Wazny cel czy droga...

[naive]

Ja także uważam że nie ważne czy sie tego króliczka zlapie, cały urok to gonic go, gonić ... Dlatego dziwią mnie wszyscy ci goniący po szlaku na złamanie karku, przecież w ten sposób tego najciekawszego nie zobaczą. Mnie o tyle powiedzmy "łatwiej" bo zazwyczaj z kondycja u mnie juz różnie bywa, więc wolniej sie przemieszczam i wiecej widzę. Tak przy okazji - Bieszczady nauczyły mnie podobnie patrzeć na to wszystko co wokół nas, także w najbliższej okolicy czy na moim "rodzinnym" Pogórzu Dynowskim.

[mAAtylda]

Popieram w 100% ,a ja jeszcze zdjęcia robię,więc się wiercę, kręcę, chciłabym mieć oczy z każdej strony głowy...

[naive]

Popieram w 100% ,a ja jeszcze zdjęcia robię,więc się wiercę, kręcę, chciłabym mieć oczy z każdej strony głowy...

Ja także nie rozstaję się z aparatem fotograficznym, czasem biorę też kamerę. Swoją droga robienie zdjęć to świetny pretekst by wyrównać oddech - jak na stromych odcinkach oddech mój staje sie zbyt glośny, robię zawzięcie zdjęcia.

[Bison]

Dla mnie najważniejszą zasadą jest by plan był elastyczny, Chce ide, nie chce nie ide i robie sobie dobrze w oczy gapiąc sie bezmyślnie w przestrzeń. A i jak Barnaba wspomniał i piwko z brodatymi przez przypadek mozna wypić...

[marekm]

Dla mnie najważniejszą zasadą jest by plan był elastyczny, Chce ide, nie chce nie ide i robie sobie dobrze w oczy gapiąc sie bezmyślnie w przestrzeń.

....i iść, ciągle iść
w stronę słońca....

i rejestrując w pamięci to wszystko. aby nam starczyło do następnego razu