Gdzie te Bieszczady, czyli kijem w mrowisko!

[Basia Z.]

Sonka - to Ty jesteś przewodnikiem, czy tylko pilotem wycieczek ?
Bo w innym miejscu pisałaś o sobie, że jesteś pilotem wycieczek, a nie przewodnikiem.

Kiedy zdążyłaś ukończyć kurs przewodnicki i w jakim kole, skoro jak sama pisałaś kilka lat studiowałaś w Krakowie ?

Poza tym - aby nie psuć Heniowi i Wuce tematu - odpowiem, że kiedy tylko jestem w Bieszczadach piszę relację.
Ale niestety bywam tam tylko raz - dwa razy w roku, w tym roku wyjątkowo zanosi się na 3 razy.

(Relację z pobytu lipcowego, obiecuję - nadrobię)

Zdecydowanie częściej bywam w różnych innych górach, prawie co tydzień, ale relacje piszę tylko z tych (moim zdaniem) najciekawszych wypadów.
Natomiast rzeczywiście - bardzo miło jest kiedy się widzi, że napisana relacja, w którą włożyło się trochę pracy jest czytana i komentowana.

[Jimi]

ja właśnie na odwrót, nigdy nie spisywałam wcześniej swoich wędrówek a teraz postanowiłam się podzielić co ciekawszymi, przede wszystkim po to, że miło czyta mi się je po jakimś czasie. Heniu masz zdecydowanie rację -dzisiaj dominują zdecydowanie relacje zdjęciowe.
Sonka, masz z pewnością rację, stwierdzenie, że ktoś zna dane góry jest mocno ryzykowne i w 99% przypadkach nad wyrost. na przykład ja jeżdżę w miarę często i czasami na troszkę dłużej, w wielu miejscach byłam ale jednocześnie mam świadomość, że jest cała masa miejsc gdzie nigdy nie byłam i chciałabym być, tylko wędruję palcem na mapie. w dodatku, mimo że mapę potrafię studiować godzinami jest cała masa nazw, których nigdy nie słyszałam (Bazyliszku, już zapomniałam tę nazwę którą chciałam zapamiętać:)). i wiecie co z tego? ano to, że mnie te Bieszczady cały czas zachwycają :) mimo, że pochodzę z podkarpacia więc bieszczady są górami w które zawsze się jeździło i w zasadzie w żadne inne. ale to jest tak jak z wszystkim, im więcej wiemy na dany temat tym mamy większą świadomość, jak wiele jeszcze nieznanego jak mawiał sokrates. ale jednocześnie są na tym forum osoby z mega imponującą wiedzą, to trzeba przyznać, mam wrażenie, że nie ma ścieżki której by nie zdeptali.

[WUKA]

Podnosząc temat "za mało Bieszczad w Bieszczadach" (forum) nie miałam zamiaru nawoływać do zdradzania najtajniejszych tajników, wymuszania na każdym zdawania sprawy z wyjazdu, ograniczania ilości fotografii czy innych strasznych rzeczy. Do niedawna było po prostu interesująco, miło, gorąco a nawet straszno czasami ale były jakieś emocje. Teraz jest dziwnie, ubogo, nudnawo albo hermetycznie. Równowagi tylko potrzeba i troszkę powrotu do korzeni, bo inaczej cóż nam zostanie ?? Czytanie "Bieszczadnika"?

[asia999]

Ja od dawna uważam, że najgorszą rzeczą jaka spotkała Bieszczady ostatnimi czasy jest internet. Ale skoro już jest i niestety oplata Bieszczady milionem wirtualnych niteczek to niech przynajmniej będzie interesujący, z polotem i przede wszystkim bieszczadzki.

[Jimi]

"za mało Bieszczad w Bieszczadach"

-i tutaj nasuwa mi się hasło głoszone przez pewnego bieszczadzkiego grajka i włóczęgę: "w Bieszczadach szukam Bieszczadów", można odnieść to też do tego forum.

[Płotka]

Wiecie, może "poprzeczka sprawozdaniowa" jest tak wysoko, znaczy się dotychczasowe relacje są tak dobre, że narybek bieszczadzki świeży nie ma śmiałości z jakąś odkrytą dla siebie połoniną czy inną Rawką wyskakiwać
A inną sprawą jest chyba ogólne"obumieranie" forów w internecie, zaczęłam ostatnio zwracać uwagę na takie glosy i jest ich wiele.

[bartolomeo]

narybek bieszczadzki świeży nie ma śmiałości z jakąś odkrytą dla siebie połoniną czy inną Rawką wyskakiwać

Pisz, nie wahaj się. Właśnie takich relacji na forum brakuje, dziś można odnieść wrażenie, że połoniny zarosły chaszczami

[tomekpu]

No niestety, WUKA ma rację, coraz mniej tych Bieszczadów. Marazm zapanował na forum. Niestety ja nie jestem z tych "piszących" (i pomyśleć że w liceum uważany byłem za humanistę), żadnego swojego wyjazdu nie opisałem (kajam się), ale sporo osób pisało tu z tzw lekką ręką, czytało się to bardzo fajnie. W kuwecie gotowało się, tu to też pisałem. Było skończyło się. Ze zdumieniem teraz oglądam jakieś próby lansowania się fotkami z Niemiec czy Turcji, Ze zdumienie czytam ataki personalne na niektóre osoby - Lucyna, Sonka. Ze zdumieniem czytam wypowiedzi niektórych uważających się za forumowe guru, nicków nie podam bo mi się nie chce z nimi dyskutować. Coś się kończy?

[bartolomeo]

czytało się to bardzo fajnie.

No właśnie, czytało się... Tomku, weź się zaweźmij i opisz jedną czy dwie wyprawy. To się da zrobić! Czekanie na to, że ktoś inny napisze coś ciekawego to nie jest najlepsza droga, forum wygląda jak wygląda bo właśnie czekamy zamiast pisać. I taką samą uwagę mam do dalszej części Twojego postu:

Ze zdumieniem teraz oglądam [...] Ze zdumienie czytam [...] Ze zdumieniem czytam [...] mi się nie chce z nimi dyskutować.

Jak coś Ci się nie podoba to się odezwij. Jeżeli Twoje zdanie ma zwolenników to Cię poprą, być może większość forum ze zdumieniem czyta, nie chce się im dyskutować i forum zmierza w kierunku, który im nie odpowiada. Jest jedna rada na to - zacząć się udzielać.

W tej chwili sytuacja jest taka, że kilka osób (tych, które próbują coś jeszcze działać, zamieścić jakąś relację, zapanować na marazmem) zdominowało forum. Są wszędzie nie dlatego, że chcą, ale dlatego, że nie ma nikogo innego. Nie sądzę, aby było to dążenie do zajęcia pozycji "forumowego guru".

Coś się kończy?

Tak. Ale bardzo łatwo to zmienić i tę tendencję odwrócić. Zamiast czytać trzeba pisać.

Druga sprawa to cmentarz z IWŚ na grzbiecie Czartoryji - nie udało mi się znaleźć mimo posiadanych informacji (dziekuję ), jednak później w relacji prosiłem o potwierdzenie jego wyglądu - nie doczekałem się

Już się doczekałeś.

[Sonka]

Coś kończy się, wszystkie znane mi fora górskie przeżywają kryzys. Powoli przemieniają się w towarzystwa wzajemnej adoracji często opanowane przez zakompleksionych osobników grających rolę guru. Fora naukowe, popularno-naukowe rozwijają się, szczególnie te zamknięte (można zarejestrować się po otrzymaniu zaproszenia lub dzięki osobom wprowadzającym. Fora tracą na rzecz portali społecznościowych, FB rządzi. Nie mam tam konta, ale mam dostęp do tablicy Lucy. Tam wrze życie towarzyskie, na grupach otwartych i zamkniętych dyskutują, śmieją się, przekomarzają w międzynarodowym towarzystwie, czasami dochodzi do spięć. Bywa, że dziennie na jednej z tablic jest i kilkaset wpisów, a wtedy muszę wkraczać i pomagać opanować ten bałagan.
Dlugi na facebooku masz zdjęcia Marka Kusiaka - tam jedna galeria jest poświęcona cmentarzom, w tym temu z Żubraczego, zdjęcia Darka Nocunia - kilka galerii z Solinki i okolic itd.