Antrakt

[trzykropkiinicwiecej]

Antrakt


Sceneria: Schronisko w Starym Łupkowie
koniec lipca,
upał,
powietrze aż wibruje od świerszczy
Chata prawie pusta
pootwierane okna
co jakiś czas, przeciąg dzwoni w nich haczykami
W powietrzu czuć zapach skoszonej przed kilkoma dniami trawy
na piecu strzela stary, okopcony czajnik
Ludzie wyszli w góry, niektórzy do sklepu,
inni pojechali na rowerach do Smolnika
wykąpać się w Osławie
Przed schroniskiem na trawie leży Jakubek (kobieta) i bawi się włosami
w stare cynkowej balii, chłodna woda ze studni
a w niej pływają puszki Tatry Mocnej
Na najniższym stopniu drewnianych schodów
siedzą dwa koty,
ni to bure, ni to czarne,
jeden nieustannie strzyże uchem,
drugi leży z przymrużonymi oczami
... i rozmawiają:
- Prawda.
- gazda, umysł jasny jak gwiazda.
- Wiara?
- Kara
- Życie!
- jak z płatka, nad strumieniem kładka
lekko się uśmiechając
- Miłość !?
- ... , albo transcendentalna okiść .
-To na odwrót.
- Gramy.
- Berło
- kadzą mi władzą
- nie!
- to..., czary z mrocznej pieczary
- słowa
- do nieczego nie potrzebne
- to oczy, co z oczami?
- pośrednik, bez jakichkolwiek uprawnień
Z tyłu, z kuchni za plecami rozlega się głos
- Eeee! Jakubek?!
- Heu?
- woda Ci się przypali!
Koty: jeden liże łapę
Drugi wstaje i się przecięga
- wymyśliłem kiedyś wiersz
-no dawaj
- Wolność to krawędź cienia
trochę jest, a trochę jej nie ma
...
- ch...jnia, lepiej chodźmy coś zjeść.*
Koty odchodzą z podniesionymi ogonami do kuchni i miauczą, ocierając się o nogi chatkowego.
Koniec



* Ch...jnia - Beznadzieja, niedobrze. Słowa tego używamy aby podkreślić nasz negatywny stosunek do zaistniałych sytuacji, przedmiotów itd.
żródło: Miejski Słownik Slangu i Mowy Potocznej http://www.miejski.pl/slowo-Chujnia

[Miejscowy]

w deche! muszę jeszcze raz przeczytać na nietrzeźwo

[maciejka]

Kropku, tym ciepłym powietrzem i kocimi gadkami przypomniałeś mi letni czas, nasunąłeś skojarzenia...
Pozwolisz, że przyłączę się na antrakt?
A nawet będę kontynuować murmurando...?
Dzięki;-)

Chmiel. Wakacje. Zdaje się początek sierpnia...Od paru dni leje deszcz.
Olbrzymi namiot rozpięty nad Sanem.
Dwie sypialnie i zagracony salon.
Stół, cztery krzesła, w tym dwa z uchwytem na kubek.
Po stołem reklamówki wypełnione puszkami, zupkami, płatkami śniadaniowymi i innym balastem.
Na stole kuchenka gazowa, plastikowe kubeczki, łyżki i lampka.
W podłodze maleńka dziurka...jakby, ktoś arogancko peta zgasił...
Analiza chemiczna wykazuje kwas mrówkowy.
Liczny zwiad penetruje teren....konieczność nowej komunikacji ze światem i zdobycia pożywienia...
Ciut dalej, za rozmiękłą łąką stoi dom, snuje się dym z komina.
Pokojowi turyści czekają na obiad.
Pod dachem, poza strugami wody, przytulona do muru ława, na niej dwa koty zwinięte w kłębek, jeden zdecydowanie rudy.
Mrużą oczy i gadają...
- cierpienie.
- pustka, strach, pragnienie...
- starość.
- za krótko i nie dość...
- śmierć?
- ni w pięć ni w dziewięć;-)
- samotność
- cisza po wielokrotność.
Ziew...gramy na odwrót.
- przygodny, zawsze zgodny, cierpliwy, nie chełpliwy.
- przyjaciel.
- rozbitków, żeglarzy keja.
- nadzieja.
Zgrzyt opon na podjeździe, w prawo w lewo w tył i w przód, zaparkował z gracją automobil.
Ze środka wysypuje się ferajna sztuk dwie, hałaśliwych.
Wygrzebują się zabłocone, górskie buty numer damski 36 i męski 42.
Ślady w błocie wiodą ku domostwu.
Prężą się grzbiety i ogony...
Czas na ciepłą strawę...
Brak tropów w stronę kuchni.

[bartolomeo]

Muszę przy okazji sprawdzić czy wszystkie koty prowadzą tak intrygujące dyskusje

[trzykropkiinicwiecej]

no no.... niedługo trzeba będzie do antraktów podopisywać akty, jak mniemam bohaterowie z numerami butów 36 i 42
mrówki kwaszą dziury? czad. :)
Moje Gadajom.. Ty masz jakieś za mechaniczne tam w tej Rzeszy. wymień na futrzaste, daj okowity i zaczną śpiewać :)

[Miejscowy]

i mój gad gada, ale nie dzieli się ze mną filozoficznymi sentencjami,
uważa mnie za istotę niższą, która potrafi zrozumieć jedynie najprostsze komendy:
daj jeść! czesz mnie! głaskaj! otwórz drzwi! wyczyść kuwetę!

[bartolomeo]

i mój gad gada, ale nie dzieli się ze mną filozoficznymi sentencjami

Taki kot to nie dla mnie. Ja potrzebuję kota transcendentalnego pójdę więc za radą Trzykropka!

[trzykropkiinicwiecej]

łaaaaaa... będziemy upijać kota.
piszę się na takie akty, antrakty sobie będziesz już sam podsłuchiwał

[Miejscowy]

- To okowita? – słabym głosem zapytał Kot.(...)
– Na litość boską, Kocie – zachrypiał – czy ośmieliłbym się nalać Kotu okowity? To czysty spirytus.

[trzykropkiinicwiecej]

"przez 6 dni Bóg męczył się nad stworzeniem, siódmego dnia zmęczony niepowodzeniami postanowił zrobić w końcu coś idealnego, stworzył kota" jakoś tak to szło...