Sierpniowy Pikuj

[Gipsar]

Na początku sierpnia po kilkudniowym pobycie w polskich Bieszczadach wyruszyliśmy w długo wyczekiwaną podróż na drugą stronę granicy. Tym razem w planach był dłuższy 3-dniowy pobyt.
Przekraczanie granicy w Krościenku w czwartek ok 13-tej. Czas obsługi ok 20 min. Na granicy pusto. Dopiero po kilku minutach podjechał kolejny samochód.
Najpierw Chyrów i wymiana walut, pierwsze zakupy. Niestety zaczęło padać. Chwila przerwy jeszcze w Starym Samborze, ale coraz intensywniejszy deszcz skutecznie zniechęcał. Potem prosto do Husnego i znanej nam już Bojkowskiej Chaty.
Pierwotny plan na wyjście w góry w piątek niestety musiał zostać zmodyfikowany. Od rana padało . Pojechaliśmy więc na zwiedzanie okolicy. Turka, Sianki, Użok.
Na dworcu w Siankach pusto, poza miłą panią z kasy właściwie nikogo. Właśnie odjechał pociąg do Wołosianki 14.05. Zabrała się grupa turystów z Bieszczadera. Ciekawie tak popatrzeć na drugą stronę – tam, gdzie jeszcze kilka lat temu z punktu widokowego, wypatrywaliśmy budynku dworca.
Deszcz popadywał. Jak dojechaliśmy do Husnego - lało. Na szczęście ok 19 przestało.
Rano – niebo bezchmurne, ciepło, ale nie upalnie. Przyłączyło się do nas małżeństwo ze Lwowa. Szli pierwszy raz na Pikuj. Poszliśmy tym razem trochę inaczej. Po wyjściu z chaty i ok 10 minutach marszu skręcamy w prawo przez mostek i idziemy najpierw jakimś skrótem przez łączkę a potem już leśną drogą dla zmotoryzowanych. Po ok godzinie wychodzimy z lasu - na połoninę na zakręcie pod Prypirem.

mapa.JPG

IMG_4175.jpg

Pikuj niestety schował się w chmurach.

IMG_4186.jpg

IMG_4190.jpg

Ruszamy najpierw w prawo. Na górze i wiałooooo mocno. Chmury „przesuwały się” z 50m nad nami. Mieliśmy nadzieję, że ten wiatr je jakoś przegoni.

IMG_4196.jpg

IMG_4206.jpg

IMG_4209.jpg

Po godzinie zdecydowaliśmy, że czas na odwrót, bo do Pikuja jest kawałek. A my planowaliśmy tam przenocować.

IMG_4223.jpg

Aż szkoda iść. Chciałoby się posiedzieć i podziwiać. Tylko ten wiatr nie dawał za wygraną. Na szlaku pusto. Kilka dni wcześniej już nawet na trasie z Mucznego na Bukowe i do Pszczelin sporo turystów. A tu tak pięknie. Co chwilę przystajemy choć na moment delektować się widokami.

IMG_4231.jpg

IMG_4230.jpg

[Zbyszek]

Pięknie. Wspomnienia odżyły.

[Gipsar]

My mieszczuchy z nizin centralnej Polski właśnie dla takich widoków, dla tego nieporównywalnego z niczym innym poczucia przestrzeni, wolności, spokoju, kochamy takie miejsca. Jeszcze sporo Karpat ukraińskich do zwiedzania zostało. Żeby tylko sił i życia starczyło. Idziemy spokojnie dalej licząc, że te chmury na samym końcu się jednak skończą. Na zachodzie już przewiało.

IMG_4243.jpg

IMG_4257.jpg

Pamiętam jak czytałem relacje tych którzy już tu byli i jak bardzo chciałem sam zobaczyć właśnie ten widok. Aparat nie oddaje.

IMG_4259.jpg

A Pikuj wciąż w chmurach

IMG_4262.jpg

IMG_4270.jpg

IMG_4277.jpg

Momentami chmury są tuż nad naszymi głowami

IMG_4289.jpg

Ale tuż przed Pikujem chmury się rozchodzą

IMG_4290.jpg

IMG_4291.jpg

[Gipsar]

Weszliśmy już bez chmur. Widoki piękne.
Najdłużej patrzyliśmy już dalej, w stronę Borżawy - to następny cel. Może nie za rok, ale jest co planować

IMG_4328.jpg

Na górze ok 10 osób. Sami Ukraińcy. Była nawet rodzinka z chyba niespełna rocznym dzieckiem.
Po drodze nie spotkaliśmy nikogo poza jagodziarzami. Raz nawet minął nas ciągnik z przyczepą na której siedziało z 15 osób i beczka (wielka, moja babcia kisiła w takiej kapustę na zimę). Koleiny błota zostaną zapewne na kilka dni. Ale tu nie mam żalu - to ich świat, życie i praca. Po chwili od strony, z której przyszliśmy, podjechało kilka quadów - głośno. Praktycznie pod sam szczyt - to byli Polacy.
W nawiązaniu do wątku o rozjeżdżaniu połonin - jakoś tak nie pasowało.

Z figury Chrystusa zostało tylko tyle. Nie wiem czy to pogoda czy wandale.

IMG_4316.jpg

My tymczasem zabraliśmy się do przygotowania sobie noclegu. Niecka tuż poniżej szczytu pasowała idealnie. Zasłaniała od wiatru.

IMG_4325.jpg

[don Enrico]

(...)

Z figury Chrystusa zostało tylko tyle. Nie wiem czy to pogoda czy wandale.

IMG_4316.jpg

(...)

Natura sama rozprawiła się ze sztuczną figurą , sztucznie postawioną
Cała historia wędrówki tej figury jest sztuczna.
...
Ale mieliście fajną zajawkę z tym Pikujem do ostatniej chwili okrytym płaszczem chmur

[Gipsar]

Mam jeszcze pytanie - jak załączyć zdjęcie żeby było widoczne bez konieczności logowania? Nie znalazłem odpowiedzi na forum.

[Wojtek Pysz]

jak załączyć zdjęcie żeby było widoczne bez konieczności logowania?

Byś może są inne sposoby - ja stosuję taki:

• Umieszczam zdjęcie na stabilnym serwerze internetowym, kopiuję do schowka jego adres;
• w edytorze wiadomości na forum klikam Insert Image, następnie From URL;
  
• w polu URL kopiuję adres obrazka, zdejmuję zaznaczenie z checkboxa Retrieve remote ...;
• klikam OK pod spodem i mamy obrazek widoczny bez logowania.

Na przykład jagodziarz pod Starostyną:

[wowka]

IMG_20170824_155059_1.jpg
24 sierpnia 2017 r. byliśmy rowerami na Pikuju i przypadkowo trafiliśmy na montaż figury. Wtedy obstawiałem, że przetrzyma maksymalnie dwie zimy. Przetrzymała dwa razy dłużej.

[don Enrico]

W oczekiwaniu dalszej części opowieści jak grupa Gipsara przetrwała noc na biwaku pod skałą i czy znalazła źródło
można zająć się teoretyzowaniem żywota
i nie chodzi mi tu o gipsową figurę Chrystusa
tylko o betonowy monument widoczny na zdjęciu Wowki. Gdyby ktoś pokusił się o zgromadzenie zdjęć z ostatnich 20 lat, jak zmieniał się wygląd
W dodatku wciąż czeka rozwiązania zagadka skąd się wzięła ta kupa betonu na szczycie ???
Teorii jest wiele , poczynając od austryjackich kartografów (vide Wlk Rawka) , przez Czechów (na cześć twórcy Czechosłowacji) , poprzez wersję ukraińską (na cześć poety, ale którego?)

[wowka]

Gdyby ktoś pokusił się o zgromadzenie zdjęć z ostatnich 20 lat, jak zmieniał się wygląd

To foto zrobiłem w weekend majowy 2000, czyli 21 lat temu:

Scan0007.jpg

Nie pamiętam czy wtedy była tam tablica poświęcona I. Franko, a ponoć była przykręcona do słupa.