z Przełęczy do Butelki

[Wojtek Pysz]

Kiedy, kto i gdzie - w skrócie

Termin: 3 - 7 sierpnia 2024 r.

Uczestnicy: Antek, Bartolomeo, Wojtek (czyli ekipa, która już tu występowała w 2021 r.: http://forum.bieszczady.info.pl/showthread.php/10424)

Trasa piesza: Przełęcz Latorycka – Pikuj – Starostyna – przeł. Kut – Hnyła (Karpackie) - Perejba – Jaworów – Butelka Niżna

Dojazd: samochodem do Butelki Niżnej przez Krościenko

Czas przekraczania granicy: ok. 20 minut kontrola łącznie z oczekiwaniem przy wjeździe. Ok. 3 godziny przy wyjeździe, bo pogranicznicy polscy oglądali mecz siatkówki Polska-USA

Noclegi: pierwszy nocleg w Butelce Niżnej stacjonarnie, trzy kolejne w namiotach

Trasa na mapce: https://ciekawe.tematy.net/strona/al...d=f0da3712aff6

[bartolomeo]

Ja zacznę od razu od wędrówki. Tak jak Wojtek napisał wystartowaliśmy z Przełęczy Latoryckiej, zaraz obok zaparkowanego na poboczu policyjnego radiowozu

Pierwsze zdjęcie jeszcze wprost z asfaltu,



dwa kolejne już kilkanaście-kilkadziesiąt metrów wyżej.





Jak widać początek był mało górski, ale w przyszłości ten fragment będzie jeszcze mniej przyjazny dla pieszego turysty

[Wojtek Pysz]

A ja się trochę cofnę w czasie. Tak bywa przy opowiadaniu, jeśli opowiada więcej, niż jeden opowiadacz.
Jechaliśmy cały czas w deszczu i po przyjeździe na miejsce nadal padał deszcz.



Za to w domu było ciepło i przytulnie.



Następnego dnia upakowaliśmy plecaki i siebie w pojeździe Łada Niva i pojechaliśmy na Przełęcz Latorycką.

[maciejka]

A ja się trochę cofnę w czasie.

Wojtku i bardzo dobrze, bo już na wstępie zgubiłam się w opowieści, zabrakło mi ważnego elementu historii. Skoro maszyna stacjonowała w Butelce, to zadałam sobie pytanie, jak dotarliście do Przełęczy Latoryckiej i gdzie wypadł pierwszy nocleg.
Teraz już wiem, że trafiliście do gościnnych gospodarzy, którzy pomogli też w transporcie

Za to w domu było ciepło i przytulnie.

Piękne, klimatyczne wnętrze i takie znajome z tamtejszych wędrówek, gdzie w wioskach zawsze ktoś przygarnął do siebie. A tutaj widzę też stół suto zastawiony, więc głodni spać nie poszliście.

[Wojtek Pysz]

Skoro maszyna stacjonowała w Butelce, to zadałam sobie pytanie, jak dotarliście do Przełęczy Latoryckiej i gdzie wypadł pierwszy nocleg.

Widzę, że dedukujesz jak bohater pana Artura Conan Doyle'a

Teraz już wiem, że trafiliście do gościnnych gospodarzy, którzy pomogli też w transporcie [....] A tutaj widzę też stół suto zastawiony, więc głodni spać nie poszliście.

Jakoś się składa, że pomimo krążących złych opinii o naszych wschodnich sąsiadach, trafiamy zawsze na ludzi serdecznych i przyjaznych. Tak było i tym razem. Na jednym z poprzednich zdjęć widać, że coś się dymi. Na lewo od туалет. Obok dwóch starych, psich bud w zmyślnym piecu zrobionym ze starej felgi pieką się szaszłyki. Pokazane teraz zdjęcie zostało zrobione 4 dni później, więc już nic nie dymi.

[jojo]

GRATULACJE - praktycznie cała grań BW. Czekam na kolejne dni. Przez Was znowu zaczynam tęsknić i już mi coś po głowie "chodzi" ....

[maciejka]

Widzę, że dedukujesz jak bohater pana Artura Conan Doyle'a

O Tak! Żałując, że nie mogłam być tam osobiście, pragnę dokładnie prześledzić Waszą wyprawę! Dziękuję zatem za szczegóły wprowadzenia, pierwsze przydrożne krzyże i kapliczki, a teraz zmiany - "nowe idzie w góry"! I kolejne spostrzeżenie - dzień zaczynał się pochmurno i mokrawo...

[Wojtek Pysz]

Minęliśmy pierwszy wiatrak, ten w oddali, on już się kręci. Jesteśmy kołu drugiego, prawie gotowego. Będziemy je widzieć przez cały czas - z Pikuja i dalej.



Taka droga ciągnie się przez wiele kilometrów.



Tu będzie kolejny wiatrak, na horyzoncie sterczą - jak nogi pająka - pompy do betonu, zalewające następny fundament. A dalej, gdzieś w chmurach jest Pikuj.

[bartolomeo]

Pewnie znów za bardzo się rozpędzam więc zatrzymam się na pierwszej pięknej łące, bezpośrednio nad Biłasowicą, przy krzyżu pilnowanym przez 21 (jeżeli dobrze pamiętam) krów z Biłasowicy właśnie. Tam miało miejsce jedno z niewielu spotkań na trasie.

[Wojtek Pysz]

Skoro było spotkanie, po0każmy, kto się z kim spotkał. Był to gospodarz z Biłasowicy, który pilnował żony, która pilnowała 23 krów. Jedna krowa była własna, reszta od sąsiadów. Każdy z właścicieli przychodził tu ze stadem co 23 dni. Gospodarz pracował na co dzień jako ochroniarz przy budowie wiatraków. Gdy spytaliśmy, czy wie, kto to buduje, stwierdził, że nie wie. Ale jeśli na Ukrainie budują jakąś nową elektrykę i nikt tego nie bombarduje, to pewnie Moskale budują przez kogoś podstawionego.




Na pożegnanie mężczyzna (ukr. чоловік) wypił z nami symboliczną 50-kę samogonu ale na propozycję, by poczęstować żonę, okazał autentyczne zdziwienie i oburzenie. Idziemy dalej. Zanim wejdziemy na Pikuj (w chmurach), czeka nas jeszcze podejście na Menczył. Niepozornie stąd wygląda, ale podejście jest mocne.