Niecodzienne Spotkania na szlaku.

[WUKA]

Maleńkie sprostowanie!
Spotkanie z Henkiem przesympatyczne,ale ten akuracik wiersz nie jest mojego autorstwa.Mój nosi tytuł "Chrystus Bieszczadzki"(zdobyłam nim 1sze miejsce w konkursie jednego wiersza na BA w 2004r) i stoi przed figurą Chrystusa Bieszczadzkiego.Pozdrawiam.

[Kelly]

Czy moze ktos wie kto jest autorem tego wersza?

[Kelly]

Maleńkie sprostowanie!
Spotkanie z Henkiem przesympatyczne,ale ten akuracik wiersz nie jest mojego autorstwa.Mój nosi tytuł "Chrystus Bieszczadzki"(zdobyłam nim 1sze miejsce w konkursie jednego wiersza na BA w 2004r) i stoi przed figurą Chrystusa Bieszczadzkiego.Pozdrawiam.

Wlasnie nie jest to wiersz Wuki.

[kobieta_bieszczadzka]

Wnoszę, że to wiersz Wuki ... :)

Chrystus Bieszczadzki

"Tarninowe ciernie
na skroni.
Białobrzoze ręce,
a w dłoni
kij sękaty,
przyjaciel wędrowca.

Wyruszyłeś na szlak
ze stajenki.
Zatrzymałeś wśród
pagórków Łopienki,
Chrystusie Bieszczadzki.

Trudna droga
Cię czeka,
lecz wciąż idziesz,
szukając człowieka...
co się zgubił. "

[basior]

To może i ja dodam swoje trzy grosze do tego wątku. Rzecz działa się podczas mojej pierwszej wizyty w Bieszczadach. Mieszkaliśmy wtedy na polu namiotowym w Lesku, codziennie dojeżdżając w Wysokie PKS-em. Zazwyczaj za Lutowiskami autobus się wyludniał, a wtedy mój przyjaciel i ja przesiadaliśmy się do przodu i gawędziliśmy z kierowcami. Tego dnia poza nami w autobusie jechała jeszcze jedna dziewczyna. Z rozmowy wynikało, że jedzie gdzieś z daleka i nie za bardzo wie, gdzie ma wysiąść (prosiła kierowcę o pomoc). W końcu przyszła pora na właściwy przystanek (nie pamiętam, gdzie to mogło być; na pewno jeszcze przed Ustrzykami Górnymi), na którym na naszą towarzyszkę czekał jej chłopak. Kiedy wysiadła, usłyszeliśmy, jak mówi do niego: "I ty mi mówisz, że mieszkam na końcu świata?!". Długo śmialiśmy się jeszcze z komizmu tej sytuacji.

[Stały Bywalec]

Jakieś 3 - 4 lata temu przedzieraliśmy się z koegą poprzez wysoką trawę, chaszcze, aby do góry ! Bo wiedzieliśmy, że musimy w końcu dotrzeć do ścieżki oznakowanej jako szlak. Innej możliwości nie było.

I w końcu doszliśmy. Ledwo wyleźliśmy na tę ścieżkę, patrzymy, a tu: Aleksandra.

[sofron]

ja zaś... w roku bodajże 1992 lub 93, w październiku, szedłem sobie od Łupkowa do Wołosatego. Któryś z kolei wieczór zastał mnie na Caryńskiej, nie chcąc zaś schodzić do Ustrzyk zbłądziłem na przełecz Przysłup. Kolibą (którą nawiedzałem wówczas po raz pierwszy) zarządzały dwie dziewczyny skądśtam wraz z dużym psem.
Tak się zdarzyło, że poszły po zakupy, w chałupie owego psa zostawiając, co ten sygnalizował głośnym szczekaniem. Czekałem więc na łące, a ponieważ nieobecność gospodyń się przedłużała, rozpaliłem ognisko, wysuszyłem się, ogrzałem. Nagle zamknięty owczarek zaczął wściekle ujadać, potem przestał, a wokół zrobiła się dziwna cisza...Był już lekki półmrok, ptaki ucichły... trochę taki nieswój wstałem i obejrzałem się w górę, w stronę Caryńskiego...
I wóczas zobaczyłem go; jakieś 20 metrów od siebie...Duży, szarobury, z błyszczącymi oczyma i wąskim pyskiem-Wilk. Ot tak, stał sobie i patrzył...Ja też. Przez chwilę...Potem zaś jednym szmyrgnięciem śmignąłem na najbliższą rachityczną gruszę czy jabłoń, których kilka tam wciąż stoi, dając świadectwo dawnej ludzkiej obecności...
Jak się obejrzałem już ze szczytu trzęsącego się krzaka/drzewa-Wilka już nie było, a pies na nowo szczeknął raz czy dwa...
Pewno rozsądne zwierzę uznało, że nie ma co się gapić, ale tak na wszelki wypadek zszedłem do ogniska dopiero po jakimś czasie, wówczas, gdy usłyszałem głosy jakiejś licealnej, jak się potem okazało, grupy z Wrocławia, schodzącej z połoniny na nocleg do Koliby..
To jedyny raz, kiedy widziałem wilka w Biesach i to tak blisko...
Sofron

[WUKA]

Ale się "narobiło".Tak Kobieto bieszczadzka",cytowany przez Ciebie wiersz jest mój!Umieszczony przez Henka,nie.Oba mają ten sam tytuł.Jest nawet piosenka o tym samym tytule("Ciszy jak Ta").Pozdrawiam serdecznie!

[Kelly]

I wlasnie chodzi mi o ten wiersz umieszczonyy przez Henka. Kto go napisal? moze ktos wie? Ten wiersz wlasnie spiewany przez zspol Cisza jak ta.

[WUKA]

Najprościej-wejdź na stronę zespołu i sprawdź!