Ziemia, działki - post chyba do mieszkańców Bieszczad

[BastekM]

Dziekuje za wszystkie rady... i proszę o jeszcze... :)

Zdaję sobie sprawę że przeprowadzka na wieś to nie będą permanentne wakacje. Że to może oznaczać że wakacje będziemy mieli niezmiernie rzadko. Że do lekarza będzie daleko, że dobre szkoły też nie blisko... Oczywiście że się tego boję.
Ale liczę na to że jeśli nam się uda tam wyprowadzić to nie będę żałował, i że za 30 lat będę zadowolony z tego że tam mieszkam.

To jest tak jak powiedział ebik: życzę powodzenia (żyje się raz a czas płynie szybko)
Jeśli nie zdecyduję się dlatego że mam obawę że będzie ciężko to pewnie do końca życia będę sobie pluł w brodę i zastanawiał się czy dobrze zrobiłem, czy nie warto było zaryzykować...

[Efka]

BastekM, podoba mi się Twoje stanowisko. Wiara czyni cuda, a faktycznie jeśli chęci tak silne i śwaidomośc trudów nie przeraża, to do dzieła i powodzenia. Nie ma nic gorszego jak stwierdzenie, że coś w życiu umknęło, że czegoś się nie dokonało bo zabrakło wiary w powodzenie.
Pozdrawiam
Ewa

[Goska]

BastekM - mam troche więcej lat niż Ty, ale te same marzenia. Może dlatego, niektóre posty mnie zdziwiły lub "ruszyły".

1. Apel o nieosiedlanie się w Bieszczadach. Bardzo romantyczne, ale sorry, strasznie naiwne. Jak nie BastekM, to ktos inny. Inaczej trzeba by było wprowadzić limity i zakazy, no i oczywiście selekcję, czy ktoś może dostąpić tego zaszczytu... A tak najlepiej, to jak już dostaną pozwolenie na osiedlenie się, to będą mogli mieszkać tylko w kurnych chatach i latać w pasiakach (tu wykazuję się absolutnym brakiem znajomości ubioru regionalnego), doić kozy, poganiać woły, a na polu konie i pługi. No bo ma być pięknie, nie ucywilizowane. Chyba mnie poniosło, ale czasem mi sie nóż w kieszeni otwiera...
2. Trudy życia. Niektóre opisy przypominają mi albo cytaty z książek (o starych dziejach), albo sentymentalną podróż w przeszłość. Nie znam tak naprawdę codziennego życia w Bieszczadach. Ale naprawdę spotkałam tam kilka osób, które wyglądaja na szczęśliwe. Raczej głodem nie przymierają, jeźdźą samochodami, prowadzą normalne życie. A że kilka dni w roku śnieg zasypie drogi i nie można przejechać ... w Warszawie jak mróz zaskoczy drogowców, to też przejechać nie można, co najwyżej wpakować się na inny ślizgający sie samochów. Oczywiście - tam trwa to dłużej, lekarz, sklepy, etc. Ale to nie jest Syberia, z setkami km do cywilizacji. I jak rozmawiałam z ludźmi tam mieszkającymi, to naprawę mieli uśmiechy na ustach, jak operowałam schematami mieszczuchów.
3. Trzeba z czegoś żyć. W każdym innym miejscu trzeba z czegoś żyć, jak się nie jest rentierem! Że nie będzie czasu na wąchanie kwiatków i podziwianie pięknych widoków? A pracując w Warszawie lub innym mieście macie na to czas? Bo ja nie. Jak trzeba, to zap... po 10-12 godzin dziennie. Z tą drobną różnicą, że jak już mam ten czas, to podziwiam widok ... sąsiedniego bloku, albo muszę spakować samochód i pojechać (głównie w korkach) na "zielone".

BastekM - trzymam kciuki, jak naprawdę wierzycie - tylko do przodu. Nie podejmując ryzyka, nawet sami nie wiemy ile tracimy.

Nie chciałabym nikogo urazić, ale te mocno sceptyczne posty przypominaja mi ... nie zrealizowane marzenia, frustrację, usprawiedliwianie tak naprawdę siebie, bo ... A może się mylę?
Dlaczego ja się tak denerwuję??

G

PS. BastekM - chyba nie odpowiedziałam na Twoje zasadnicze pytanie, ale szukanie ziemi jeszcze przede mną :)

[irek]

BastekM - mam troche więcej lat niż Ty, ale te same marzenia. Może dlatego, niektóre posty mnie zdziwiły lub "ruszyły".

1. Apel o nieosiedlanie się w Bieszczadach. Bardzo romantyczne, ale sorry, strasznie naiwne. Jak nie BastekM, to ktos inny. Inaczej trzeba by było wprowadzić limity i zakazy, no i oczywiście selekcję, czy ktoś może dostąpić tego zaszczytu... A tak najlepiej, to jak już dostaną pozwolenie na osiedlenie się, to będą mogli mieszkać tylko w kurnych chatach i latać w pasiakach (tu wykazuję się absolutnym brakiem znajomości ubioru regionalnego), doić kozy, poganiać woły, a na polu konie i pługi. No bo ma być pięknie, nie ucywilizowane. Chyba mnie poniosło, ale czasem mi sie nóż w kieszeni otwiera...
2. Trudy życia. Niektóre opisy przypominają mi albo cytaty z książek (o starych dziejach), albo sentymentalną podróż w przeszłość. Nie znam tak naprawdę codziennego życia w Bieszczadach. Ale naprawdę spotkałam tam kilka osób, które wyglądaja na szczęśliwe. Raczej głodem nie przymierają, jeźdźą samochodami, prowadzą normalne życie. A że kilka dni w roku śnieg zasypie drogi i nie można przejechać ... w Warszawie jak mróz zaskoczy drogowców, to też przejechać nie można, co najwyżej wpakować się na inny ślizgający sie samochów. Oczywiście - tam trwa to dłużej, lekarz, sklepy, etc. Ale to nie jest Syberia, z setkami km do cywilizacji. I jak rozmawiałam z ludźmi tam mieszkającymi, to naprawę mieli uśmiechy na ustach, jak operowałam schematami mieszczuchów.
3. Trzeba z czegoś żyć. W każdym innym miejscu trzeba z czegoś żyć, jak się nie jest rentierem! Że nie będzie czasu na wąchanie kwiatków i podziwianie pięknych widoków? A pracując w Warszawie lub innym mieście macie na to czas? Bo ja nie. Jak trzeba, to zap... po 10-12 godzin dziennie. Z tą drobną różnicą, że jak już mam ten czas, to podziwiam widok ... sąsiedniego bloku, albo muszę spakować samochód i pojechać (głównie w korkach) na "zielone".

BastekM - trzymam kciuki, jak naprawdę wierzycie - tylko do przodu. Nie podejmując ryzyka, nawet sami nie wiemy ile tracimy.

Nie chciałabym nikogo urazić, ale te mocno sceptyczne posty przypominaja mi ... nie zrealizowane marzenia, frustrację, usprawiedliwianie tak naprawdę siebie, bo ... A może się mylę?
Dlaczego ja się tak denerwuję??

G

PS. BastekM - chyba nie odpowiedziałam na Twoje zasadnicze pytanie, ale szukanie ziemi jeszcze przede mną :)

Calkowicie sie z toba zgadzam :) nie straszcie ludzi Bieszczady to juz nie dzicz jak kiedys. Jezeli ktos ma pomysl na zycie i na zrodlo dochodow to latwiej w Bieszczadach cos osiagnie niz nawet w podwarszawskiej wsi. No chyba ze chce sie osiedlic w Krywem czy jakims innym przytulnym zakatku. Bywam w Bieszczadach bardzo czesto i od wielu lat o kazdej porze roku i np. zima drogi sa lepiej odsniezane niz w bardziej cywilizowanych miejscach, wiadomo po jakiejs zamieci to wszedzie moze byc droga zawiana przez kilka godz. czy nawet dzien.
Jak ktos kto nie byl nigdy w Bieszczadach i poczyta te posty to za zadne skarby nie wibierze sie zima w Bieszczady choc gestorzy na nich beda oczekiwac, drogi beda przejezdne itp. do tego jeszcze kilka wiadomosci w mediach i nie dziwota ze ceny w biesach rosna bo trzeba przez lato zarobic na caly rok. A naprawde warto tam nawet pojechac w listopadzie
Lepiej niech sie ludzie osiedlaja cos robia dla regionu niz maja budowac piekne domki letniskowe by poczuc sie bieszczadnikiem przez miesiac w roku

[pyton]

...No i wyszło że rozsiewam frustrację...wcale nie, przedstawiałem tylko pare faktów z moich spotkań z Biesami, mój bład że nie przedstawiłem stanowiska mieszkańca Bieszczad-przyjaciela-gospodarza: Fragment rozmowy: Chcesz sie tu osiedlić?Piękny zakątek. Prztyjechałem tu z Jasła na poczatku lat 70, była dzika głusza,miałem robote super (budowa stokówek) a za I wypłate kupiłem nowy garnitur,2pary spodni, gacie,skarpety i takie tam. Żona zajęła się domem-dostalismy z przydziału. Wokoło byli ludzie, którzy twierdzili że są tu za pokute,za kare itd....Ja pokochałem to miejsce. mimo że wielkokrotnie nie miałem czasu żeby popatrzeć na połoniny,zamartwiałem sie ze córki jeźdzą rowerem do Cisnej stokówkami do szkoły, w zimie przez tydzień nie było chleba...ale to było moje miejsce...Teraz jest inaczej:samochody, w sklepach wszystko, komóry, internet, telefony i inne duperele...ale i ludzie sie zmienili: byle blisko do sklepu, szkoły, lekarza, do kościoła nie pójdą dalej niż 5 km-my w sniegu dygalismy nascie km na Pasterke do Cisnej, a kościół był pełny ludzi...Praca?pewnie byś coś znalazł , twoja żona też. Dzieciaki dowiózłby gimbus do szkoły, lekarz w rodzinie, samochód jest, technologie budowlane super więc sie nie ma co martwić...A dasz rade wyrwać się z miasta gdzie wszystko masz w zasięgu ręki i nie musisz nigdzie dojeżdzac? to jakby cofnięcie się w rozwoju...Zaryzykujesz, przestawisz się na tutejszy sposób zycia - nie bedziesz żałował. Ale jak nie dasz rady (było wielu takich)? Do odwaznych swiat należy... I nastepnego dnia powierzył mi gospodarowanie w jego domu na dwa dni bo musiał wyjechac do żony do szpitala do Wrocławia...było pięknie, razem z moją żona poczuliśmy sie bieszczadnikami: 5 rano pobudka, nakarmić kury, napalić w piecu, pojechac po zaopatrzenie, nagotowac dla gości, potem remont dachu nad szopą, odebrać rachunek za drewno w nadleśnictwie, obsłużyć gości...siedliśmy z żoną wieczorem i popatrzyliśmy na połoniny przez pół godziny-potem zrobiło się ciemno... ale zarazem dla nas były to trudne 2 dni, a gdyby doszły jeszcze dzieci i np. zima? Myslę, że jeśli ktoś całe zycie mieszkał w bloku to najpierw powinien pomieszkac troche w "cywilizowanym" miejscu zarządzając wolnostojącym domem. Jak przyzwyczai się i nabierze wprawy w gospodarowaniu chałupa to można ryzykować ucieczkę w dzicz- blokowcom na "pełną wodę" będzie ciężko.... Ale latka leca...Warto marzyć i realizowac swoje marzenia bo ich spełnienie jest piękne. Sam tego doznałem (zona,dziecko "w drodze", samochód jakie lubie, wiele innych), ale do marzeń warto dochodzić spokojnie i systematycznie, z planem. Wtedy się zrealizują w takim stopniu i charakterze jak sobie wymarzyliśmy :D
Przepraszam za troche przydługi wywód ale mnie samego gryzie zeby się TAM wynieść....ale sie chyba na razie troche boje...
pozdrawiam i owocnych rozmyślań i przede wszystkim działań

[Ezechiel]

Może mi się ta fizyka do czegoś przyda. Nauczycieli chyba wszędzie potrzebują. A w chacie żyć umiem i lubię. Przecież jestem z "rybackiej wioski". Szkoda tylko, że jeszcze tak długa trza czekać.

[ebik]

BastekM - mam troche więcej lat niż Ty, ale te same marzenia. Może dlatego, niektóre posty mnie zdziwiły lub "ruszyły".

[...]
3. Trzeba z czegoś żyć. W każdym innym miejscu trzeba z czegoś żyć, jak się nie jest rentierem! Że nie będzie czasu na wąchanie kwiatków i podziwianie pięknych widoków? A pracując w Warszawie lub innym mieście macie na to czas? Bo ja nie. Jak trzeba, to zap... po 10-12 godzin dziennie. Z tą drobną różnicą, że jak już mam ten czas, to podziwiam widok ... sąsiedniego bloku, albo muszę spakować samochód i pojechać (głównie w korkach) na "zielone".

BastekM - trzymam kciuki, jak naprawdę wierzycie - tylko do przodu. Nie podejmując ryzyka, nawet sami nie wiemy ile tracimy.

Brawo Goska!
Pozdrawiam wszystkich Marzycieli!

[pyton]

Dobra propozycja! Po ile cenia tą ziemie?

[ebik]

Dobra propozycja! Po ile cenia tą ziemie?

Ceny działek "widokowych" w tej okolicy mieszczą się chyba w przedziale 1500-2500PLN za ar (zależnie od uzbrojenia i dojazdu).
Cena wyjściowa do negocjacji tej konkretnej działki to zdaje się 2500PLN.

BTW: Może ktoś zna ceny działek w innych rejonach np.

- okolice Parku Krajobrazowego Doliny Sanu (interesuje mnie zwłaszcza Zatwarnica).
- na odcinku Komańcza-Cisna,
- okolice Parku Krajobrazowego Gór Słonych (Ropienka, Olszanica etc.)

Będę wdzięczny za informacje.

[Goska]

Wielkie dzięki wszystkim, którzy dołączyli się w "optymistycznym" tonie.
Bo już myślałam, że może jestem ta ostatnia naiwna, ślepa na codzienność/realia.

Strzebowiska - super miejsce, tylko ta cena Za darmo nie chcę, ale....
No i jest to chyba argument za tym, że trzeba się spieszyć ... za parę lat będzie jeszcze gorzej (jak nas uczy historia działek na Mazurach, nad morzem, etc.).

Choć do kościoła zaglądam rzadko i to raczej w celach turystyczno/poznawczych, niż religijnych - chyba polecę i zmówię zdrowaśkę za przypływ odwagi.

Ebik - no to pewnie nie raz stoimy ramię w ramię w tarchomińskich korkach. A osadę "nowych" mam nadzieję założymy, znajdziemy się tam. :D