Czy "zakapior" Bieszczadzki to idol?

[tkamieniarz]

a odnosnie victoriniego...wedlug mnie to nie czlowiek niesamowity tylko zwykly skurwiel.. jesli ktos wywala ze swojej doliny wieczorem turystow (mimo iz jeden z nich ma skrecona noge), straszac poszczuciem psami, gdy grzecznie pytaja gdzie tu mozna rozbic namiot (zwlaszca ze na mapie jest zaznaczone pole namiotowe) Podobnie paskudnej kreatury nie spotkalam jeszcze na swojej drodze.. i gadalam z roznymi ludzmi- innych nieraz tez tak potraktowal... kazdy menel , niekoniecznie bieszczadzki jest wedlug mnie bardziej czlowiekiem niz on!

witam
trafilem dzisiaj na to forum i przeczytalem z przerazeniem i zniesmaczeniem wypowiedz Buby. tak sie sklada ze przez pare lat pomagalem prowadzic Henrykowi jego gospodarstwo,jadlem pilem i spalem przez ponad 30 miesiecy w tym samym domu co Henryk . piszesz ze wywalil Cie ze swojej doliny i slusznie . dlaczego : moze zrobil to dla Twojego bezpieczenstwa ? Henryk od zawsze zajmuje sie hodowla bydla , to bydlo pasie sie wolno chodzac po jego posesji , ma wielkiego byka z ktorym spotkanie nie nalezy do przyjemnosci, dlaczego psy ? wiele razy walczylismy z wilkami ktore atakowaly Henryka stada - dlatego jego psy biegaja wolno po calej posesji chroniac konie i bydlo. i to jest fakt . jak myslisz ilu ludzi takich jak Ty pojawialo sie kazdego dnia w sezonie zwabionych legenda victoriniego? - stada , stada i jeszcze raz stada . Henryka posiadlosc wowczas byla wielka i staralismy sie umieszczac tablice ostrzegawcze gdzie tylko sie dalo. kiedy nie wposcilismy "autotrapera" z poland trophy zarzucono nam ze grodzimy bieszczady,
kiedys zeby zasluzyc na miano bieszczadnika trzeba bylo przezyc zime w bieszczadach. zadam Ci teraz pytanie ? wiesz jak to jest kiedy w sniegu po piersi przebijasz sie z zaopatrzeniem na plecach niosac jedzenie i paliwo ktore pozwoli Ci przezyc kolejne dni ? ja wiem i wiem jak cudowna rzecza byla lampa w oknie ktora henryk zapalal abym widzial swiatlo w ciemnosc. Henryk zawsze byl otwarty na ludzi , wital ich , karmil i poil jesli trzeba . moze to twoja wina ze potraktowal Cie tak a nie inaczej, moze nalezysz do ludzi ktorym sie "nalezy"
mimo iz mieszkam teraz wiele tys kilometrow od bieszczad to zawsze bywam u Henryka z pozdrowieniami poniewaz MU SIE NALEZA, w zaden sposob nie zasluguje na obraze.
Henryku jestes LEGENDA tego regionu i z kazdym kto uwaza inaczej z checia podyskutuje.
pozdrawiam forumowiczow
tomasz kamieniarz
ps. sorry za brak polskich znakow
ps2
co do pola namiotowega na mapie , pokutuje od dawna mimo ze go nie bylo, a poniewaz Henryk przeniosl sie juz z sokola to problem ten ma kto inny

[buba]

przepraszam i bije sie w piersi ze nie ucalowalam czubka jego panskiego buta... powinnam pewnie powtarzajac "moja wina, jestem niegodna" opuszczac tylem i w poklonach jego doline, i poczytywac sobie za honor ze moglam choc pare sekund przebywac w towarzystwie takiego czlowieka legendy..

mam nadzieje spotykac jak najmniej takich ludzi na swojej drodze..

Henryk zawsze byl otwarty na ludzi , wital ich , karmil i poil jesli trzeba .

ha ha ha!! dobry zart!!! moze i kiedys byl ale widac ze mu sie zmienilo

a nakarmic to chyba chcial nami swoje psy..

na nas nawet nie raczyl dlugo patrzec swoim panskim wzrokiem..tylko wyslal syna aby nas przepedzil..(jak ich nie wyprosisz zaraz to spuszczam psy)..
syn chyba jest w miare ok, spotkalismy go jeszcze pozniej w autobusie i nawet sie milo gadalo, przepraszal nas za swojego ojca i mowil ze gdyby od niego cos tam zalezalo to by nam pozwolil postawic namiot w jakim katku ogrodka..

Henryka z pozdrowieniami poniewaz MU SIE NALEZA, w zaden sposob nie zasluguje na obraze.
Henryku jestes LEGENDA tego regionu i z kazdym kto uwaza inaczej z checia podyskutuje.

tu nie ma o czym dyskutowac.. dla ciebie to legenda i bohater a dla mnie skurwiel i buc.. kazda proba dyskusji jest chybiona..

, a poniewaz Henryk przeniosl sie juz z sokola to problem ten ma kto inny

dokad?? wole wiedziec jakie miejsce nalezy wykreslic ze swych map... nie chcialabym go spotkac po raz drugi..

wiesz jak to jest kiedy w sniegu po piersi przebijasz sie z zaopatrzeniem na plecach niosac jedzenie i paliwo ktore pozwoli Ci przezyc kolejne dni ?

akurat wiem, ale czy to cos zmienia? czy to daje mi prawo uwazac siebie za kogos lepszego i moc gnoic innych?

ktos kto przebijal sie w sniegu po pas po jedzenie, ktos kto uwazal sie za bieszczadzkiego pioniera tym bardziej powinien jak dla mnie udzielic schronienia czy pomocy turystom przybywajacym poznym wieczorem.. mysmy nie chcieli wiele, nie chcielismy pokoju z lazienka, jedzenia ani jalmuzny..chcielismy tylko 2 na 2 ziemii na namiot by moc przebijac sie dalej przez lasy juz za swiatla i dnia.. a ziemii mu nie brakowalo..

wiesz, gdyby nas wywalil w ten sposob skads szef "krainy wilka" albo jakiegos eksluzywnego pensjonatu w bieszczadach- bardziej bym to potrafila przelknac.. taki ktos mogl nie rozumiec..a tu to tylko wybitnie zla wola..

[tkamieniarz]

[quote=buba;77353]
a nakarmic to chyba chcial nami swoje psy..

widze ze dalej nie rozumiesz jednej rzeczy : nie pozwolil wam rozbic namiotu poniewaz istniala mozliwosc ze psy zrobia wam krzywde ( i nie dlatego ze byly glodne :)), psy ktore noca pilnuja jego koni i bydla przed wilkami - dlatego nie pozwalalo sie na rozbijanie namiotu , a poza tym skoro z Ciebie taki bieszczadnik to po co pchalas sie do Viktoriniego skoro dookola bylo tyle pieknego miejsca na rozbicie namiotu(paniszczew np) a i spotkalas jego syna :) no to szacunek bo Olgiert przyjezdzal ze szczecina bardzo rzadko
dla Twojej wiadomosci : jesli nie chcesz ponownie spotkac Henryka to omijaj szlak niebieski z daszowki do chrewtu poniewaz okolo 30% przebiega po prywatnym terenie Viktoriniego :D i znow poszczuje Cie psami :D

[Marcowy]

Część dotycząca niebieskiego szlaku została wydzielona do osobnego wątku, zapraszam tutaj.

[bertrand236]

Od dawna przymierzałem się do zadania tego pytania,... ale przyśpieszenia dostałem dopiero, jak co niektórzy dla komercji gotowi są do przenoszenie zwłok z jednego cmentarza na drugi, oczywiście bez „uzyskania „ zgody od nieboszczyka.

CZY BIESZCZADZKI ZAKAPIOR TO IDOL DO PROMOWANIA I NAŚLADOWANIA?

.

Przeczytałem od początku ten wątek. Jak zapewne wiecie lubię brać udział w imprezach pod tytyłem "Zakapiorskie..." wpszcie , co chcecie. Byłem na dwóch lub trzech. Staram sie zrozumieć tych ludzi. Pytanie tylko, kto to jest Zakapior Bieszczadzki. Bardzo kontrowersyjna postać - Andrzej Potocki - w swojej książce "Majster Bieda czyli Zakapiorskie Bieszczady" opisał kilkanaście postaci. Tylko czy Zakapior to zarówno "Sikorka" jak i Żyto Żmijewski, "Gruby" jak i Pękalski itd. że nie wspomnę o "Łysym", czy Lutku. Wymieniam tylko, żyjących. Zresztą ze wszystkimi żyjącymi opisanymi w tej książce spotkałem się nie raz i nie jedną chwilę przegadaliśmy. Są wśród nich tacy, których można spokojnie nazwać "udacznikami". Robią to, co lubią i jeszcze w życiu im "wyszło"
A, że istnieje mit/kult Zakapiora? no cóż skoro jest na to popyt...

A co do Victoriniego. Dwa lata temu zaszedłem do gościa. Postawił herbatkę. podyskutowaliśmy o Bieszczadach i odprowadził mnie do granicy swojego gospodarstwa. Ja osobiście miło go wspominam...
Pozdrawiam

[buba]

to widze ze miales wiecej szczescia do victoriniego niz my.... a tak cieszylismy sie na nocleg w tej ladniej dolinie.. nie wiem czemu nas tak potraktowal... tez nas jego syn odprowadzil do granic posesji- cobysmy sie przypadkiem nie rozbili na jego terenie i niesamowitym kontrastem bylo potem to jak nas przyjela babka w telesnicy..plac pod namioty, obiad, opowiesci do rana..za darmo... a miejsca miala duuuuuzo duzo mniej na swojej posesji..ledwo namioty wlazly..i jeszcze ja zbudzilismy o 1 w nocy

a co do zakapiorow.. ja mam po prostu kult ciekawych, niestandardowych ludzi :D

[bertrand236]

Widocznie miałem więcej szczęścia, czego Tobie życzę. Faktycznie wobec Was zachował się bardzo nieładnie. Pamiętaj tylko, ze każdy z nas ma lepsze i gorsze dni...
"a co do zakapiorow.. ja mam po prostu kult ciekawych, niestandardowych ludzi :D
Wszystko rozbija sie o termin Zakapior. Tu podaję za portalem eSanok.pl
"Termin „Zakapior” znany jest chyba tylko w Bieszczadach. A jeśli nawet używa się go gdzie indziej, wymaga wyjaśnienia kogo tutaj oznacza. Tym określeniem posługiwał się - mówiąc o swoich przyjaciołach - Jędrek Połonina-Wasielewski, nieżyjący już niestety rzeźbiarz i malarz osiadły w Bieszczadach i tu tragicznie zmarły. Spopularyzował zaś to określenie redaktor rzeszowskich „Nowin” Kitek Gajewski, który też niedawno odszedł do wieczności.

„Zakapior” - to człowiek swobodny, rodzaj romantycznego zbójnika. Czasami, choć nie zawsze, wolny nawet od obowiązków domowych, rodzinnych czy zawodowych. Nie zajmuje się jednak zbójnictwem, a trudni tym, co jest jego pasją i to bardziej z potrzeby tworzenia niż zarobkowania. Owszem, sprzedaje owoce swojej pracy, ale tylko dlatego, że czasami potrzebne są też pieniądze. Nie są one jednak nigdy celem. Niektórzy zasłużyli się pracą przez lata w różnych dziedzinach życia Bieszczadów.

„Zakapiory” żyją nadzwyczaj skromnie, w zgodzie z naturą i w przyjaźni z mieszkańcami karpackiej puszczy. Wyrażają sprzeciw wobec cynicznych polowań na bezbronne zwierzęta i barbarzyńskiego niszczenia bieszczadzkiej przyrody przez rajdy samochodów terenowych – organizowane ostatnio dla iluzorycznej chwili przyjemności nowobogackich. Są wielkimi miłośnikami koni, a niektórzy właścicielami stadnin.
W dużej mierze są to ludzie przybyli z różnych zakątków kraju, często z wielkich miast, które nie dawały im swobody. Bieszczadzka przyroda wyzwala w nich siły twórcze. Oddają się więc turystyce, rzeźbie, malarstwu, poezji, literaturze, fotografii, muzyce i szeroko pojętej sztuce. Znają się wszyscy - choć nie zawsze po nazwisku - i tworzą jakiś nieformalny związek. Pamiętają zwłaszcza o odchodzących „na niebiańskie połoniny”. Przy każdym spotkaniu wspominają tych, którzy opuścili ich grono na zawsze. Nikt nie wie jak jest ono liczne, nikt nie bilansuje ich twórczości.
Prawdziwi bieszczadnicy to ludzie twardzi i samodzielni, przywykli do bytowania wśród lasów i na pustkowiach, w miejscach zwykle odludnych, zmagający się na co dzień z surowym klimatem i z zachłanną przyrodą górską. Mieszkają w dużej od siebie odległości, bo w całych Bieszczadach. Nie spotykają się często, a jednak wiedzą o sobie, pozdrawiają się, bywają na ogniskach, festynach, wernisażach, rajdach konnych czy wieczorach literackich. Czas liczy się dla nich inaczej. Żyją według zasady „szczęśliwi czasu i pieniędzy nie liczą”. Cechuje ich spokój, pogoda ducha, radość, beztroska. Śpiew i recytacje swojej lub obcej poezji są nieodłączną oprawą każdego ich spotkania. Mają tu w Bieszczadach wielu przyjaciół."

[naja naja]

Piękne słowa. Rozumiem, że jest to wnikliwa charakterystyka pana Krzysztofa Brossa.

[bertrand236]

Piękne słowa. Rozumiem, że jest to wnikliwa charakterystyka pana Krzysztofa Brossa.

Nie wiem, czy autot miał na myśli Pana Krzysztofa Brossa ale poczytaj sama:
http://www.esanok.pl/index.php?ak=ne...1fe3e64d44d57f
Pozdrawiam

[naja naja]

Przepraszam potraktowałeś moją wypowiedź powaźnie. To z mojej strony szyderstwo z idei zakapiorstwa. Powinnam była dać bo sądzę, że ten człowiek piorąć publicznie swoje brudy naruszył wszelkie zasady przyzwoitości. A dlaczego łzy? Bo brały w tym udział jego dzieci. Nikt nie zastanowił się co czuła ta dziewczynka kiedy brała udził w realizacji Miasta Marzeń.