Ostatni autobus

[partyzant]

Fantastyczne ! To jak powrót do dzieciństwa. Dręczy mnie jednak niepewnośc. Chodzi o to, że tych troje z Wrocławia na drugi dzień rano szli do Jaworca a my jakiś czas z nimi, bo chcieliśmy na Sine Wiry. Sęk w tym, że wśród nich był wszechwiedzący, który okolicę miał znać jak własną kieszeń. Słabo znał, nas wyprowadził w Puszczę Bieszczadzką a sami poszli gdzieś na manowce. Podobno ten drugi co miał charakterystyczny tik nerwowy( pociągał nosem mrużąc oko) poślizną się i skręcił nogę w kostce, nie był w stanie samodzielnie iśc, mieli duże kłopoty. Niepewnośc czy to 85r, ale bazowy na 99,9 ten, ale to niesamowite, dzięki za prezent pod choinkę !

[don Enrico]

Partyzancie !
tej wersji jeszcze nie znałem. ale zapraszam do obejrzenia Tworylnego przykrytego lekką zimowa kołderką
Znalazłem to na Tubie, nie znam gościa (znaczy autora), ale dokładnie odzwierciedlił nasze wrażenia z tego wyjazdu
.

[krzychuprorok]

To tu powstał pierwszy polski western, którego obecnie rzadko się ogląda, a młodsi forumowicze to nawet o nim nie słyszeli.

Słyszeli, ale nie oglądali.

Znalazłem!! Gdyby kogoś interesowało:
http://vod.pl/rancho-texas,81616,w.html

Teraz zobaczą.

Znalazłem to na Tubie, nie znam gościa (znaczy autora), ale dokładnie odzwierciedlił nasze wrażenia z tego wyjazdu

Heniu! To jest autorstwa naszej forumowiczki!

[zbyszek1509]

Doskonale oddaje nastrój tego miejsca a ten podkład muzyczny....... to już brak słów uznania. Brawo!!

[Wojtek z Zielonki]

Dzięki, dzięki, dzięki…

Ten film jest dla mnie najpiękniejszym prezentemświątecznym.

Zimowe Tworylne - przepiękne Tworylne.

Dziękuję Ci Heniu.



Wojtek z…

[partyzant]

Don Enrico ! Piękne zdjęcia a muzyka to swojska prostota, magia i poezja. Gdybyś kiedyś w Karpatach zakładał osadę na surowym korzeniu to mnie wołaj. Mój dziadek był cieślą i znał się na koniach, trochę go podpatrywałem. Zbudujemy ciepłe domy, kobiety będą chciały w nich mieszkać i gotować. Miecze przekujemy w kużni, zbudujemy młyn, umiem szczepić drzewka owocowe i róże. Może jak urodzimy się na nowo, może pójdą z nami jeszcze inni. Tymczasem pozdrawiam serdecznie i wszystkim Szczęsliwego Nowego Roku !

[don Enrico]

(...)
Heniu! To jest autorstwa naszej forumowiczki!

Mam nadzieję że kiedyś będę mógł poznać i osobiście pogratulować, bo to pięknie zrobione jest

Doskonale oddaje nastrój tego miejsca a ten podkład muzyczny....... to już brak słów uznania. Brawo!!

Dzięki, dzięki, dzięki…

Ten film jest dla mnie najpiękniejszym prezentemświątecznym.

Zimowe Tworylne - przepiękne Tworylne.

Dziękuję Ci Heniu.

Wojtek z…

Cieszę się że wydłubałem to z "tuby" i innym też się podoba.

Don Enrico ! Piękne zdjęcia a muzyka to swojska prostota, magia i poezja. Gdybyś kiedyś w Karpatach zakładał osadę na surowym korzeniu to mnie wołaj. (...)

Niestety Partzancie nie będę zakładał takiej osady. Dlaczego ?
Bo nie chciałbym psuć tego niepowtarzalnego krajobrazu (chociaż myśl kusi, aby mieć swoje miejsce)
.
Ale wróćmy do Tworylnego gdzie przyszło nam się przedzierać przez to co wytworzyło stado ołówkarzy
.(a kiedyś była taka piękna dworska aleja)
hm12_5753.jpg
.
oj nie było łatwo, tu przedziera się kolega Ciepły_dwa_posty_na_forum
hm12_5760.jpg
.
.a przyroda tworzy własne klimaty
hm12_5751.jpg
.
.podziemia kasarni poniemieckiej mogą służyć na fajne schronienie na wypadek W.
hm12_5766.jpg
.
idźmy dalej, bo ostatni autobus nie będzie czekał.

[don Enrico]

I przyszedł ten poranek gdy poczuliśmy się zamknięci w tej bieszczadzkiej głuszy.
Z oddali żegnają nas ruiny cerkwi bez dachu. Czy należy jej przywrócić dach ?
Czy też raczej zostawić dla pamięci tych trudnych czasów, które na szczęście odchodzą w niebyt.
Niewiele tej cywilizacji w Krywem i generalnie nikomu to nie przeszkadza do momentu gdy chcesz zdążyć na ostatni autobus
hm12_5772.jpg
.
Jakość ciężko się wspinać na ten łagodny pagór. A dalej gdzie ? Ja mam propozycję aby ściąć drogę zgodnie z linią energetyczną
ale to się spotyka ze sprzeciwem Bazyla , który twierdzi że ten skrót wydłuży nam drogę.
Idziemy więc do stokówki i dalej ścinamy trasę końską ścieżką. Dlaczego końską ? przecież nie ma tu żadnych śladów końskich.
Tropy, owszem są , ale tylko misiowe. Prawdę rzekła nasza gospodyni że jeszcze nie poszły spać i szukają żeru.
Jakoś nie śpieszno mi aby ich zaspokoić ich głód, toteż przykręcamy tempo i już igiem-śmigiem po 1,5 godzinie lądujemy w Zatwarnicy.
Jesteśmy już na drodze po której jeździ regularna komunikacja autobusowa, szkoda że dopiero jutro.
Nic to, trzeba przeprawić się mostem przez San i odgadnąć co ma oznaczać ten lodowy wykrzyknik
hm12_5773.jpg
.
Ten wykrzyknik mówi, że czas podjąć jakąś decyzję. Idziemy jeszcze z pół godziny do miejsca gdzie dawniej był przysiółek Jamniczne.
Tu kolega Bazylo wyciąga z plecaka ostatnią puszkę, naprawdę ostatnią i patrzymy we trzech w mapę niech ona prawdę powie co robić aby zdążyć na ten ostatni autobus około 15-stej.
Dobry kolega zachował puszkę na ciężkie czasy
hm12_5777.jpg
Możemy iść asfaltem (białym) kilkanaście kilometrów do krzyżówki w Smolniku, albo wybrać wersję na skróty przez Otryt.
Zwycięża ta druga i ruszamy wzdłuż potoku gdzie po kwadransie docieramy do nieczynnych wypałów.
.
hm12_5778.jpg
.
Zima oddycha pełną piersią, my też oddychamy pełną piersią wpinając się kolejne metry do góry
hm12_5780.jpg
.
Jednak ta wysokość tak szybko nie przybywa. Kolejna kwadranse mijają a tu nie widać jeszcze grani.
Gdy już ją osiągniemy i złapiemy szlak wypada znów spojrzeć na zegarek. Minęła 13-sta . Czy zdążymy na ten autobus ?
Kolejny dylemat ; czy iść na Socjologa czy też wybrać dłuższą drogę wijącą się kreskówkę zboczami Otrytu.
hm12_5784.jpg

pada na kreskówkę, wersja dłuższa, ale bez zbędnych przewyższeń, a my bez odpoczynku ciągle do przodu i do przodu.
Napotkany leśnik mierzy skrupulatnie ścięte drzewa, ale nie potrafi podać dokładnego czasu odjazdu autobusu, ma swoją terenówę i nie ma takich przyziemnych dylematów.
po 14-stej docieramy do szlaku zbiegającego z Socjologa. Jest dobrze , tylko dokładnie o której jest ten autobus ?
Pół godziny przed ? czy pół godziny po ? tej feralnej godzinie .
Kolejne etapy znane z poprzednich wyjazdów i kolejne kwadranse aby w końcu ujrzeć stary cmentarz i przystanek.
Jest pusty.
Czyli co ? za wcześnie ? czy za późno ?
Z radością zrzucamy plecaki i wreszcie można usiąść na ławeczce. Chłopaki śmieją się z moich wąsów.
hm12_5787.jpg