podoba mi się!:) i ze względu na miejsce i ze względu na motyw Sanu -rzeka ta również jest mi bliska, przy niej się urodziłam i przy niej wychowałam. pamiętam gdy pierwszy raz udałam się na (umowne) źródła Sanu - szkoda mi było tylko, że nie ma ze mną ojca. Ojciec całe życie spędził nad Sanem, dziś dalej potrafi tam siedzieć godzinami, wypatrywać zwierząt, ptaków, oglądać drzewa, zbierać zioła. opowiadałam mu jak San wygląda w Bieszczadach, jak wyglądają źródła naszej rzeki. ale on nie ruszy się ze swojego miejsca, nie lubi spać poza domem. dziadek pochodził zza Sanu, nawet nie pamiętam jak się ta wieś nazywa, po prostu mówiło się, że on mieszkał za Sanem (później przeniósł się na drugą stronę Sanu czyli do Niska).