałem gdyż już od dobrej chwili słychać było gdzieś z północnych stron, czyli od morza (może Asia nasłała? ) nadchodzącą burzę.

O! Zadziałało! Super! W takim razie następnym razem spróbuję z teleportacją. Byle tylko sir Bazyl nie dostał zawału, jak wylezę gdzieś ze studni albo zza drzewa

Ten żubr to normalnie jak z reklamy