Rowerem na Połoninę Równą

[Wojtek Pysz]

W odróżnieniu od moich dotychczasowych wędrówek rowerowych, skład ekipy wzrósł o 100% - było nas tym razem dwóch. Przy tak licznym składzie należało opracować jakiś plan i regulamin, który brzmiał następująco:
a/ Wyjeżdżamy z domu rowerami
b/ Wyjeżdżamy na Połoninę Równą rowerami
c/ Wracamy do domu rowerami
d/ Korzystanie z innych środków transportu dozwolone jest tylko w przypadku, gdyby jazda rowerem groziła śmiercią lub kalectwem.

IMG_0343.JPG

Na początek udzieliliśmy sobie dyspensy od punktu d/, podjeżdżając do Przemyśla pociągiem, bo ilez razy mozna jeździc rowerem z Jaroslawia do Przemyśla :)

IMG_0345.JPG

Potem już było zgodnie z regulaminem. No to startujemy.

[Wojtek Pysz]

Kręcimy dzisiaj jak najdalej w stronę gór: Szeginie, Popowice, Dobromil, Chyrów, Stara Sól, Stary Sambor, Rozłucz, Turka, może nawet kawałek dalej. Słoneczko cały dzień było schowane, zdjęcia są smutne i szare.

IMG_0346.JPG

Próba wynalezienia nowej drogi z Popowic do Miżyńca doliną Wiaru kończy się zakopaniem w błocie i stratą godziny czasu.

IMG_0351.JPG

Dobromil - na kamieniczkach w Rynku zachowały się polskie napisy.

DSC00821.JPG

Stara Sól – pożar kościoła gaszono solanką

[Wojtek Pysz]

Tunele kolejowe na Ukrainie są perfekcyjnie strzeżone. Siły i środki zastosowane do ochrony pozostały w spadku po ZSRR i są nie do pokonania dla potencjalnego terrorysty.

IMG_0366.JPG

Z obu stron tunel ogrodzony jest drutem kolczastym.

IMG_0367.JPG

Z jednej strony przysługuje do ochrony wartownik i pies - każdy ma oddzielne pomieszczenie, budka strażnika ma czerwony dach a buda psa ma zielony dach.

IMG_3946.JPG

Z drugiej strony pies nie przysługuje. Natomiast w razie niebezpieczeństwa wartownik może sie schować w rowie strzelniczym (rów nie przysługuje temu, który ma psa).

[Wojtek Pysz]

IMG_3949.JPG

Tutaj jedziemy

IMG_0374.JPG

Tutaj jemy podwieczorek i zapijamy wodą z cudownego źródełka.

IMG_0381.JPG

Na stacji w Turce aż kusi, żeby złamać regulamin, bo za 20 minut jest pociąg do Sianek. Od złego uchronił nas ukraiński czas, według którego pociąg odjechał w rzeczywistości 40 minut temu.

[Wojtek Pysz]

W okolicy wsi Borynia zaczęliśmy rozglądać sie za noclegiem. Szaro się robiło a z nieba kapało, więc najchętniej pod dachem. Napotkana przy drodze grupka ludzi nie była jednomyślna. Jeden stwierdził, że nie znajdziemy w pobliżu spania.Drugi, że jest niedaleko stąd, w Wołosiance. To "niedaleko" to byłoby ponad 20 km, w tym podjazd pod przełęcz Użocką. A trzeci powiedział, żeby jechać do Sianek a on na nas będzie czekał przy stacji. No to pojechaliśmy a on wyprzedził nas starym "Golfem". Od stacji w Siankach zostaliśmy "zapilotowani" do gospodarstwa pod lasem, gdzie mieszkał nasz przewodnik. Tam przydzielono nam pokój, poczęstowano kolacją i gorzałką. Na widok wyciąganych śpiworów gospodyni zaprotestowała - mamy to natychmiast schować bo u nich w domu się śpi w pościeli. Dowiedzieliśmy się, że gospodarz, Igor jest elektrykiem kolejowym, na kolei pracuje też jego żona a dziadek był leśniczym w Beniowej.

DSC00835.JPG

Składamy śpiwory do worków i ładujemy się pod kołderki.

IMG_0383.JPG

Następnego dnia zaświeciło słoneczko. Żegnamy się a gospodarze wyjeżdżają do pracy.

IMG_0384.JPG

My zostajemy na gospodarstwie z małym synkiem, wkrótce i jego żegnamy i w drogę na Zakarpacie.

[Wojtek Pysz]

Na pożegnanie z Siankami, odwiedzamy stację kolejową.

IMG_0388.JPG

W niemałym budynku i na peronach nie ma ani jednego człowieka.

IMG_0390.JPG

Na kilku równoległych nitkach torów nie ma ani jednego pociągu.

IMG_0401.JPG

Ostatnie kilometry pod górę i staczamy się "awtomobilnoj dorogoj" H13 do Użoka.

[jojo]

Wojtku bardzo fajna relacja i pomysł z rowerami super (dotychczas poznałem tylko miłośników Równej co tam samochodami wyjeżdzali sam zresztą też próbowałem ale sie płyty na szczęsie obsuneły)
Aż sie nie mogę doczekać dalszej opwieści i czy wyjechaliście po tych płytach z Lipowca na samą góre czy trzeba było prowadzić rowery?

[don Enrico]

Fantastyczna sprawa. Taka wyprawa to marzenie i wspomnienie jednocześnie.
Marzenie - bo styl (rowery), ludzie i trasa są wymarzone, tylko że siły już nie te więc pozostaje tylko pomarzyć.
A wspomnienie - bo prowadzi po wielu miejscach które mi dane było odwiedzić.
Dlatego mam pytanko Wojtku !
Nocowaliście w dolinie potoku Szypot za Turiańską Polaną. Piszesz że pojechaliście dalej na polanę Prełuka.
Nic nie wspominasz o leżącym opodal wodospadzie Wojewodin , jednym z piękniejszych w Karpatach
Czy pominęliście go specjalnie ? czy też nie wiedzieliście że jest tuż obok.

[Wojtek Pysz]

jojo>> czy wyjechaliście po tych płytach z Lipowca na samą górę czy trzeba było prowadzić rowery
Podjeżdżaliśmy od wschodu; na naszym podejściu (Turia Polana, polana Prełuka, potok Prełuczny) jeszcze płyt nie ułożyli :)

don Enrico>> Nic nie wspominasz o leżącym opodal wodospadzie Wojewodin , jednym z piękniejszych w Karpatach. Czy pominęliście go specjalnie ? czy też nie wiedzieliście że jest tuż obok.
Czytałem wcześniej o wodospadzie a nawet widzieliśmy po drodze drogowskaz. Z mapy wyglądało jednak, że ścieżka, którą można dotrzeć na Połoninę z odwiedzeniem wodospadu nie bardzo nadaje się na rower z pełnym ekwipunkiem.

Tak więc, w poprzednim odcinku wjechaliśmy w las nad Prełuką a pojawiamy się ponad lasem, już na połoninnej części naszej góry. W tym lesie było więcej pchania niż jechania, tym bardziej, że dwukrotnie spadło z góry coś mokrego, zmuszając nas do ubierania peleryn i zmiękczając drogę. Każdy las gdzieś się kończy, ponad lasem pokazały się połoniny, ścieżka "się położyła", można znów wsiadać na siodełka.

IMG_3962.JPG

Po odcinku korzenno-błotnym przejazd ścieżką przez połoniny był przyjemnością.

IMG_0460.JPG

Zapomniałem na początku podać listy obecności - drugie 50% składu ekipy to Michał, Pysz junior.

IMG_0462.JPG

[Wojtek Pysz]

DSC00854.jpg
W czasach Związku Radzieckiego funkcjonowała na Połoninie Równej wojskowa baza radarowa. Jej budowa nie została nigdy całkowicie ukończona. Pozostały po niej puste, wielkie budowle z kruszejącego betonu. Krajobraz ożywiało tylko stadko szwędających się koni. Ale wystarczało przestawić ostrość „na nieskończoność” i robiło się ciekawiej. Wokół góry, góry i góry…

DSC00859.JPG DSC00848.JPG DSC00861.JPG DSC00868.JPG DSC00870.JPG DSC00860.JPG