Owszem, że ilość wody niesionej w cieku wraz ze zmianą zagospodarownia terenu może się zmieniać.
Spróbowałem to przeanalizować poprzez rozrysowanie na mapie wszystkich trzech źródeł zgodnie z podanymi przez W. Krukara współrzędnymi. Uczyniłem to zarówno na mapie Ruthenusa 1:60000 wyd.2004, oraz Compassu 1:50000 wyd.2003, i PPWK-Copernicus 1:75000 wyd.II. Co ciekawe na wszystkich mapach siatka kartograficzna jest najwidoczniej na tyle poważnie przesunięta w stosunku do siatki geograficznej (uproszczając: do rzeczywistego rysunku terenu) że współrzędne wzmiankowanego źródła pod Diwczą wychodzi dokładnie na zakolu Sanu poniżej zejścia cieku ze Studnika i spod Piniaszkowego, w miejscu gdzie najbliżej niego przebiega się linia kolejowa.
Jednak z opisu miejsca przedstawionego przez W. Krukara i porównania z mapą, a zwłaszcza odległością podnóża Diwczy od poprzednich cieków, wynika że ciek spod Diwczy ma nie więcej niż 300m długości do zejścia się z pozostałymi ciekami. W miejscu tego ujścia pozostałe cieki mają już ok 1000m długości (ze Studnika) lub ok 1400m długości (spod Piniaszkowego). Czy nawet przy mocno sprzyjających okolicznościach ten 3-4 x krótszy ciek mógł prowadzić więcej wody? Osobiście wątpię.
Zakładki