DoKIMBowa peregrynacja i co z niej wynikło

[Piskal]

Ciekawe... Tuż przy cerkwi stoi pozbawiony gałęzi kikut drzewa z bocianim gniazdem na przyciętym wierzchołku. Serca drzewa i cerkwi biły kiedyś w zupełnie innym rytmie. Ale lepsza zmiana rytmu, niż całkowite ustanie akcji.

Voila!

[WUKA]

Marcowy, do pisania!!! Odłóż czytanie na długie wieczory!

[Marcowy]

W piękny sobotni poranek budzę się ok. 5:30. Czas pozostały do wyjścia w większości spędzam – nie da się ukryć – przed lustrem. A raczej nad lustrem, bo jest to lustro wody. Na temat jakości miejscowej karmy powiedziano już sporo, więc nie będę oliwy do ognia (notabene) dolewał, jednak faktem jest, że czuję się podle. Jest to o tyle nie fair, że poprzedniego dnia poszedłem spać raczej wcześnie, a przedtem nie piłem dużo. Rzekłbym nawet – piłem skandalicznie mało. I może to był błąd… Mój współtowarzysz wrócił do naszej dziupli znacznie później, nic więc dziwnego, że bladym świtem, o 9:30, zdecydowanie odmawia porzucenia pozycji horyzontalnej. Ja również walczę z przemożną ochotą, by paść w pielesze i normalnie, jak człowiek odchorować. Jednak bardziej od niedyspozycji męczy mnie myśl, że mój pobyt w Bieszczadach potrwa jeszcze jakieś 24 godziny. No i przecież na 10:00 umówiłem się z połączonymi siłami toruńsko-poznańskimi na wyjazd do Łopienki. Jak mógłbym za jednym zamachem zawieść tyle osób? I na dodatek Łopienkę?! Postanawiam więc być wyjątkowo twardym, a nie miętkim.

Twardym, jak Steven, mój KIMB-owy towarzysz sprzed roku, człek proweniencji anglosaskiej, który jechał w Bieszczady pierwszy raz (choć sam twierdził, że zna Bieszczady doskonale, jako że spędził kiedyś dwie noce w hotelu w Sanoku). Ówże Steven przed wyjazdem lekko się przeziębił i był pełen rozterek, czy w tym stanie (postrzeganym przez niego jako coś na kształt bolesnej agonii) w ogóle powinien ruszać się z domu. Ostatecznie zadziałała powtarzana przez mnie mantra: „Bieszczady will heal you!”, którą wysyłałem mu nawet w sms-ach - dał się przekonać i pojechał. I faktycznie – Biesy uzdrowiły chłopa! Po jednym wieczorze w barze "Zajazdu Pod Caryńską" dostał takiego kopa, że notorycznie i na długo znikał nam z oczu podczas wędrówki Bukowym Berdem. Choć uczciwie trzeba przyznać, że reszta ekipy (Zulus, Hero et moi) niespecjalnie go ścigaliśmy, nad to bezproduktywne zajęcie przedkładając podziwianie widoków z pozycji półleżącej, przeplatane okazjonalnym pociąganiem z piersiówki.

Dlaczego zatem Bieszczady AD 2010 nie mają uzdrowić mnie? Nie mam ochoty na śniadanie, ale głos rozsądku podpowiada, że trzeba zabrać coś na drogę. Pakuję do plecaka kanapki, próbując ich nie dotykać, nie patrzeć na nie i – broń Boże! – nie wąchać, po czym zsuwam się po schodach i zaglądam do baru. Towarzystwo jest już w komplecie, choć komplecie nieco zmodyfikowanym: zamiast części regimentu toruńskiego obok Renatki, Wuki i Bertranda w blokach startowych stoją Krysia (primo voto Orsini) i Kasia (secundo voto Darkangel, tertio voto Gargamel). Ponieważ nie mieścimy się wszyscy w bertrandowym karawanie, uruchamiam swój pojazd, porywam Wukę i z kopyta ruszamy. Po drodze – nie do końca wiem, w jakich okolicznościach – dołącza do nas trzecie auto, z Wojtkiem numer 1211 i Wojtkową (numer nieznany). Droga mija spokojnie, nie licząc krótkiego postoju na oddanie pokłonu Biesowi i Czadowi (nie ja jeden mam słaby żołądek, ha!). Na polnej drodze za Polanką podwozie mego nisko zawieszonego bolidu parę razy ociera się o podłoże, za każdym wzbudzając nerwowe drgnięcia pasażerów, do cerkwi dojeżdżamy jednak bez strat w ludziach i sprzęcie.

CDN

[darkangel79]

Droga mija spokojnie, nie licząc krótkiego postoju na oddanie pokłonu Biesowi i Czadowi (nie ja jeden mam słaby żołądek, ha!).

ha ha ha

[Krysia]

Ha ha ha
skąd nasze auto to zna hahahahahhaa

[Zbyszek]

Marcowy czy ty to tworzysz na trzeźwo? Jesteś niesamowity.

Prosze dalej.

[Marcowy]

Marcowy czy ty to tworzysz na trzeźwo?

Różnie bywa... Akurat mam jeszcze trochę porzeczkowej pastorówki, to się czasem wieczorami wspomagam, ale ten ostatni odcinek spłodziłem w pracy, więc na trzeźwo.

Edit - wielkie dzięki za ilustrowanie mojej opowieści fotkami. Ja sam dokumentacji fotograficznej nie posiadam, więc proszę o więcej!

[Piskal]

Wyprzedzasz fakty.I nie zdradzaj miejsc, gdzie są geocache!!!

[darkangel79]

Wyprzedzasz fakty.I nie zdradzaj miejsc, gdzie są geocache!!!

Marcowy wie i wie co z tym fantem zrobić

[Krysia]

Wyprzedzasz fakty.I nie zdradzaj miejsc, gdzie są geocache!!!

przecież nie zdradza;-))
I to nie geo;-))) ja na geo się nawet nie logowałam, ba-nawet nie wchodzę
No ale samo zdjęcie ze znalezienie kesza nie jest zdradzeniem tego gdzie łon ukryty, zresztą to gdzie ukryty to kto chce to sobie łatwo znajdzie, więc nie ma o co kopii kruszyć i w swoim czasie ja poproszę o zilustrowanie tymi fotkami relacji, bo fajowe;-)))))zdążyłam już zresztą zakosić i powrzucać to tu, to tam;-))))