Co się dzieje z drzewem??

[Ajgor]

Ależ nieważny przecież jest podpis
Nie ważny pozór pluralistyczny
Nie ważne w BO wrażenie dobre
Ważny jest wszakże ten stan faktyczny

Cóż z tego że wielka horda autorów
Na łamach i kartach się nagle pojawi
Jak jeden człowiek miałby stać za tym
To krótko potrafi bawić

Żeby coś trwało, żeby się działo
Siła w narodzie, siła w ilości
I pospolite zaangażowanie
I nawet jeśli kosztem jakości

Tak ja ci rzeknę, co mi się wydaje
Ale sza, cisza, i nie mów nikomu
Ja wolę czytać i smiać się tu razem
Niż w samotności pisać cos w domu...

Pzdr.

[janio]

No ja nie moge jest super gosciem ten nasz Igor, chyle czloa coraz wyzszego.

[Macio]

Nie najgorzej IGORZE(j)
poczynasz sobie lirycznie.
Lecz myśl, że tylko Tyś w tym dobry
zgubi Cię błyskawicznie.
Echem poety niestety
jawić się będziesz, po tym
jak rym Macia- zuchwalca
okaże się ostrzem złotym
Ostrzem, które przecina
coś, czego dotknąć się nie da
Przecinam błękitne żyły
purpurowego nieba
nieba, na którym błyszczą
pomysły błyskotliwe
pomysły, których pożąda
Przeciwnik mój gorliwie
Oczy krwią mu zachodzą
Wzrok pożądaniem płonie
Słowa szybkie i straszne
jak jeźdzców Apokalipsy konie
Wyciąga po pomysł rękę
Chce chociaż trącić go palcem

...Lecz wtedy pojawia się ostrze-
Nie wygra nikt z Maciem- zuchwalcem

[Ajgor]

Twój zarzut tak nietrafiony
Że konfrontacji tu szukam
Rozbawił mnie daję słowo:
Śmieję się od ucha do ucha!

Aczkolwiek przyznać wypada
Mistrzowsko rytm utrzymałeś
Pomimo jazd karkołomnych
Muzycznie plamy nie dałeś!

I chociaż jazzowe nuty
Oraz synkopy są pierwsza klasa
Merytorycznie się bardziej postaraj
Bo fikcja w Twych wersach popasa!

Pzdr .

[Macio]

W Twej poezji Igorze
Ferment zasiać chciałem
byś mniej pewnie się poczuł
W świeci Twym- doskonałym
Do skrzydeł Twojej swobody
W rytmu i rymu krainie
Chciałem ciężarki dodać
niewielkie- po jednej tonie.
Lecz sprawnie się wymykasz
Z tych sideł zastawianych
Tak skrzętnie przezemnie, w pobliżu
Myśli twych rozbieganych
Robiłem to setki razy
i zawsze skutkwało
Wydobywałem z sideł
myśli tych martwe ciało
Chowałem je wtedy głęboko
i ubijałem walcem

Tak się kończą potyczki
...z groźnym Maciem- zuchwalcem

[Ajgor]

Sidła niedoskonałości
Idea to ciekawa
Bylebyś nie skończył
Źle na tych zabawach...

Jakimiż to ciężary
Mnie chciałeś ściągnąć na ziemię?
Strzelając koło płotu
Zarzutem bitym w ciemię?

Doskonałości ja mam wszelakie
W muzeum wyobraźni
Doskonałości zawsze obce
Mej biednej chorej jaźni

I zapamiętaj to dobrze
Co wszem zazwyczaj działało
Na prosty kicz moich rymów
To chyba trochę za mało

Także uważaj z synkopowaniem
Byś się nie skręcił za bardzo
Bo jeszcze się może okazać
Że trafisz do wrzątku zbyt hardo

Jak jajo mądrzejsze od kury
We własnych sidłach te harce
Zakończysz przed wejściem na szczyty
Z "groźnym" Maciem - zuchwalcem.

Pzdr.

[Macio]

Nareszcie!
Połknąłeś przynętę!
Na haku tłustą dżdżownicę!
Biorąc do ust pierścienicę-
podniosłeś rękawicę.
Połknąłeś eliksir magiczny
co mieć na Ciebie wpływ będzie
nad Twoją głową się zbiera
złych demonów orędzie.
Nietoperz w Twej jaźni zamieszkał
- jak sam powiedziałeś: "chorej"
Kołacze w Twej głowie teraz
i miesza w niej czarny olej
Gdyż takie będą Twe myśli:
gęste, ciemne, toksyczne
sączyć je będziesz przez innych
-złe substancje magiczne.
Twe wersy odbieram jak gdybyś
w krąg ciskał lirycznym smalcem
Coś stworzył- zburzę ruchem powieki

- Zadarłeś z Maciem- zuchwalcem.

[Ajgor]

Ależ się wykazujesz
Nieznajomością mej drogi
Gdybyś coś w necie poszperał
Byś wiedział jak stan teraz błogi

Ogarnął mnie i wszelakie
Złe myśli i czarne toksyny
Odeszły ode mnie na zawsze
Odeszły hen gdzieś za Chiny

A w Twoich podskokach szalonych
W Twych próbach zadania rany
Najmniejszej, chociaż malutkiej
Dostrzegam jakieś omamy

Wielkości Twej urojonej
Chciałbyś Dawidem być ja tak to widzę
Jednak jest mała przeszkoda
Goliatem ja się brzydzę.

Kolejny malutki kłopot
To skutki i przyczyny:
To Ty ze mną zacząłeś
Ja jestem tu bez winy

I jeszcze jeden problem:
Ja nic tu nie buduję
Więc co chcesz tutaj burzyć?
Udajesz? Nie rozumiesz?

Więc powtórzę przestrogę:
Zysk, stratę połóż na szalce
Zanim będziesz tak skakał
Z tym "groźnym" Maciem - zuchwalcem...

Pzdr...

[Ajgor]

Poza tym jeszcze jedną tu zgłoszę uwagę
Która w dyskusji tej nie daje spokoju
To miał być liryczny ten pojedynek
A zaczynamy taplać się w gnoju

Miast konfrontacji lirykę zapodaj
Szturchajmy się pięknem nie czernią oleju
Niech po tych wersach zostanie
Błogość miast grozy mój przyjacielu

Czy takie wyzwanie podejmiesz tutaj?
Ja przyznam, że siły oceniam swe słabo
I jeśli coś będę tu wymyślać musiał
To wspomóc się chyba powinienem kawą...

Ale wątpliwość w mej głowie się zjawia:
Czy się nie stało to czym groziłeś?
Czy nie poległeś we własnych sidłach?
Czy aż tak szybko się wypaliłeś?

Pzdr.

[Macio]

Przyznam się teraz szczerze
przedostatnie Twe rymy
zraniły mnie dotkliwie
co dalej? Zobaczymy
A jak wy uważacie?
Potykać się dalej z niebogą?
Wszak co dla niego sufitem
Dla mnie się jawi podłogą
Sam przyznaję, że czasem
niskie me słowne loty
Lecz jak mawiał dyrektor schroniska:
"Pierwsze koty za płoty"
Ja się nie wypaliłem
Bo Macio się nie wypala
Ja komuś mogę wypalić
A wena mi na to pozwala
Dwa ciosy z rzędu zadałeś
I jak się teraz z tym czujesz?
Leżącego skopałeś
I fuzję mi proponujesz?!
Nie czernią oleju chcesz "szturchać"
Lecz harmonią i pięknem
- ja mogę przystać na to
Zawiesić rymy posępne.
Choć urzekają mnie one
I znacznie ostrzą mi język
Wstrzymam je na czas jakiś
Na jad swój nałożę więzy.
Zuchwalec w cień się usunie
w cień legendy swej własnej
Lecz wyjdzie z niego odrodzon
I słońce wtedy zgaśnie!
Świat się przed nim pokłoni
i padnie na kolana
Niebo się zniży by lepiej
usłyszeć słowa pana!!!
... i ja przemówię do niego
słowami tymi pięknemi:
Wina, kobiet i śpiewu
Jesteśmy z Ajgorem spragnieni.