O psiej pogodzie, kociej aferze i innych rozmaitościach, czyli relacja SB z pobytu w

[mAAtylda]

Kupuję także (w "Haliczu") koci pokarm. Nie dla naszego kotka, bo z myślą o nim (niej!) przywiozłem z Warszawy saszetki ze specjalnym żarciem dla kocich malców. Puszki kupuję więc dla kotów kręcących się wokół domu - aż do wyjazdu 30 września będę je codziennie systematycznie dożywiał.


Absolutnie odradzam, przyzwyczają się, rozpieszczą i potem trzeba będzie sobie od ust odejmować, bo zaczną lepiej jeść niż TY!

[Stały Bywalec]

Absolutnie odradzam, przyzwyczają się, rozpieszczą i potem trzeba będzie sobie od ust odejmować, bo zaczną lepiej jeść niż TY!

Alle ja przynajmniej będę lepiej, niż koty, pić. Taka kocina to przecież nawet piwa nie tknie.

[stasiuvino]

11 września

Obiad jemy w Krościenku, specjalnie tam podjechaliśmy. Przy wjeździe do Krościenka po prawej stronie, przy skrzyżowaniu, znajduje się bardzo fajny, przydrożny mały bar (tuż obok, przy tym samym placu jest sklep spożywczy). Bar odkryłem już w roku ubiegłym. Nic się nie zmieniło na niekorzyść. Nadal można tam smacznie i tanio zjeść.


CDN

Ja ten lokal odkryłem w tym roku. Pisałem w innym temacie - doskonała golonka z zapiekanymi ziemniaczkami + musztarda - 10zł!!! Także potwierdzam i polecam. Dodatkowo zimne piwko...

[Stały Bywalec]

16 września - 2-gi dzień pory deszczowej

O godz. 10-tej przyjechał do nas Wojtek1121 z żoną, Anią. Zabierają Gosię, mnie i Andrzeja na przejażdżkę terenówką Wojtka, nissanem. Wóz wspaniały. Aktualnie Wojtek zmienił go na jeszcze lepszy (terenową toyotę), ale wiem o tym tylko ze słyszenia.

Posiadając stosowny glejt pozwoleństwa na jazdę po otryckich drogach zakładowych LP, jedziemy z Sękowca do Polany. Stamtąd chcemy się udać zaznaczoną na mapie drogą do Rosolina (miejsce po niegdysiejszej wsi), obejrzeć ruiny dworu i pieczarę przy potoku Czarny.
Po przejechaniu chyba ok. 1 km natrafiamy na bród. Po opadach woda jest duża i mętna, dna nie widać. Pal sześć, że potopilibyśmy nasze baby, ale samochodu szkoda. Wojtek wycofuje wóz na wstecznym biegu, zawracamy do Polany.
Jedziemy do Czarnej, oczywiście objazdem koło osuwiska na obwodnicy. Dla wozu terenowego to pestka, ale i osobowym ostrożnie się przejedzie. Nikt tam już nie pilnuje, nie kontroluje, czy przejeżdżający posiadają odpowiednie "przepustki" wydawane przez stosowne władze.

W Czarnej nie zatrzymujemy się, lecz od razu podążamy do Bystrego. Podjeżdżamy pod cerkiew greckokatolicką, nieczynną, ale jako tako zabezpieczoną przed dewastacją. Panie pozostają w samochodzie, a my oglądamy cerkiew ze wszystkich stron, ukrywając przy okazji "skarb" Geocache. Gdyby jakiś miejscowy pijaczek to wyśledził, miałby okazję spróbować czegoś lepszego. Ale nie, nikogo tam nie ma, pogoda skutecznie odstrasza i miejscowych, i turystów.
Zaglądamy też do rzeźbiarza - malarza mieszkającego tuż obok cerkwi. Ucinamy sobie rozmówkę z nim i jego tatą. Od słowa do słowa i okazuje się, że ojciec gospodarza zna ... mojego szwagra. Obaj pracowali w Karsznicach na kolei. Small the world !
Ów artysta to barwna postać Bieszczadów. Nie czuję się jednak upoważniony, aby cokolwiek więcej napisać. Poza tym informacje, jakie uzyskałem zarówno od niego, jak i później, od innych "wtajemniczonych", są tak ciekawe i nietypowe, że koniecznie wymagają jeszcze potwierdzenia. Jest to zresztą temat do dyskusji przy piwie, a nie na forum dyskusyjnym.

Z Bystrego jedziemy do pobliskiego, przygranicznego Michniowca. Najpierw podjeżdżamy do końca wsi. Jeszcze kilkaset metrów i już Ukraina. Zatrzymujemy się, wysiadamy z samochodu i chowamy się pod wiatą końcowego przystanku PKS. Tam zjadamy małe co nie co. Następnie jedziemy z powrotem, czujnie wzrokiem lustrując prawą stronę wiejskich zabudowań. Jest ! Właśnie o to mi chodziło. Pokazuję przyjaciołom ładną cerkiewkę w Michniowcu, aktualnie kościółek rzymskokatolicki. Wojtek robi trochę zdjęć.
Przy okazji odkrywamy wywieszoną do publicznego wglądu listę osób sprzątających ów kościół, harmonogram prac sporządzono aż do 21 grudnia br. To doprawdy wstyd, że na tej liście nie ma nikogo z Naszego Forum. A może by tak ją uzupełnić, doprowadzić aż do końca roku ? Żeby jednak na to pytanie znaleźć odpowiedź, należy wybrać się do Michniowca. Jest to nawet konieczne, aby nie przeoczyć własnego terminu prac porządkowych.

Wyjeżdżamy z Michniowca, wracamy do Polany. Jedziemy w stronę Lutowisk, przed nimi skręcamy w prawo, na Skorodne. Droga nieco, ale tylko "nieco" podreperowana. Dla Wojtka i jego terenówki to jednak tylko "małe piwko przed śniadaniem". W Skorodnem zatrzymujemy się na kilkanaście minut, badając tamtejsze warunki agroturystyczne. Dla osób preferujących samotność byłby tu istny raj. Bo ta miejscowość to znajduje się już nawet nie na końcu świata, ale jeszcze dalej. Czyli poza końcem świata.

Z Polany leśnymi drogami zakładowymi podążamy do jakiegoś miejsca na obwodnicy, skąd już blisko do Rajskiego. Po drodze obserwujemy wywóz drewna z Bieszczad. Czy nie za dużo tego przypadkiem ?
Z Rajskiego jedziemy do Studennego, a tam przez most na Sanie wjeżdżamy znów na leśną drogę, którą walimy wprost do Sękowca. Żegnamy się z Wojtkiem i Anią, umawiając się z Nimi na następny dzień.

Wieczorem wpadamy na piwo do baru w Sękowcu. Spotykamy się tam z Piotrem, pojawia się także Iza. Wzajemnie opowiadamy sobie o detalach deszczowej turystyki. Nie zapisałem sobie jednak, którędy oni wędrowali, więc teraz już nie pamiętam.

CDN

[bertrand236]

Stały Bywalcze! Dzięki za tak wyczerpujący opis Waszego pobytu. Czyta się super, tylko brakuje mi zdjęć albo rycin jakiś chociaż.
Pozddrawiam

[Stały Bywalec]

Stały Bywalcze! Dzięki za tak wyczerpujący opis Waszego pobytu. Czyta się super, tylko brakuje mi zdjęć albo rycin jakiś chociaż.
Pozddrawiam

Bertrandzie, ja wprawdzie zdjęć nie robiłem, ale myślę, że nasi wspólni przyjaciele nie zawiodą.

I tak, gdy dojdę do opisu "ekstremalnej" wyprawy z Wojtkiem 1121, myślę iż zamieści swoje zdjęcia. Sporo ich zrobił. Powinien także zamieścić fotografię uzupełnionego przez nas spisu dyżurnych sprzątających wieczorem po nabożeństwach kościółek - cerkiewkę w Michniowcu. Tytułem wyróżnienia dopisaliśmy tam wybijających się członków Naszego Forum. O ile dobrze, Bertrandzie, pamiętam, to Twój dyżur wypada w 2-gi dzień Świąt, 26 grudnia (masz dyżur wspólnie z Izą). Ale wszystko w swoim czasie, dojdziemy do odpowiednich dat.

Także przypuszczam, iż Pastor i Piotr nie zawiodą - zamieszczą zdjęcia z imprezki, jaką zrobiliśmy w domku Pastora. Ale, jak powiadam, jeszcze nieco cierpliwości.

[dorota z krakowa]

Kotów dzikich chyba nie należy przyzwyczajać do saszetek z wiskasem czy innym kocim jedzeniem sztucznym. Kiedy nawykłe do tego jadła, po waszym wyjeździe, nie będą chciały innych posiłków. Moja Kicia - przyzwyczajona od małego do kociego żarcia, nie spojrzała nawet na szynkę czy wątróbkę.
Rok temu, na Tarnawie, czarno - biała kotka powiła chyba sześć kociaków różnej maści. Mieszkały w jednym z domków kempingowych obok hotelu. Któregoś dnia z przerażeniem zobaczyłam, że dostały z kuchni (kotka i kociaki) olbrzymią kość po kotletach schabowych; przychodzę do kotów następnego dnia rano, a tu leży wyczyszczona do białości kość. I koty te do dnia dzisiejszego mają się dobrze, dalej odżywiają się tym co pozostało z kuchni. Jeszcze w lipcu dzikie, teraz garną się do ludzi, czekają na pieszczoty.
Jeśli będziecie w najbliższym czasie w Tarnawie Niżnej i jeśli możecie utrzymać kota, weźcie któregoś i zapewnijcie mu odpowiednie warunki. W innym wypadku nie przetrzymają zimy.

[lucyna]

Rok temu, na Tarnawie, czarno - biała kotka powiła chyba sześć kociaków różnej maści. Mieszkały w jednym z domków kempingowych obok hotelu. Któregoś dnia z przerażeniem zobaczyłam, że dostały z kuchni (kotka i kociaki) olbrzymią kość po kotletach schabowych; przychodzę do kotów następnego dnia rano, a tu leży wyczyszczona do białości kość. I koty te do dnia dzisiejszego mają się dobrze, dalej odżywiają się tym co pozostało z kuchni. Jeszcze w lipcu dzikie, teraz garną się do ludzi, czekają na pieszczoty.
Jeśli będziecie w najbliższym czasie w Tarnawie Niżnej i jeśli możecie utrzymać kota, weźcie któregoś i zapewnijcie mu odpowiednie warunki. W innym wypadku nie przetrzymają zimy.

Święty Duch Pana Boga chwali. A więc to Ty. Dopiero przed chwilą poukładały mi się puzle w głowie. Mam nadzieję, że kiedyś spotkamy się i wypijemy wspólnie gdzieś na szlaku hebratkę (bez wkładki).

[dorota z krakowa]

Święty Duch Pana Boga chwali. A więc to Ty. Dopiero przed chwilą poukładały mi się puzle w głowie. Mam nadzieję, że kiedyś spotkamy się i wypijemy wspólnie gdzieś na szlaku hebratkę (bez wkładki).

Tak to ja
Jakie to puzle poukładały Ci się w głowie? Czy może kiedyś widziałyśmy się na Tarnawie?
Na pewno się spotkamy.
Z Tobą Lucyno mogę na szlaku (w drodze wyjątku), wypić nawet herbatkę z wkładką

[marcins]

Jakiś zbłąkany myszołów lub orzeł przedni albo ural, gdy tylko zgłodnieją to się kotkami zajmą.