> - Czy Ty widzisz to co i ja widzę ? Myślałem, że w taki dzień
> i o tej porze roku jesteśmy tu sami.
> - O! żesz ty Karol !! A ty coś taki blady?
Wymieniliśmy znaczące spojrzenia, może nawet dogłębsze niż zazwyczaj. Jednomyślnie postanowiliśmy pójść za tymi śladami, w końcu jesteśmy dzielnymi przedstawicielami gatunku ludzkiego. Pomimo tego, z lekkim wachaniem uczyniłem pierwsze kroki w stronę niewiadomego. Przygoda, sensacja, wyzwanie... A może głupota... Szliśmy powoli, starając się nie zacierać śladów. Wrażenie było tak silnę, że dopiero po jakimś czasie pomyślałem o ukrytym w plecaku aparacie.