Psy - bezpańskie, zdziczałe, sfory.

[Polej]

Najchętniej przywiązałbym takiego bydlaka

Nie obrażaj bydląt - na pewno by tak nie zrobiły!
Na moim terenie spotykałem podobne przypadki psów, np z wrośniętym w ciało sznurkiem od snopowiązałki, odrąbanymi kończynami oraz innymi śladami "ludzkiego" postępowania. Skąd to bierze się w ludziach? Przerażająca jest skala w jakiej ludzie okazują okrucieństwo ! :( To nie dotyczy tylko zwierząt - zobaczcie jak mało warte jest obecnie życie ludzkie !

[wojtek legionowo]

Mieszkam w pobliżu schroniska dla zwierząt widzę wałęsające się psy ,w pobliżu szczególnie zjawisko to występuje w czerwcu oraz jesienią.Pracownicy schroniska mówią,że wiele psów muszą usypiać tak są okaleczone i to przez ludzi.Sam mam kaukaza,który był porzucony w pobliżu ,gdy był małym pieskiem miał dom(był bardzo zadbany).Co kierowało ludżmi,że go podrzucono w pobliżu schroniska,które znajduje się w lesie.pozdrawiam Wojtek

[Derty]

Hej :)
Jak zwykle znów wiele wątpliwości i zagadek... Psy mogą gromadzić się w kupy w kilku przypadkach:
- gdy pędzą za sunią
- gdy jakiś młody wilk lub mieszaniec psio-wilczy 'ustawi' sobie sforkę

Tak przynajmniej twierdzi osoba będąca kynologiem z zamiłowania. Osoba ta nie potrafiła odpowiedzieć jednoznacznie, że takie sfory atakują na sposób wilczy ludzi. Gdy rzekłem o ataku wilków na tego chłopaka usłyszałem, że strach ma wielkie oczy i raczej to mógł być pies. Nie wiem, na ile te stwierdzenia są prawdziwe. Ale przynajmniej jednego jestem pewien na 100% Łaziłem czasem przełajami po KPN ( ) i czasem zdarzało się, że moje drogi krzyżowały się z 'watahą' psów. Zazwyczaj nasze spotkania polegały na tym, że psy obchodziły mnie z dala. Jednak w 3 przypadkach niektóre z psów usiłowały mnie dziabnąć. Zawsze w sposób, jaki czynią to podwórzowce, czyli doskakując do nogawek. Nie były to bardzo groźne ataki, choć raz musiałem użyć drąga, żeby krewkiego pieska odpędzić. W trakcie ataku inne psy spokojnie olewały wyczyny tych agresywnych sztuk i zajmowały się innymi sprawami. Atak zawsze miał miejsce na otawrtej przestrzeni. W gęstym lesie psy na mój widok uciekały. Możliwe, że znały już 'smak' śrutu w karku. Nie wiem.
Zapytałem Internet o ataki wilków na ludzi. Dość bogata literatura o wilczych zachowaniach wspomina, że wilki mogą!! atakować ludzi w przypadku, gdy są bardzo głodne. Ponadto ataków dopuszczają się pojedyncze !! sztuki, chore na wśceikliznę. Takie zwierzęta opuszczają watahę!! A częściej zarażają się łażąc gdzieś samotnie i później do grupy nie wracają.
Poza tym ludzi mogą atakować wilki oswojone!! Np uciekinierzy z zoologów.
I 4 przypadek - wilk może atakować w obronie gniazda i w obronie łupu!!

Znany i bardzo tragiczny był przypadek w Alwernii w regionie Gevaudan, kiedy to wilki w okresie 3 lat zabiły około setki ludzi, a wielu poraniły. Analiza trupów zabitych wilków wykazała, że najprawdopodobniej nie są to czystej krwi wilki, ale raczej mieszańce z psami. Ponieważ rzecz miała miejsce w połowie XVIII wieku, trudno teraz poddać ten przypadek solidnej analizie. Nie ustalono nawet bespornie, czy zabójstw dokonywał jeden, czy kilka wilków.
Raporty o atakach wilków na ludzi pochodzą z całego zasięgu występowania gatunku. Np w Indiach tylko w latach 80-tych XX wieku wilcy ubiły około setki ludzi!! Rosyjskie źródła donoszą również o śmiertelnych atakach na ludzi. Wymienia się często fakt, że wilki atakujące są chore. Równie liczne są ataki na innych obszarach Azji, np w Chinach, Iranie.
W USA i Kanadzie ataki są rzadsze, a zwłaszcza rzadsze są te zakończone obrażeniami człowieka lub śmiercią. Tłumaczy się to tym, że na kontynencie PnAmerykańskim w powszechnym użytku jest broń palna! Czyli ludzie mają się czym bronić. A wilki mają behawior dostosowany do zagrożenia.
To tyle na razie :D
Wniosek - wilk to jest predator z instynktem i behawiorem hamującym ataki na ludzi, ale nie do końca. Cóż - zupełnie jak my w stosunku do siebie samych :P

[długi]

Należy też, analizując dane historyczne, brać pod uwagę częstość występowania wścieklizny. Wobec powszechnego szczepienia psów, kotów, dzikich lisów, nie wiem czy też wilków, częstotliwość występowania wścieklizny wyraźnie spadła. Jest to przyczyną wyraźnego wzrostu liczebności lisów. Drugą przyczyną jest cena skóry. Nie opłaca się strzelać, a honor żaden.
Długi

[vm2301]

Po pierwsze chciałbym sie przywitać, czytuje to forum od jakiegos czasu i pomyslałem, że warto by było sie zarejestrować.

Spędzam w Bieszczadach przynajmniej 10 tygodni rocznie, od paru lat, i muszę powiedzieć, że tzw. sfora napadła na mnie tylko raz. W liczbie jednego wilczura w stanie wskazującym na "smród, brud i ubóstwo". Byłem razem z 3-letnią wtedy córką i najadłem sie nieco strachu. Psina agresywna nie była, nawet powlokła za nami do naszej "wakacyjnej bazy".

Co do wilków czy zdziczałych psów, to tak jak z niedźwiedziami. Gdzieś tam są, ale tak na prawdę, to spotkać je niezmiernie trudno

pozdr :D wionka

[Browar]

http://www.nowiny24.pl/apps/pbcs.dll...ZADY/264827458

Sfory psów polują w bieszczadzkich lasach na dziką zwierzynę
Krzysztof Potaczała

Sfora psów goniła rogacza. Zapędziła go do potoku na obrzeżach Stańkowej, gdzie padł z wyczerpania. - To nie pierwszy taki przypadek - mówi myśliwy Andrzej Wronowski. - W okolicy coraz więcej psów poluje na dziką zwierzynę.

Andrzej Wronowski natrafił na martwego samca sarny po telefonie mieszkańca Stefkowej, który słyszał ujadające w lesie psy.

- Szkoda tak pięknego kozła, miał ponad pięć lat - żałuje myśliwy. I zastanawia się, ile podobnych sztuk pada każdego roku z powodu ataków wałęsających się psów.

Problem nie jest nowy, ale w niektórych rejonach przybiera na sile. Koło Łowieckie "Ryś” w Ustrzykach Dolnych podjęło uchwałę, wedle której wystosuje do sołtysów pisma w tej sprawie.

- Chcemy, by zwołali zebrania z mieszkańcami i poinformowali ich, że wypuszczanie psów z zagród, by mogły sobie swobodnie biegać po lesie, jest niedopuszczalne - mówi Stanisław Kaczmaryk, prezes KŁ "Ryś”.

Kaczmaryk nie wskazuje palcem konkretnych gospodarzy, bo takiej wiedzy nie ma. Ale poprzez publiczną informację próbuje uniknąć mogącego nasilić się konfliktu między właścicielami psów a myśliwymi. Bo nie jest prawdą, że po lasach biegają tylko bezpańskie psy.

- Ich jest zdecydowanie mniej od tych gospodarskich - twierdzą myśliwi.

Andrzej Wronowski opowiada, że nie ma dnia, by na zalesionym szczycie dzielącym Paszową i Stańkową nie było słychać ujadania psów. I zawsze wtedy należy się spodziewać, że dopadną sarnę czy młodego jelenia. Jeśli danej sztuki nie zagryzą, to zagonią ją na śmierć.

- W Ustawie Prawo Łowieckie z 1995 r. jest zapis mówiący o obowiązku zwalczania przez myśliwych kłusownictwa i szkodnictwa łowieckiego, ale nie ma zapisu, jakie zwierzęta są szkodnikami - tłumaczy prezes Kaczmaryk. - W ustawie z 1971 r. były nimi psy i koty.

Ustęp 4 art. 44 obowiązującej ustawy mówi, że listę takich zwierząt i sposoby ograniczania ich populacji ustali osobnym rozporządzeniem minister środowiska po zasięgnięciu opinii Państwowej Rady Ochrony Przyrody oraz Polskiego Związku Łowieckiego. Lecz dotąd takich ustaleń nie ma, więc myśliwi nie mogą strzelać nawet do najbardziej agresywnych psów biegających w łowiskach.

W kilku regionach Polski zdarzyło się, że jednak komuś puściły nerwy. Skutek? Napiętnowanie w mediach.

- Właściciele psów podawali myśliwych do sądu i tłumaczyli się tym, że ich pupil akurat się zgubił lub zerwał ze smyczy - mówi Kaczmaryk. - Czasem może tak być, ale w większości przypadków są to psy, które z winy ludzi nauczyły się zdobywać pożywienie w lesie.

[vm2301]

Taki pies to chyba jedyne bydlę jakiego można się na poważnie obawiać

[mirusz]

Ten był wyjątkowo przyjazny.