Ania ale musiała być impreza .......????-- , KAHA pewnie po ..zapomniała wszystko i teraz nie pisze , poczekamy może odzyska pamięć -- to do Niej nie podobneZamieszczone przez AnkaWawa
pisze ,że ma problemy z netem --- a od kiedy to sie nazywa net ?
"dosyć często rozważam co jest warte me życie?...tam na dole zostało wszystko to co cię męczy ,patrząc z góry w około - świat wydaje się lepszy.."
Pozdrawiam Janusz
Joorg.
Nie mnie chwalić moja parapetówkę, niech się wypowiedzą inni.
Co do odświeżenia pamięci Kasi przyda się piwne spotkanie w najblizszym czasie. :)
Ania
oj tak oj tak
obiecuje poprawe w pisaniu... ale robota mnie za bardzo przygniotla (na razie ją odrzucilam :D )
Pozdrawiam
K.
Przepraszam za mały przestój... ale juz się poprawiam
31.07.
Tego dnia już nie było tak zgodnie; Piotrek i ja postanowiliśmy, że idziemy na Rawki, ale od Przełęczy Wyżniańskiej. Reszta postanowiła wspinać się Działem. Jak postanowiliśmy tak też zrobiliśmy. Tego dnia już nie było tak łatwo nam wyjść z miejsca obozowania. No i w końcu kole 12 zebraliśmy się i poszli w trasę. Do Przełęczy dojechaliśmy w sumie bez problemów (oprócz tego, że nasz busiarz co chwilę się zatrzymywał… bo spotkał kogoś znajomego i chciał z nim pogadać…). W końcu dotarliśmy do Bacówki pod Rawkami i tu było nasze pierwsze zdziwienie… Samochody, które stoją pod bacówką..;?? Ale dlaczego krótka rozmowa z osobami, które akurat tam nocowały, i dowiedzieliśmy się, że trochę się pozmieniało… i w rezultacie dużo osób może podjeżdżać pod sama bacówkę własnym autem… ehhh..; Posiedzieliśmy chwilkę, napatrzyliśmy się na Caryńską i stwierdziliśmy, że nic tu po nas i idziemy dalej. Dzień był paskudny (ale nie dlatego że padało, wręcz przeciwnie słońce było takie; że aż źle się szło). W związku z tym co chwilkę stawaliśmy w celu uzupełnienia zbiorniczków wodnychPo drodze mijaliśmy wycieczkę polsko-ukraińską, która również zmierzała w tym samym celu co i my, czyli Wielka Rawka. Jakież mieliśmy miny (uśmiechnięte od ucha do ucha) gdy naszym oczom ukazał się widok małej Rawki :) Na samo wspomnienie, uśmiecham się do siebie :D Zrobiliśmy postój robienie zdjęć. Poczym udaliśmy się na nasz cel podróży. Tam, spotkaliśmy ludzi, którzy jak się okazało, też mieli kontakt z Lublinem (dwie z czterech osób mieszkają w Lublinie lub pod Lublinem). Pogawędziliśmy trochę, uzupełniliśmy akumulatorki pożywieniem i skierowaliśmy się ku UG. Reszta podróży odbyła się bez sensacji. Do Piotrowej Polany dostaliśmy się stopem. Wieczorkiem zmieniliśmy kwaterę na mniejsze lukszusy – pole namiotowe PTTKu. Całkiem miłe miejsce, jak nie pada
jeszcze pare fotek z tego dnia
01.08
Wstaliśmy rano i dzięki wymyślnemu urządzeniu jakim jest telefon okazało się że w Piotrowej Polanie został tylko Derty, Dorota i Misio... Dogadaliśmy się że może tego dnia pojechalibyśmy do Leska celem uzupełnienia zasobów pieniężnych. Pogoda tego dnia była bardzo zdradliwa... Niby ciepło, ale co raz z nieba spadał deszcz. Będąc w Lesku – Derty wykonał mały telefonik do Asiczki, która okazało się że tego dnia jest w domu i nas zaprasza do siebie. Z miłą ochotą odwiedziliśmy ją. Nawet nie wiem ile żeśmy przegadali, ale tematy same się nasuwały. Asiczka ma fajne zwierżatka :) A od niej samej dostaliśmy dyspozycje, gdzie warto jeszcze pojechać. Ponieważ tego dnia i tak już byśmy niegdzie nie weszli (na żadną górkę) to postanowiliśmy zastosować się do dyspozycji. I tak najpierw odwiedziliśmy Galerię Barak w Czarnej, a potem Łysego. U Łysego przesiedzieliśmy z godzinę może więcej, ale było warto. Poopowiadał nam trochę, trochę pośpiewał piosenek. Na koniec pokazał własną biżuterię... ehhhh, gdyby nie to że jeszcze mieliśmy w planach jakieś 10 dni pobytu w górach, to może byśmy coś kupili, a tak skończyło się na popatrzeniu. Następne dyspozycje dotyczyły Jadłodajni. I tak zaraz za Łysym, mieliśmy jeść zupę cebulową w chlebku w Czarnym Kogucie. I okazało się że właśnie chlebek się skończył; No cóż jak pech to pech. W efekcie zjedliśmy zupę cebulową lub żurek w kociołku. Też było dobre i taką porcją to można się nieźle najeść. Potem mieliśmy jechać na naleśniki (hmmm nie pamiętam już jak się nazywała ta knajpa) i...; znów okazało się że mamy pecha...; W poniedziałki jest zamknięte :( Obyliśmy się ze smakiem. Co prawda większość już miała dość żarcia, więc nawet bardzo nie posmutnieliśmy. Derty jednak nie mógł przeboleć że tego dnia nie zje naleśników z jagodami...; Dojechaliśmy na miejsce noclegowe bez żadnych problemów. Wieczorem umówiliśmy się jeszcze na odwiedzenie Chaty Ludzi zza Mgły; na małe piwko. Posiedzieliśmy tam do późnych godzin wieczornych i ustaliliśmy plan na dzień następny. Piotrek i ja obijamy się, a Derty i cała reszta idą na Caryńską.
02.08.
Nasze obijanie polegało na tym, że pojechaliśmy do Ustrzyk Górnych. Skonsumowaliśmy jedzono, wypisaliśmy pocztówki do znajomych i zrobiła się godzina dość późnawo; więc odezwaliśmy się semesem do Dertyego i okazało się że oni też za chwil kilka będą w Ustrzykach. Czyli powrót też mamy zapewniony. Tego wieczoru umówiliśmy się na piwo na naszym polu namiotowym. Skontaktowaliśmy się jeszcze z Jabolem i jego też ściągnęliśmy, w wiadomym celu
c.d.n. tym razem nie piszę kiedy, bo sama nie wiem
no KAHA --nareszcie poprawiłaś się.....( to chyba po tym ostatnim spotkaniu piwnym )- tylko jak sie "poprawiasz " , to nie spadnij z pieca (tak mawiał mój wychowawca w szkole średniej, jak ktoś mówił że sie poprawi ???? --mówił ,że jak jeden spał na piecu i sie poprawił to spadł z pieca ...)
ale jest OK i poprawiaj sie dalej .... czekamy
"dosyć często rozważam co jest warte me życie?...tam na dole zostało wszystko to co cię męczy ,patrząc z góry w około - świat wydaje się lepszy.."
Pozdrawiam Janusz
Ech te kobiety... :) Zawsze skłonne do przesady. Koło 12 to my juz podchodzilismy Małą Rawkę :) Rzeczywiście pioruńsko gorąco było wtedy, czego mozna się domyslic ogladając zdjecia.
Owa słynna naleśnikarnia znajduje się w Lutowiskach. Lecz i ja niestety nazwy jej nie pamiętam.. :)
Miłośnicy wszelkich naleśników łaczcie sie!
Wlasie sobie uswiadomilam ze Jabola to mysmy sciagneli nast. dnia... po naszej ciekawej wedrowce....
03.08.
Tego dnia zdecydowalismy sie wejsc na Paportną i zejsc gdzies w okilicach Smereka. Dzien był dosc parny, choć na górze dosc dobrze wiało... i mimo że byliśmy w kurtkach to było chłodno... Tym razem tez postanowilismy wspolnie z Dertymi spedzic dzien
Wieczorem - po kolacji- wybieramy sie do knajpy. I wlasnie tego dnia sciagamy Jabola do nas. Zdzwaniamy sie, okazuje sie ze jest on niedlaeko i ze moze przyjechac... I przyjezdza... po 1,5 h :) :)
Tego wieczoru zaczyna sie robic zle... Zaczyna padac... Padać to chyba zle powiedziane... Burza z piorunami... leje i leje... A mysmy tyle jeszcze chcieli zrobic... ehhh
Ps. Jak obiecalam zalaczam pare fotek
Aktualnie 1 użytkownik(ów) przegląda ten wątek. (0 zarejestrowany(ch) oraz 1 gości)
Uprawnienia umieszczania postów
Odpowiedz z cytatem
Zakładki