Bieszczadzkie jedzonko

[Piotr]

Czy w ogóle możemy mówić o kuchni bieszczadzkiej?:

No na pewno mozemy, tylko trzeba byłoby to jakoś podzielić. Zalezy tez jaki okres czasu/dziejow masz na mysli. Jeśli dawniej, to tak jak piszesz - Fredro zapewne z dziczyzną problemów nie miał :) Natomiast mieli go na pewno Bojkowie i Łemkowie, którzy zazwyczaj byli ubodzy, co nie znaczy że wszyscy, ale w kazdym razie o mięsie, a zwłaszcza o dziczyxnie wiekszość mogła jedynie pomarzyć,zadowalając się prostymi, aczkolwiek byc moze smacznymi potrawami bezmiesnymi. Typowe dania łemkowskie: rzadka zacierka z mąki pytlowej, żytniej lub pszennej; żur z mąki owsianej,
polewki z suszonych owoców, zacierka na soku z kwaszonej kapusty; zabielana mąką serwatka, zacierka na mleku z roztopioną bryndzą, kleik mączny z masłem, kasza pszenna z owocami, ziemniaki, kapusta z fasolą, grochem albo kwaszona - jadłospis oparty na potrawach macznych i owocach oraz warzywach. Bojkowskie w sensie skladników podobne (np.podpłomyki + obowiązkowa horiwka :) Ciekawe w pewnym okresie były tez sprzety: np. "stół" - w grubym brusie (taki dość gruby "bal" nieobrzynany) wydrązone były miski i do tego nalewało sie jedzenie. Po posiłku gospodyni myła "miski" i przykrywała to obrusem. Musze taki patent wprowadzic w domu - jaka oszczędność
Dziś w Bieszczadach zjesc coś naprawde tradycyjnego to rzadkośc, szczerze mówiąc jeszcze mi sie nie udało - przydałaby sie konkretna karczma z konkretnym jadłem - a nie wszedzie tylko pierogi i placki po bieszczadzku tudzież węgiersku.
Tradycyjne potrawy widac co nieco na święta, miałem okazje spędzić wiele świąt w Bieszczadach czy to BN czy Wielkanoc,a przy okazji pobróbowac specjałów z innych "obrzadków". Z całą pewnością można mówić o kuchni bieszczadzkiej - tylko ona teraz taka troche w podziemiu... Cóż - wygoda :)

[asiczka]

[quote="Piotr"]

Czy w ogóle możemy mówić o kuchni bieszczadzkiej?:

Z całą pewnością można mówić o kuchni bieszczadzkiej - tylko ona teraz taka troche w podziemiu... Cóż - wygoda :)

ufffffffff... dobrze, że nie baranina....

[T.B.]

Asiczka!
Na czterech

[Anka]

'Rybołóstwo, zwłaszcza dla mieszkańców wsi położonych nad Sanem i jego głównymi dopływami było ważnym źródłem zaopatrzenia w dodatkową żywność....
Najczęściej łowiono pstrągi, brzany, jelce, węgorze, łososie, szczupaki, miętusy i świnki...'
A. Potocki 'Wokół bieszczadzkich zalewów'

Przydałaby się prawdziwa karczma?
'Podstawą konsumpcji w karczmie było piwo i gorzałka. Wino było w użyciu tylko po dworach. Gorzałka zwana siwuchą była mocna i miała nieprzyjemny zapach. Dla lepszych gości zaprawiano ją anyżem lub miętą....Obok trunków można było na ogół kupić w karczmie kiełbasę , wędzoną słoninę, boczek, wędzone i marynowane śledzie....
tamże.

Smacznego.
:D :o :P

[Piotr]

Przydałaby się prawdziwa karczma?
'Podstawą konsumpcji w karczmie było piwo i gorzałka.

Jak ja zwał tak ją zwał - grunt zeby mozna było zjeść coś dobrze a tradycyjnie. Są w kraju takowe, w B niestety na razie niet :(

[Lupino]

Witajcie.
Dziękuję nowemu koledze za dokończenie tych zdjęć bo byłem przekonany że można wkleić przynajmniej dwa.
Niestety dzik bo po pierwsze jest to towar deficytowy, po drugie nie wszysce forumowicze jedzą mięso :) a po trzecie ile razy dziennie można jeść dzika?
za to widoki były piękne i oto jeden z nich.

Pozdrawiam
J. Lupino

[admin]

Witam!

A ja z dobrze poinformowanego w temacie źródła słyszałem że to pic na wodę :) to gotowanie Makłowicza.

Ma ponoć zastęp kucharzy i to oni gotują a on tylko prezentuje to przed kamerą!
Mając (niewielkie) doświadczenie z kuchni hotelowych zaczynam coś podejżewać :) patrząc np. na to jak Pan Makłowicz operuje nożem
Ale może się nie znam :)

[T.B.]

Telewizja "może wszystko", ale to chyba zanadto rozwinięta teoria spiskowa.
Makłowicz jest najpierw smakoszem, potem krytykiem kulinarnym, a dopiero na końcu kucharzem. Sposób wykończenia dań w jego programach (najczęściej napaprane na talerzu) wskazuje raczej na jego własnoręczną pracę, niż na sztab ukrytych za kamerą kucharzy. Niemniej jego propozycje kulinarne, to naprawdę dobra - smaczna i zdrowa - kuchnia.
Na dodatek dania są łatwe do wykonania. Gdyby nie wersja Makłowicza, nie wiem czy kiedykolwiek zdecydowałbym się na robienie karpia po żydowsku. A tak - zrobiłem, był wyśmienity i wyszło to, co miało wyjść (sądząc z dołączonego do przepisu opisu wrażeń smakowych, których należy się spodziewać).
Nóż - cóż nóż? Maciej Kuroń też nie posługuje się nożem jak ktoś, kto zarabia na chleb pracując w kuchni. Ale podejrzewam, że w tej sztuce wygrywają ci, którzy najwięcej kroją, a nie ci, którzy najlepiej gotują.