Już po zimie... ale nie na Pikuju

[Wojtek Pysz]

Wsiadamy do pociągu i wracamy do Sianek. Rozłucz leży w dorzeczu Dniestru. Pociąg wspina się na wododział i stacza się w dolinę Stryja. Za Turką znów w górę, na kolejny wododział. Na wschodzie bielą się znajome szczyty polskich Bieszczadów.


Okna w pociągu są czyste inaczej. Zdjęcia, choć jest ich dużo, nie są dobrej jakości. Po drodze kilka tuneli i przystanek w Sokolikach.


Potem zjeżdżamy w dolinę Sanu.


Tu bym poprosił o ładniejsze zdjęcia. Może to drugie okno było czyściejsze

[sir Bazyl]

Niestety wszystkie szyby miały ten sam filtr, a otworzenie okien było niemożliwe. Zdjęcia więc są jakie są, ale zawsze to coś. Mijane świątynie:
pikuj11.jpg
pikuj12.jpg
pikuj13.jpg
Cerkwi w Sokolikach nie udało mi się ustrzelić, ale chyba Bartek był czujniejszy więc może zaprezentuje.

[bartolomeo]

Mnie ta podróż koleją intrygowała od lat, od czasu jak wędrując do Beniowej i Sianek polską ścieżką zobaczyłem za granicą ukraiński pociąg. Od tego czasu bardzo chciałem tym pociągiem pojechać i tydzień temu wreszcie się udało



Przez część trasy linia kolejowa biegnie nad samą granicą


a między nią a Sanem jeszcze mieści się sistiema.


San kręci się bardzo nerwowo to tu to tam


a nasze Bieszczady świecą na horyzoncie.


Niektóre miejsca można bez problemu rozpoznać (rozpozna ktoś?):


Jak trudno, to teraz będzie łatwiej:

[sir Bazyl]

Kurka wodna, ależ on szybki (brudne szybki, oj brudne)! Ale jak już zdjęcia przygotowałem to też powieszę:
pikuj14.jpg pikuj15.jpg pikuj16.jpg
Zbliżenie na zagadkę bartolomea:
pikuj17.jpg
I inne zagadkowe krągłości i uwypuklenia:
pikuj18.jpg pikuj19.jpg

[Wojtek Pysz]

Przedostatni przystanek - Beniowa.


I ostatni, wysiadamy.


Śniegu jakby ubyło, albo ktoś plac odśnieżył.

[Dlugi]

... Na wschodzie bielą się znajome szczyty polskich Bieszczadów.

Przepraszam, pogubiłem się w kierunkach?

Niektóre miejsca można bez problemu rozpoznać (rozpozna ktoś?):

Jakoś chudawo lipa bez liści wygląda

[Wojtek Pysz]

Napisał Wojtek Pysz
... Na wschodzie bielą się znajome szczyty polskich Bieszczadów.

Przepraszam, pogubiłem się w kierunkach?

Kierunek dobry, tylko zwrot przeciwny:) A czytałem ze dwa razy, co napisałem, i nie zauważyłem błędu.
Na wszelki wypadek oficjalnie odszczekuję: polskie Bieszczady bieleją na zachodzie!

[bartolomeo]

Jakoś chudawo lipa bez liści wygląda

Ale nadal dostojnie

A my tymczasem po krótkiej kontroli paszportowej pakujemy się do auta i nad Siankami żegnamy się z Królem


A potem jedziemy do...


Nie, nie, jeszcze nie do domu Do Rozłucza, na pierogi i... nie tylko

[Wojtek Pysz]

Chyba już naszą wędrówkę kończyć trzeba, bo przed następną nie zdążymy:)
Po pierogach i nie tylko, pognaliśmy prosto do kraju. Krótkie postoje krajoznawcze były w Starej Soli (1), Pruchniku (2) i Tyniowicach (3), krótki postój organizacyjny tuż przed Krościenkiem (zdjęcia 2. i 3. z zasobów archiwalnych).

1. IMG_8698.JPG 2. P1000201.JPG 3. _DSC3851.JPG

[Krzysztof Jaworski]

Proszę bardzo

Przeglądając zdjęcia wnętrza kościoła w Rozłuczu nie natrafiłem dotąd na fotografię kompletnego ołtarza głównego. Widziałem fotoreportaż z wyremontowanej w ubiegłym roku świątyni i zauważyłem, że pojawiło się tam jedynie malowidło główne ołtarza (nie wiem nawet, czy wzorowane na oryginalnym). W dalszym ciągu natomiast brakuje górnej części nastawy ołtarza.

Może mógłbym pomóc?

W maju 1992 r. odbywała się w Lesku sesja popularno-naukowa "Bojkowie". W programie była również krótka jednodniowa wycieczka na Ukrainę (Krościenko - Nowa Sól - Busowisko - Jasienica Zamkowa - Rozłucz - Turka), zorganizowana w dniu 9 maja 1992 r. Głównym punktem zwiedzania Rozłucza była oczywiście cerkiew pw. Narodzenia Bogarodzicy, ale kilka osób postanowiło również podejść do rozsypującego się już wtedy kościoła katolickiego pw. św. Franciszka Borgiasza.
Do wnętrza zamkniętego na cztery spusty kościoła można było wejść przez dziurę znajdującą się w podwalinie południowo-zachodniego naroża nawy (zakładam, że kościół jest orientowany; tego już nie pamiętam - jeśliby nie był, to otwór znajdował się w narożu nawy na prawo od wejścia. Zresztą na poniższym zdjęciu widać, jak jakiś uczestnik wycieczki (w swetrze krakowskiego Studenckiego Koła Przewodników Górskich) wychodzi z kościoła przez tę dziurę.





Do środka wszedłem i ja. Było ciemno, trudno więc było ustawić ostrość w manualnej analogowej lustrzance. Miałem lampę błyskową. Wiedziałem, że przede mną jest ołtarz, ale szczegóły gubiły sie w ciemności. Dopiero po wywołaniu zdjęcia coś z tego ołtarza zobaczyłem. Dość różni się od znanych, kilkanaście lat później zrobionych fotografii.



Górną część nastawy ołtarza postarałem się powiększyć, ale efekt jest mizerny:



Mimo to sądzę, że fotki te mogą się komuś przydać.

Kolejny raz byłem w kościele w Rozłuczu 5 października 2012 r. Stan ołtarza był taki, jak na zamieszczonych już na tym forum zdjęciach:



Podczas wycieczki majowej w 1992 r. "odkryłem" też w Rozłuczu ciekawy krzyż z napisem "Cześć poległym na polu chwały. Zw. Strzelecki". Znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie cerkwi - trafiłem na niego przypadkowo, gdy poszedłem na stronę "za potrzebą". Chyba nikt wówczas z naszej wycieczki nie natrafił na ten zabytek.

Zrobiłem wtedy dwa zdjęcia - wersję slajdową i negatywową.





W 2012 r. otoczenie krzyża się zmieniło - został pobielony i "opłotkowany".







Bliższej historii okoliczności postawienia tego krzyża (dlaczego akurat przy cerkwi? Przecież w latach I w.ś. kościół katolicki od kilkunastu lat już istniał)niestety nie znam. Nie ma o nim też żadnej wzmianki w przewodniku "Ukraińskie Karpaty i Podkarpacie. Część zachodnia" Grzegorza Rąkowskiego (Pruszków 2013).