Samotnie w góry

[Ezechiel]

To kwestia indywidualnego poziomu bariery ryzyka. Dla mnie samotnicza wyprawa zimowa to zdecydowane naruszenie owej bariery. Podobonie jak wszystkie wypowiedzi na forum, nie jest to prawda "uniwersalna", ale tylko wnioski z własnych doświadczeń. Ktoś o innych doświadczeniach, możliwościach - może mieć inne. (Metafizyka samotności jest mi znana, od kilku lat chodzę samotnie po B. i BN.) Powodzenia życzę na szlaku.

Odnośnie "wyczucia organizmu", w pełni się zgadzam. Samotnik musi świetne znać swoje odruchy i możliwości.

[klopsik]

Ja podziwiam wszystkich samotnikow ktorzy wedruja samotnie w gory. Sa to dla mnie wielcy ludzie wielcy duchem jak i zapewne swa aparycja, bo przeciez huherko, nie moze chodzic samo przecie po lesie bo a nuz spotka misia i ten mu zrobi kuku i wymiesza gline...... Ja tak nie potrafie sa to na pewno takze ludzie niesamowicie poetycy przecie samotnosc wzmaga refelksyjnosc tak wiec na pewno jak takiego spotkam to uslysze wiersz. Przepiekny wiersz ktory poruszy mnie i bedzie o bieszczadzkich aniolach badz zakapiorach, a slyszal go bede w gospodzie "Pod krzywym przyrodzeniem czada" bodz u konkurencji "Pod prostym przyrodzeniem Biesa" gdzies Wetlinie.Klimat bedize idealny, wiec swiatlo bedzie w polcieniu atmosfera lekko zadymiona z dalla bedzie sie saczyla muzyka SDmu kawalek "bieszcadzkie anioly na emryturze",nad wszystkim bedzie panowal halas stukajacego szkla o blat drewnianych stolow "nie ludzka reka uczynionych" z wyrezanymi elementami fallicznmi a tlum ludzi bedzie sluchal bieszczadnika Dlugiego VIcka ktory bedzie kazał wsem jak nalezy o swych przewagach i o swych porazka bo przeciez z tlumem pijanych i wscieklych smolarzy kto wygra ? Zplentuje wszystko tym jak dorobil sie ksyswy Dlugi Vicek.... oh jak to musi byc klimatycznie a tak samotnie czlowiek sobie sam nie pochodzi bo strach las taki duzy a ja taki maly mam stracha po prostu. Podziwiam wszystkich ktorzy chodza sami Sa zapewne wielcy ludzie.....

[jastrzab]

zeby nie zostac zaetykietkowanym w swiecie etykietek nalezy poslugujac sie etykietka wysmiac etykietke..wciaz pozostajac w swiecie etykietkowym...

[jastrzab]

szanowni panstwo proponuje nie poruszac jalowej kwestii isc czy nie isc samotnie w gory...to bicie piany
jesli ktos praktykuje samotne przejscia (o kazdej porze roku)prosze,niech podzieli sie ze mna swoimi spostrzezeniami.
jako zaprawe i wstep do wyjscia w wyzsze partie stosuje najczesciej taka mniej wiecej zaprawe:(mowa o zimie,bo mamy wreszcie zime)miesiac przed wyjazdem zaczynam 20-40km spacery,dwa trzy razy w tygodniu,jesli mam czas,jesli nie-ruszam nogami na silowni.dwa tygodnie przed wyjazdem zaczynam kurs z 15-20kg plecakiem po klatce schodowej-z dolu do gory i z powrotem.czasem fajnie wypadaja konfrontacje z sasiadami..
dwie,trzy, zdarzalo sie cztery noce przed wyjazdem sypiam na zewnatrz-w ogrodku przed domem:)
no i jade..
zdarzaly sie wyjazdy bez wspomnianego przygotowania i tez bylo fajnie ale nie da sie tego porownac z wyjazdami przygotowanymi.od niemal pierwszego podejscia rowny oddech,rytm,zadnego szoku,cialko juz to zna..czysta przyjemnosc.

[MF]

Kurczę, jak czytam o tych motywacjach to dochodzę do wniosku, że ja prosty chłopak jestem. Bo łażę sam po górach z prozaicznych powodów:
- mam swoje tempo, nikt mnie nie goni ani ja nikogo
- nikt mi dziobem nie kłapie i mogę odpocząć od zgiełku codzienności
- nawet jakby mi 2 powyższe punkty nie przeszkadzały, to najczęściej i tak nie miałbym z kim;-)
- mam czas na myślenie o wielu sprawach

Ale to tylko ja i moje zdanie. Jeśli ktoś odnajduje w samotnej wędrówce coś więcej, mogę tylko pozazdrościć - szczerze.

[AniaiDzordz]

Sympatycznie tu.
Ja zazwyczaj wybieram się bez ludzkiego towarzystwa w góry, co w zasadzie jest bez znaczenia, jako że podróżuję z psem, który, primo, jest świetnym kompanem nawet w najczarniejszym lesie, a secundo, zawsze pozna mnie z jakimś miłym człowiekiem.
Polecam jako alternatywę dla osób bez zdolności tkackich lub z alergią na moher.

Pozdrawiam

[Marcowy]

Kurczę, jak czytam o tych motywacjach to dochodzę do wniosku, że ja prosty chłopak jestem. Bo łażę sam po górach z prozaicznych powodów (...)

Witaj w klubie, "prosty chłopaku" Do Twoich argumentów za samotnym łażeniem dodałbym: nikt nie marudzi, że jest głodny / zmęczony / spragniony / woli inną trasę / chce siku / but go ociera itp. itd.

[bertrand236]

Witam Anię i Dzordza na forum

[Derty]

Sympatycznie tu.
Ja zazwyczaj wybieram się bez ludzkiego towarzystwa w góry, co w zasadzie jest bez znaczenia, jako że podróżuję z psem, który, primo, jest świetnym kompanem nawet w najczarniejszym lesie, a secundo, zawsze pozna mnie z jakimś miłym człowiekiem.

Witeczka:) Mam lekarstwo na alergię na moher:D

Derty

[TQT]

Każdy zna zalety samotnego wędrowania :D
Ja osobiście nie mam nic przeciwko kompanom w podróży, ale fakt! jak jest ich za dużo, to pojawiają się "utrudnienia" (ograniczenia) i nie można już podróżować tak jak się chciała...
Bo np:
- ktoś jest uczulony na sianko i nie bedzie spał w stodole za 5zł
- ktoś z ogniska woli kiełbaskę a nie kurczaka (i trzeba już więcej myśleć przy robieniu zakupów)
- kogoś nie interesuje ostre podejście..
- ktoś nie chce spać pod gołym niebem..
- bo w kilka osób trudniej stopa złapać

Im więcej osób tym więcej "ale" lub "nie"... :D no i gustów jest więcej:P
Ala zawsze można koledze namiot podrzucić, jak się ma gorszy dzień.. lub jakiś inny bagaż, no i słynne bezpieczeństwo :D

Biesować można samemu lub w pojedynkę - to uważam też jest kwestia gustu - nie dyskutujmy na ten temat.. co najwyżej podzielmy się swoimi "za" i "przeciw"