misiekjakub - reaktywacja

[misiekjakub]

więcej emocji dostarczyło nam jednak zejście z Suliły. Nie żeby coś się działo, ale atrakcji sporo. Od widoków, przez podglądanie miejscowej fauny, po balet w wykonaniu kombajnu do siana Było na co popatrzeć. Przy okazji, mogliśmy też od razu zobaczyć, co później się stanie z tym sianem

[misiekjakub]

no, to teraz będzie reaktywacja reaktywacji... Przestałem pisać relację po tym, jak doszła minie wieść o spaleniu się cerkwi w Komańczy. Nie mogłem. Włąśnie miałem napisać, że po zejściu z Suliły, minięciu baletu na dwa kombajny i n koników polnych dotarliśmy do krzyża znaczącego pierwszowojenny cmentarz, a potem... Zobaczcie sami.

[misiekjakub]

Jakoś nie mogłem wrzucić zdjeć z Turzańska po tym, jak przestała istnieć cerkiew w Komańczy...
No, ale dośc smutków. Maszerując przez Rzepdź zobaczyliśmy, jak wśród cywilizacji uwił sobie gniazdo kawałek wcale dzikiej przyrody

[misiekjakub]

... do kalsztoru w Komańczy, który był celem dziennym, dotarliśmy już cokolwiek pod wieczór (jak to my zwykle), kierując się na donośne (i wcale nieźle wykonane) "Plurimus Annus". Po prawdzie, zabłądzić to się tam nijak nie da, no ale miło było mieć taki drogowskaz. Okazało się, że część mieszkańców klasztoru (czasowych) fetowała w ten sposób jednego ze swych towarzyszy. Minęliśmy koncertującą gromadkę, zadzwoniliśmy do furty i spowodowaliśmy delikatną bieganinę w klasztorze - siostra zawiadujaca pokojami gościnnymi była chwilowo niedysponowana, a zastępujaca ją inna siostra obawiajac się nie naruszyc jakiejś ewentualnej rezerwacji wpadła na pomysł zakwaterowania nas, narzeczeńskiej ale bynajmniej nie ślubnej pary, w jednym pokoju .
Zawsze twierdziłem, że noclegi w obiektach kościelnych są pełne uroku Gwoli sprawiedliwości musze jednak rzec, że razem nakwaterowaliśmy się wszystkiego 40 minut, po których nadciągnęła inna siostra i wyznaczyła mi pokój sąsiedni, acz osobny

"Tak upłynął dzień, wieczór i poranek, trzeciego dnia"