Jak to baby wędrować chciały, czyli perypetie załogi "W

[kobieta_bieszczadzka]

Niestety trzeba przyspieszyć .... .... powoli zmniejszam odległośc z "moimi" ... ech, niepoczekali... poszli górą .... :P to ja na skróty...przy okazji popstrykam jeszcze kilka zdjęć :) .... przedzieram sie przez wąwozy, które jednak lepiej pokonywało się jesienią ...teraz zasypane i niegościnne ... jeszcze chwilka i wyłania się przede mną Koliba :)... tuptam sobie u jej podnóża ... (pełna optymistycznych nadziei na herbatke), a tu jakoś tak dziwnie i niespodziewanie zmienia mi się płaszczyzna..... aaaaaaaa błockoooo.... zaliczam dwumetrową jazdę w dół w różnych niewyobrażalnych pozycjach , jednakże łapię pion ... :P.... ubłocona po kolana , pakuje sie z radością na schody...
Łapeczka moja kofana.... :)...Koliba pełna.... a ja i tak na tarasie .... :) ja tu strasznie lubie................być.. :)

.....bo tu jest mój wiatr.......