Już po zimie... ale nie na Pikuju

[Wojtek Pysz]

Niestety, nie zobaczymy zdjęć Maciejki, bo nie zabrała aparatu. Ale postaramy się jakoś to nadrobić:)

Rozwinięcie serii "sklepy". Pierwszy napotkany sklep znajdował się, jak tu często bywa, w niczym niewyróżniającym się, ceglanym domu przy małym podwórzu. Z drugiej strony podwórza stał starszy, drewniany domek.


Chwilę zaczekaliśmy, aż pani sklepowa powiesi pranie.


I za chwile sklep będzie otwarty. Wnętrze pokazał już Bazyl powyżej.


W sprawie sklepów były wśród naszej załogi różnice zdań: czy wstępujemy do każdego sklepu, czy do co drugiego. Jako zasada przeważyło to pierwsze zdanie. W praktyce realizowane było jednak to drugie, gdyż co drugi sklep był zamknięty. W jednym ze sklepów głównym zajęciem sympatycznej pani sprzedawczyni było haftowanie. Przerywała jednak pracę natychmiast, gdy w sklepie pojawił się jakiś klient (przy nas - jeden).

[bartolomeo]

Pierwszy napotkany sklep

Pod tym sklepem dostaliśmy ofertę na rakiety - pani sklepowa i jej kolega (a może syn?) chcieli od ręki kupić wszystkie Niezmiernie podobał się im ten wynalazek! Trochę ich rozczarowaliśmy ceną, ale i tak prosili, aby następnym razem przywieźć ze sobą rakiety na handel. Jak ktoś ma smykałkę do interesów to jest nisza, w której można się wygodnie usadowić

[krzychuprorok]

Rozwinięcie serii "sklepy". Pierwszy napotkany sklep znajdował się, jak tu często bywa, w niczym niewyróżniającym się, ceglanym domu przy małym podwórzu.

W sprawie sklepów były wśród naszej załogi różnice zdań: czy wstępujemy do każdego sklepu, czy do co drugiego. Jako zasada przeważyło to pierwsze zdanie. W praktyce realizowane było jednak to drugie, gdyż co drugi sklep był zamknięty.

Ciekawe ile sklepów w ogóle ominęliście

Pod tym sklepem dostaliśmy ofertę na rakiety - pani sklepowa i jej kolega (a może syn?) chcieli od ręki kupić wszystkie Niezmiernie podobał się im ten wynalazek!

Widzę, że w Libuchorze preferują rakiety. Dwukrotnie byłem tam zimą na nartach i ofert kupna nie miałem

[Wojtek Pysz]

Rozwinięcie tematy "Transport w Libuchorze".
Najpopularniejszy jest transport pieszy i konno-sanny.


Spotyka się również transport hybrydowy; w centrum kadru kierowca siedzi na części napędowej a część ładunkowa jest wleczona na kołach.


Te trzy środki transportu czekają z aktywnością do wiosny.


A oto i środek transportu, który, jak powiada Bazyl: udało się nawet okiełznać i znaczny kawałek podjechać, usadowiwszy się czy to na koźle, czy stercie drewna. Ja siedziałem na koźle i zszedłem zrobić zdjęcie, więc mnie już nie widać. Widać natomiast doskonale przestraszonych pasażerów na stercie i uśmiechniętego kierowcę. A Maciejka zawsze stara się gdzieś schować:) Na pożegnanie z Libuchorą będzie jeszcze jeden środek transportu. Ale nie uprzedzajmy faktów.

[Dlugi]

...W jednym ze sklepów głównym zajęciem sympatycznej pani sprzedawczyni było haftowanie. Przerywała jednak pracę natychmiast, gdy w sklepie pojawił się jakiś klient (przy nas - jeden).

Hafty haftami ale mi najbardziej kasa fiskalna się podoba

[Wojtek Pysz]

Rozwinięcie tematu "Droga przez Libuchorę".
Przez jakiś czas szedł równolegle z nami miejscowy młodzieniec. Ostrzegał nas kilkanaście razy, żebyśmy uważali, bo tu jest ślisko. W wolnych chwilach rozmawiał przez telefon komórkowy.


Przystaniemy na chwilę, by zobaczyć cerkiew i cmentarz.


Bliskie spotkania z miejscową zwierzyną.


To ręce uczestników z naszej ekipy. Co oni tu mogli robić?

[bartolomeo]

Co oni tu mogli robić?

Tak mi się tam podobało, że postanowiłem paszport wyrzucić. Ale nie dali, z kałuży wyciągnęli i chusteczkami kazali poprzekładać. Zbóje!

[luki_]

A oto i środek transportu, który, jak powiada Bazyl: udało się nawet okiełznać i znaczny kawałek podjechać, usadowiwszy się czy to na koźle, czy stercie drewna. Ja siedziałem na koźle i zszedłem zrobić zdjęcie, więc mnie już nie widać. Widać natomiast doskonale przestraszonych pasażerów na stercie i uśmiechniętego kierowcę. A Maciejka zawsze stara się gdzieś schować:) Na pożegnanie z Libuchorą będzie jeszcze jeden środek transportu. Ale nie uprzedzajmy faktów.

A czyż nie jest to traktorek polskiej produkcji, nazywający się "Dzik"? Było coś takiego produkowane od lat 60-tych, pewnie trafiało na eksport i do ZSRR. Widziałem również kilka takich egzemplarzy i ja na Ukrainie, ostatnio latem zeszłego roku całkiem niedaleko od Libuchory, po drugiej stronie głównego grzbietu Bieszczadów Wschodnich, na drodze z Husnego do Użoka.

[tomas pablo]

A czyż nie jest to traktorek polskiej produkcji, nazywający się "Dzik"? Było coś takiego produkowane od lat 60-tych, pewnie trafiało na eksport i do ZSRR. Widziałem również kilka takich egzemplarzy i ja na Ukrainie, ostatnio latem zeszłego roku całkiem niedaleko od Libuchory, po drugiej stronie głównego grzbietu Bieszczadów Wschodnich, na drodze z Husnego do Użoka.

heh- uprzedziłeś mnie ! też miałem to samo spostrzeżenie ! dzik jak NIC ! ...to nie wygląda na ukraińską ''dygę "

[Wojtek Pysz]

dzik jak NIC

To nie był "Dzik".
"Dzik 2" był produkowany w latach 1959-65 a "Dzik 21" na na początku lat 70. ub. wieku. Ten ciągnik był prawie nowy, jeszcze miał "nieprzegrzany", srebrny tłumik i błyszczący lakier. Dziki były napędzane silnikiem dwusuwowym o mocy kilku KM. Chyba, że ja nie wiem czegoś o jakichś najnowszych "Dzikach".
Tu był ładnie brzmiący Diesel. No i ta maszyna wygląda zupełnie inaczej, niz "Dzik". Inne było tu wszystko: układ wydechowy, filtr powietrza, elementy sterujące, czyli sprzęgło i dźwignia zmiany biegów, itp.
Poszukałem na rosyjskich, ukraińskich i białoruskich stronach słowa "мотоблок", po naszemu "ciągnik jednoosiowy" i byłem zaskoczony bogactwem modeli występujących tam do dziś. Np. w Kijowie: http://www.zirkashop.com.ua/motobloki.html