Motto Xantisa

[Stały Bywalec]

Xantis (świeżutki kandydat do partii, przepraszam: na bieszczadnika) umieścił takowe motto:

A jeśli po śmierci nic nie będzie?

Mam dziś dzień refleksyjny (tzn. wypiłem ponad 2 piwa), więc odpowiem Mu cytatem z wiersza poety (znanego, ale moim zdaniem nie docenionego):

"Nic, tylko płacz i żal, i mrok
I nieświadomość, i zatrata.
Takiż to świat, niedobry świat
Czemuż innego nie ma świata ?

I była zgroza nagłych cisz
I była próżnia w całym niebie.
A ty z tej próżni czemu drwisz,
Skoro ta próżnia nie drwi z ciebie ?"

[Szaszka]

A to jest moj ulubiony wiersz, autorstwa tego samego poety... :

Pomyśl: gdy będziesz konał - czym się w tej godzinie
Twoja pamięć obarczy, nim szczeźnie a minie,
Wszystką ziemię ostatnim całująca tchem?
Czy wspomnisz dzień młodości - najdalszy od ciebie -
Za tę jego najdalszość, za odlot w podniebie,
Za to, że w noc konania nie przestał być dniem?

Czy wspomnisz czyjeś twarze, co - wspomniane - zbledną?
Czyli, śmiercią znaglony, zaledwo z nich jedną
Zdążysz oczom przywołać - niespokojny widz?
Czy w popłochu tajemnych ze zgonem zapasów
Zmącisz pamięć i zawrzesz na sto rdzawych zasuw,
I w tym skąpstwie przedśmiertnym nie przypomnisz nic?

Lub ci może zielonym narzuci się złotem
Las, widziany przygodnie - niegdyś - mimolotem,
Co go wywiał z pamięci nieprzytomny czas?...
I ócz zezem niecałe rojąc nieboskłony,
Łzami druha powitasz - i umrzesz, wpatrzony
W las nagły, niespodziany, zapomniany las!...

[Xantis]

Miłe że ktoś przejął się tym zdaniem. Każdy z nas zastanawia się co będzie potem. Kiedyś za bardzo zapętliłem się w takich rozważaniach i baardzo dziwnie się czułem. Czytałem później sporo i się dowiedziałem że w taich przypadkach albo chce sie popelnic samobojstwo lub zostac ksiedzem. Ja miałem to drugie. Oczywiscie do czasu aż mi przeszło to dziwne poczucie. To co mamy jest takie malutkie i kruche i że jeśli nie ma Boga to nic nie ma sensu. Jednak powoli dochodzę do wniosku że Bóg, jakiego wyznajemy w kościele nie istnieje. Jednak mam nadzieję że coś ponad nami jest i po życiu wszystko się nie skończy.

Jesłi ktoś ma ochotę trochę porozważać polecam gorącą kąpiel/ kiedy zasypiamy. I spróbujcie sobie wyobrazić, jak wygląda pustka. Jak by wyglądał świat, jakby nas nie było, lub jakby nie było NIC.

[Kriss40]

Nawet jeżeli Boga nie ma, to warto żyć tak, jak gdybyśmy byli przekonani, że jednak jest... W przeciwnym razie - choć pozornie wiele się wokół nas dzieje - pogrążamy sie w taką właśnie pustkę. I wówczas faktycznie juz nic na nas dalej nie czeka... Tylko, że wtedy jest już za późno..
PS. Nie jestem fanem LPR-u, co nie zmienia faktu, że ostemplowane półdupki jednak mnie szokują...zwłaszcza, jak nie są przy tym szczególnie zgrabne...
Pozdrawiam
Kriss40

[Szaszka]

PS. Nie jestem fanem LPR-u, co nie zmienia faktu, że ostemplowane półdupki jednak mnie szokują...zwłaszcza, jak nie są przy tym szczególnie zgrabne...
Kriss40

Drogi Krissie!
Wątek ten zapowiadal się już bardzo ciekawie, jako poetyckie refleksje egzystencjalno - filozoficzne.
A Ty ni w w pięć, ni w dziewięć, zamieszczasz tu swoje reflaksje na temat dupy.
Brawo.

[Kriss40]

Cały post nie był o dupie... tylko kilka słów po PS... Tak to jest, jak sie wybiórczo czyta i.. rozumuje...A to, co było po PS - ano dlatego, tylko dlatego, że zaskoczyła mnie Twoja obecność przy tym wątku... Głupota, czy tupet?
Pozdrawiam
Kriss40

[Kriss40]

Ale w jednym masz rację - nie przy okazji takiego tematu powinniśmy sobie polemizować... (trzeba tylko ustalić jeszcze, o czyjej dupie). Są prywatne wiadomości. I moze tam? A jeżeli ma to się odbywać przy otwartej kurtynie, to proponuję uruchomić nowy post... Z mojej strony pełna gotowość...

[Kriss40]

Natomiast same wiersze... no cóż... bardzo piękne i bardzo mądre..
Pozdrawiam
Kriss40

[Szaszka]

zaskoczyła mnie Twoja obecność przy tym wątku... Głupota, czy tupet?

Nie sądź po ustach do uśmiechu skorych,
ze się ból w czyjejś nie zagnieździł duszy;
nie wiesz, jak często nieraz walczyć trzeba
nim się jęk śmiechem zdławi i zagłuszy.
[...]

K. Przerwa-Tetmajer

pozdrawiam,
Szaszka

[Szaszka]

Wracając do glównego tematu wątka, chcialabym zwrócic uwage forumowiczów także na poezję Kazimierza Przerwy-Tetmajera, którego tak samo jak Leśmian, jest poetą często niedocenianym.

Zamyślenia:
III.

Tam - - chciałbym jedno: w niezmiennym przestworzu
tonąć, jak delfin tonie w wielkim morzu,
i patrzeć z góry, jak woda prześwieca
przez gąszcze wiklin w poświacie księżyca;
jak blade róże, czarę aksamitną
otwarłszy słońcu złocistemu, kwitną;
jak w czas zachodu na błękitów skłonie
w płomiennych łunach lód na wierchach płonie;
nad wielkie, głuche, modre oceany
mgławic leniwe falują tumany,
a po zielonych wyspach gdzieś daleko
błyszczące węże na słońcu się wleką...
Niech mi tam zapach z górskiej poszlą łąki
skoszone siana i błękitne dzwonki;
z hal niech mi wichry na skrzydłach doniosą
woń limb, poranną operlonych rosą;
niech mi tam szumią z oddali kaskady
mych gór rodzinnych, szemrzą ciche lasy,
niech mi w polanach zagrają juhasy,
w upłazach owiec zadzwonią gromady...
A czasem niech mi naokoło głowy
skrą mi owinie wąż błyskawicowy
lub zabłąkana gdzieś światłość miesiąca
na oczach moich niech odpocznie drżąca...
Tam - - w owej pustce cichej i bezdennej,
niech nic zadumy nie mąci mi sennej,
i wszystka pamięć niechaj wyjdzie ze mnie,
żem tyle pragnął na ziemi daremnie,
że ile razy ręce wyciągnąłem,
wszystko mi zawsze było za daleko - -
tam - - niechaj orły krążą mi nad czołem,
wiatr łamią piersią i skrzydłami sieką...