jesiennie w Beskidzie Małym

[buba]

Ku górom ruszamy w piatek popoludniu. Z Wrocławia zabieramy Łukasza i Mateusza. W Pszczynie dopychamy skodusie jeszcze Tomkiem i jego plecakiem.. Ufff- musimy sobie sprawic bagaznik dachowy- nie ma innej opcji. Taki druciany z powiewajacym brezentem Bo w piątke to juz rzeczywiscie sie jedzie na śledzia i to takiego sprasowanego

Dzisiejsza noc spedzamy w Andrychowie u Piotrka i Kaski. Wieczorkiem odwiedzamy jeszcze knajpe "U Edka". Mam nadzieje ze pogloski o jej planowanym zamknieciu sa nieprawdziwe!! Zal by bylo takiego zacnego przybytku!

Rozkladamy kolektywny obóz biwakowy



Rankiem tzn kolo 9:30 wyruszamy do Kocierza gdzie ma nas czekac reszta ekipy. Na przykoscielnym parkingu czeka juz Klimek, Terenia i Jola. Jako, ze jeszcze pare osob powinno dotrzec postanawiamy na nich poczekac. Rozkladamy sie wiec jakies 100m wyzej na przykoscielnej łączce. Gotujemy herbatke, kawke, wypijamy wisniowke i zjadamy kolejne sniadanie. Słonce grzeje jak w lipcu a nie pod koniec pazdziernika. Ekipa w koncu nie dojezdza ale co sobie poleniuchowalismy to nasze! :D



Ruszamy pod górę w strone Łysiny. Jesien, słonce i kolory calego otaczajacego nas swiata sa w tym roku po prostu porażajace. Mijane obrazki znacznie spowalniaja wedrowke, zachecajac do uwiecznienia ich na zdjeciu lub po prostu wgapienia sie w szumiace na wietrze plowe trawy czy opadajace z cichym szelestem liscie aby wzbogacic kolorowy dywan zalegajacy na sciezce..















Pojawiaja sie pierwsze dalekie widoczki







Jola i Klimek opowiadaja o kamiennych kapliczkach w wiosce Łysina.. Ale jak chcemy zobaczyc jaskinie to do kapliczek juz nie zdążymy.. Ciagle mało czasu! dzien w gorach powinien miec minimum 50 godzin!

Odwiedzamy skałki zwane "Zamczysko"







i wpełzamy do Jaskini Lodowej. Bez lin i innych sprzętow jest dostepny tylko maly kawalek. Dalej jest dosyc głeboka studnia i nikt z ekipy nie ma odwagi do niej wskoczyc



Pełzniemy dalej grzbietem w strone Czarnych Działów a oczy az nie chca wierzyc w ogrom otaczajacych nas barw!!!

[buba]

Dzis nawet woda jest kolorowa, w ktorej odbija sie skąpany w sloncu swiat









Oprocz zapachu lisci caly czas czuc w powietrzu zapach grzybowy. Raz po raz napotykamy kolorowe lub jednobarwne kapelusiki wyłaniajace sie sposrod traw i opadlych lisci. Czasem na zwalonym drzewie uczepi sie jakas bezksztaltna dziwna plecha..








Nie tylko buby nie lubia szlakow- drzewa maja chyba podobne zdanie o dekorowaniu ich tabliczkami



W okolicy Czarnych Działow spotykamy Chrisa i Karude i razem odwiedzamy kilka jaskin.
Pierwsza jest Dziura pod Bukiem









Potem wlazimy do jaskini Czarne Działy II













Do kolejnej jaskini - chyba Czarne Działy I zjezdza juz tylko Karuda z Chrisem bo na samym poczatku jest kilkumetrowa studnia



Reszta ekipy zajmuje sie w tym czasie podwieczorkiem i konsumpcja pigwówki



Do chatki na Gibasach docieramy juz po zmroku. Spotykamy Krzyśka ktory zapodał dzis najdlusza trase bo az z Jeleśni!

[buba]

Jestesmy w koncu wszyscy w komplecie wiec zasiadamy do skwierczacego ognia by powędzic sie w dymie i przy dzwiekach gitary powspominac minione wedrowki, poplanowac kolejne i powyć kolektywnie do ksiezyca.

Noc jest nieprawdopodobnie ciepla! Nieraz latem nie ma takich cieplych, pachnacych nocy!!











Zabieramy sie tez za przygotowanie grochówki. Niestety pierwsza proba konczy sie nieszczesciem- cala zawartosc kotła laduje w popiele! Nózki mojego kociołka okazuja sie byc totalnie badziewnie zrobione- nie maja zadnej blokady i pod obciazeniem sie po prostu skladaja!!



Wydaje sie juz, ze wszystko stracone i nie bedzie dzis kolacji. Jednak, glownie dzieki determinacji dzielnego toperza podejmujemy probe nr 2. Wybieramy z popiolu zarcie, myjemy je w kociolku coby dalo sie rozpoznac co ziemniak a co kielbasa, a nie ze wszytsko jednolicie szaro-czarne. Drugi stojak chlopaki robia z beli drewna, grilowej kratki i cos tam jeszcze podkladaja. Dosypujemy groch. Druga proba konczy sie sukcesem i wszyscy napelniaja brzuchy pyszna strawa!!





Krzysiek robi nam wspaniała niespodzianke!! Z Mongolii przyjechał Dzingis - Chan coby uswietnic dzis nasze spotkanie!!!



Ostatni opuszczaja ognisko gdzies kolo 3..

Ranek wita nas tak samo pogodny jak noc i dzien poprzedni. Ciezko opuscic piekna skapana w sloncu okolice. Zjadamy mocno przedluzajace sie sniadanie. Pozniej włócze sie z aparatem po calym Gibasowym przysiólku











Suniemy w strone Kocierza i tam pod kosciolem spotykamy reszte ekipy z forum eksploratorow, ktorzy przyjechali tylko na niedziele. Wogole na tym wyjezdzie byli reprezentancji roznych forow: eksploratorow, beskidzkiego, beskidu małego, gory-szlaki , bunkrowca i rosja.info.. Bo nie wazne w jakim zakamarku internetu przyszlo nam sie poznac.. Grunt ze wszyscy lubimy zapach ogniska, dzwiek gitary i klimat wolnej wedrowki...

[buba]

W troche przerzedzonym skladzie ruszamy do opuszczonych hoteli w Kozubniku. Ilosc i ogrom budynkow naprawde robi wrazenie. Jedno co jest tylko zaskakujace to potworny tłum ktory sie przewala po calej okolicy. Jak na Krupowkach! Pokoscielne spacerki calych rodzin, zakochane parki, rodzice z wozkami, panienki na szpilkach, nawet dwa plenery slubne byly!! Jakos nie chce mi sie wierzyc, ze nagle caly naród pokochał miejsca opuszczone i zdjecie z rozpadajacym szkieletem wiezowca jest teraz najbardziej modnym tematem na "słit focie" na fejzbuka
Ktos rozwaza ze jakis czas temu na onecie pojawil sie temat "miasta widma ktore musisz odwiedzic" i tam ponoc Kozubnik byl.. Niesamowita jest magia reklamy.. Ci sami ludzie, ktorzy normalnie robia wszystko aby ruiny znikaly z pejzazu naszych miast i wsi, bo strasza, bo wstyd, bo sa niebezpieczne.. wystarczy tym ludziom powiedziec w mediach- "tam trzeba jechac, to jest modne" i juz zwartym szeregiem tam podążaja by sfotografiowac sie na tle..

Ale skoro juz jestesmy to nie pozostaje nam nic innego jak stopic sie z tłumem stonki, wyjąć aparaty i ruszyc w ślad za pannami młodymi w szeleszczacych sukniach















Na dachu najwyzszego wiezowca robimy jeszcze mała imprezke







Wracajac zahaczamy jeszcze o knajpe "Leskowiec" w Andrychowie gdzie pozeramy pyszne kotlety!

A potem juz tylko przebijanie sie przez potworne korki, omijanie zatkanych na amen dróg (chyba wszyscy w ten sloneczny weekend ruszyli ku gorom) i ciemna, mglista noc prowadzaca az po Dolny Slask...


wszystkie zdjecia z wyjazdu:
https://picasaweb.google.com/1122023...idMaly_Gibasy#
https://picasaweb.google.com/1122023...01210_Kozubnik

[mavo]

Relacja jak zwykle super.
Szkoda tylko że jak byliscie tak blisko nie wpadliscie do Wadowic.
Tam żył i pisał Wielki Polak.
Emil Zegadłowicz.

[joorg]

Pięknie ...pięknie Buba , jak zawsze :) i z "j.." opisane

[Jimi]

dzięki Bubuś za przepięknie jesienne zdjęcia Beskidu Małego -na jesieni tam nie byłam (będę gdzieś za ok. miesiąc bo znajomi z Bieszczadów gospodarują teraz w chatce pod potrójną). mam straszny sentyment do Beskidu Małego -są to najczęściej odwiedzane przeze mnie góry z Beskidów Zachodnich. nie wiem czemu tak je polubiłam, może bo nie spotykam tam tłumów. fajnie, że wstąpiliście na Gibasy -pewnie poznaliście Stacha, to magiczny człowiek, mam wrażenie że żyje oderwany od rzeczywistości, lata metr nad ziemią:), kto zamienił z nim kilka słów przy herbatce odczuje to od razu. pewnie też zauważyliście domek jego sąsiada (choć nie widzę go na zdjęciach) -buddysty, który większość czasu spędza w azji. dla mnie Gibasy zawsze są magicznym miejscem, pełnym kontemplacji i wyciszenia. Pisałam o nich niedawno tutaj: http://forum.bieszczady.info.pl/show...nk%C4%99/page2 . w Zamczysku też nie mogłam się oprzeć, raj niesamowity, zaglądałam do każdej dziury ale będąc samej nie chciałam się nigdzie pchać. Dzięki za zdjęcia.

Mavo, rok temu ruszałam w Mały z Wadowic i przechodziłam przez Czartak mijając dom Zegadłowicza. jednak nie zapoznałam sie z jego twórczością

[buba]

Staszek jak zwykle sympatyczny! a na Potrojna musze kiedys zajrzec bo juz ze 3 lata tam nie bylam, a tez bardzo ta chatke lubie!

pewnie też zauważyliście domek jego sąsiada (choć nie widzę go na zdjęciach) -buddysty, który większość czasu spędza w azji.

Faktycznie byl tam obok domek przy ktorym powiewały takie choragiewki- zupelnie jak gdzies w Nepalu! To pewnie on tam mieszka!