Morze, szuter i poradzieckie bazy- czyli majówka na Łotwie

[buba]

Dzis wjezdzamy w inna Łotwe. Jakas taka bardziej zaludniona, zatłoczona i zaasfaltowana. Do Rygi wjezdzamy nieszczesliwie w godzinach szczytu wiec zaraz grzęzniemy w korku. Wokól sznury samochodów, po drodze hipermarkety i jakies podniebne plątaniny krzyzujacych sie rozjazdów. Ratunku! Ja chce do lasu!

Chlopaki uzywaja w swoich autach GPSow wiec wpisuja w nie namiary na starówke aby jakos przebrnac przez to miasto i zachowac wlasciwy kierunek. Moj prywatny, wbudowany GPS ma funkcje "omijaj duze miasta" a jak juz przypadkiem sie w jakims znajde to powtarza "jak tylko to mozliwe- zawróc". Ale byla chec w czesci ekipy aby odwiedzic ryska starowke i pokupowac pamiatki- zatem tam jedziemy.







W centrum Rygi wszystkie parkingi platne. To jeszcze byloby do łykniecia- ale nie sa one platne normalnie tzn siedzi cieć i mu sie daje kase. Nawet nie są to parkomaty. Pisze "parking płatny smsem". Koniec. Zadnej dodatkowej informacji, zadnego numeru gdzie wysylac te smsy. Nic.
Zostawiamy wiec auta, chyłkiem sie oddalamy i snujemy uliczkami starowki.








Pojawiaja sie problemy ktore na prowincji nie istanialy np. poszukiwanie kibelka. Nie daja nam spokoju te auta zostawione na płatnym parkingu, zwlaszcza jak po raz kolejny mija nas patrol strazy miejskiej zataczajacy kolejne kólka po uliczkach starowki. Pytam taksowkarza jak sie placi za parking, gdzie wyslac smsa. Taksowkarz tlumaczy ze trzeba pojechac na stacje benzynowa statoil, wziac tam jakies blankiety, ktorych jest kilka i zalezy w ktorej strefie miasta chcemy parkowac i tam jest opisane gdzie i jak sie wysyla smsy. I ze w scislym centrum zostawienie auta na godzine to koszt 30 zl. Przestrzega nas tez aby nie probowac parkowac "na gape" bo mandaty sa tu wysokie.
No to spadamy stad i to jak najszybciej! W biegu kupujemy jeszcze pamiatki, koszulki, magnesiki, pocztowki dla rodziny i znajomych. Chcac sie wydostac z centrum wjezdzamy chyba jeszcze w jakas uliczke pod prąd albo w jakas strefe zamknieta bo kilku miejscowych wskakuje nam pod maske machajac rekami ze "tam sie nie jedzie bo nas zaraz zgarnie straz miejska". Wycofujemy sie wiec ale Ziuta i Wojtek pojechali dalej a za nimi policja na właczonym kogucie. (ale ostatecznie chyba ich puscili bo nic nie opowiadali).
W koncu udaje nam sie pozbierac do kupy. Stojac w potwornych korkach opuszczamy miasto. Juz wiem czemu łotewska prowincja jest taka pusta- cala ludnosc kraju gromadzi sie w okolicy stolicy!!

Las, pola!!! Hurra!!!





Szukamy noclegu ale na trasie Ryga- Bauska jest to trudniejsze do osiagniecia niz w innych czesciach kraju.
Znajdujemy wprawdzie stara baze rakietowa z swietnie zachowanymi mozaikami,








Ale widac ze baza wciaz jest wykorzystywana. Zadbane hangary z nowymi drzwiami, doprowadzony prad, skladowska setek klatek dla drobiu albo dla hodowli jakis norek.

Dalej podjedzamy do kempingu, ale chca tam 5 euro od osoby za nocleg we własnym namiocie. Oprocz tego gadaja do nas po angielsku a na wielkiej tablicy z gwiazdkami unii widnieje znak przekreslonej butelki.. Chyba nic tu po nas...

W miasteczku Bauska chowa sie slonce wiec zatrzymujemy sie na kolejnym, juz troche sympatyczniejszym kempingu. Wszyscy sa dosyc zmeczeni wiec szybko kładziemy sie spac

Rano zaczyna sie juz smutny czas powrotu. Łotwe opuszczamy przez miłe malutkie przejscie koło wsi Adzuni.



Na pylistej drodze gdzies w polach stoja przykurzone tablice ze wjezdzamy na Litwe.



Ziuta , Grzes i Slash zostaja na Litwie jeszcze jeden nocleg. Mieszkancy bardziej poludniowej Polski niestety musza juz cisnąc w strone domu. Granice polsko-litewska przekraczamy kolo 19. W Oławie jestesmy o 7 rano.

Buuuu! jak to zlecialo... Tak łatwo czlowiek przywyka do spania w namiocie, do dachu z gwiazd, do chrzestu pyłu w zębach, do wciaz zmieniajacych sie krajobrazow przed oczami i codziennych wieczornych imprez z przyjaciolmi! A tu trzeba wracac do domu :(
Udalo sie nam zobaczyc tylko niewielki kawalek poludniowo- zachodniej Łotwy, choc planow bylo na jeszcze conajmniej dwa tygodnie. Zapewne tam jeszcze wrocimy- ku podziemnym jeziorom, zamkom, przepastnym lasom i dzikim wybrzezom pod estonska granica!

[Hero]

Buba, jak Ty fajnie to wszystko opisałaś :)
Aż poczułem się jakbym znowu tam był. Od siebie mogę dodać, że:

Ad.1 W Bakałarzewie leżą jeszcze miejscami płaty śniegu. W kantorze w Suwałkach kupujemy lity i łaty po kursach
lepszych niż bankowe. Na pierwszym noclegu wyszedłem nad ranem (było już dość jasno) z namiotu za potrzebą, też
widziałem kogoś kręcącego się po naszym obozie, ale jako osoba zdejmująca na noc kontakty i zamroczona jeszcze snem
i kolacją nie nawiązałem kontaktu myśląc że to ktoś z naszych.

Ad.2 Jak wyczytałem na necie w tego typu bazach stacjonowały wyrzutnie międzykontynentalnych rakiet SS-16, stały one
sobie w hangarach, w razie alarmu wyjeżdżały na placyk przed hangarem, były uzbrajane i tankowane w czasie 2 - 3
godzin i mogły tak czekać najwyżej kilka dni, ze względu na bardzo korozyjne właściwości paliwa.
Znaleziona skrzynka poza tym, że była duża, była już trochę połamana, mokra, zapleśniała i spróchniała.

Ad.3 Nowa skrzynka po granatach hukowych była sucha i cała, więc nadała się na pamiątkę. Po tej bazie kręcił się
jakiś miejscowy o aparycji kloszarda, wynosił coś w dużym wypchanym plecaku, czy to złom, czy materiały budowlane z
odzysku.
Na bazarze w Lipawie można było kupić dużo rożnych rzeczy. Aparaty Łomo w niewiadomym stanie, starego Polaroida,
zardzewiałe narzędzia, bak do Jawy, a nawet blaszane puszki po kukurydzy Bonduelle (tylko po co one komu?).

Ad.4 W miejscu noclegu przy opuszczonym domu rozbiłem sobie namiot pod opuszczoną wiatą z zamiarem wystawienia go w
całości na dwór czyli na wiatr i deszcz, a zrobiłem to tak sprytnie, że pierwotnie wejście w tropiku było z innej
strony niż wejście do środka, no cóż, ciemno było. Natomiast gleba w miejscu ustawienia namiotu była na tyle nie
solidna, że w nocy musiałem kilka razy wstawać aby ratować namiot przed odlotem, bilans: -4 śledzie, które wiatr
wysłał w nieznanym kierunku.
Na opuszczonym lotnisku w jednym z hangarów miejscowi urządzili sobie tartak, z takim trakiem na przyczepie, to
jeden z nich przyjechał z nami pogadać.

Ad.5 Woda w sadzawce obok domku z sauną wcale nie była zimna, a przynajmniej się tego nie czuło. Te wszystkie
zabiegi, brak wiatru, poziome spanie i ciepło sprawiły, że tej nocy wyspałem się najbardziej z całego wyjazdu, nawet
upał w domku mi nie przeszkadzał.

Ad.6 Łotysze w 1995 roku, z okazji 5 rocznicy uzyskania niepodległości wysadzili z hukiem w powietrze ten wielki
budynek, ku niezadowoleniu Moskwy.
Pierwszym budynkiem jaki napotkaliśmy była przychodnia, lub szpital, walały się tam resztki sprzętów, leków i jakaś
dokumentacja, po całym terenie tu i tam stały metalowe przewoźne banie, z piecami i wyłożonymi kafelkami wielkimi
wannami, widać sowieci też lubili wygrzać sobie gnaty.

Ad.7 W pozostałościach mebli były nawet słoiki z jakimś wieloletnim jedzeniem, na ścianach wisiały kalendarze z 1996
roku, w pokojach stały buty, a w kuchniach szafki. Ostatnie piętra budynków są już całkiem zalane i przegniłe,
jeszcze kilka lat i zaczną się walić pod naporem śniegu i mrozu.

Ad.8 Jako astronom amator muszę zaprotestować i sprostować, nie radar, a radioteleskop :) Poza tym wszystko się
zgadza.

Ad.9 Po kolekcji rogów oprowadził nas sympatyczny staruszek, już na samym początku zaznaczył, że słabo słyszy, żeby
głośno mówić. Nie chciał pieniędzy za zwiedzanie twierdząc, że on nie wie ile, bo syn się tym zajmuje. Jako
podziękowanie dostał ćwiartkę Luksusowej od Wojtka, na widok której aż miał błysk w oku, ucieszył się bardzo.

Ad.10 Na wybrzeżu szkieletów rano Slash znalazł jeszcze jedną fokę, znacznie świeższą i to tuż obok naszego obozu.
Tego ranka zbudził nas śpiew wodnego ptactwa, a śpiew wodnego ptactwa to kwakanie, gęganie, wycie i jęczenie. Jak
wykazał rekonesans owego ptactwa nigdzie indziej nie było, tylko akurat tam, gdzie się rozbiliśmy. Jak na złość.

Ad.11 Jak policyjny bus zajechał nam drogę Wojtek udał Greka, pogestykulował, powskazywał na nawigację, powiedział,
że nie wie, że nie rozumie, policjant stracił cierpliwość i pokazał nam jak wyjechać, to i nie było co opowiadać :)
Wracając już przez Polskę jeszcze fotoradar zrobił nam zdjęcie, bo się trochę zagadaliśmy, ale jeszcze pocztówka do Wojtka nie doszła.

[andrzej627]

Gratuluję udanej wyprawy. Pięknie to opisałaś.

Do zobaczenia w Erewaniu.

[krzychuprorok]

Buba jak zwykle ciekawy wyjazd! Przeczytałem relację, podobała mi się mimo, że nie jestem fanem ruin i baz wojskowych. Po tej relacji mam coraz większą ochotę pojechać na Litwę i dalej na Łotwę, najlepiej z rowerem. Lasy, łąki, spokój, ech... tylko daleko.

[Hero]

Dzisiaj, zupełnie przypadkowo, w małym osiedlowym sklepiku zakupiłem łotewskie piwo, niech będzie, że to nostalgia po tym wyjeździe. Poza tym przetłumaczyłem tekst z gadżetów dostanych w radioteleskopie w Irbene. Nie chodzi jak myślałem o kosmitów, ani o nic równie górnolotnego. Napis na przypinkach, bransoletkach i naklejkach w tłumaczeniu na nasze brzmi: "Kto śmieci w lesie zmieni się w świnię". Łotewski język jest jednak chyba ciekawy, bo gdyby z oryginalnego łotewskiego tekstu odjąć jedną literkę, wtedy tłumaczenie by brzmiało: "Zwróćmy się do cukru" :)
(albo ten translator w necie taki zdolny).

[buba]

Poza tym przetłumaczyłem tekst z gadżetów dostanych w radioteleskopie w Irbene. Nie chodzi jak myślałem o kosmitów, ani o nic równie górnolotnego. Napis na przypinkach, bransoletkach i naklejkach w tłumaczeniu na nasze brzmi: "Kto śmieci w lesie zmieni się w świnię". .

To sie zgadza i translator widac prawde mowi Koles w radioteleskopie ten co nas oprowadzal wlasnie tak mi powiedzial jak sie pytalam co znacza te ryjki na przypinkach ze "tylko swinia smieci w lesie" bo mieli niedawno jakas akcje typu "Dzien Ziemi" zwiazane z tym promowanie czystych lasow. Nie wiem co to mialo wspolnego z radioteleskopem ale moze akcja byla wieksza i wszedzie rozdawali te przypinki? o to juz nie spytalam

[T.P.]

Hej! jest czego zazdrościć!
Oczywiście rozmawialiście z "tubylcami" po rosyjsku?
Buba opis Łotwy genialny, działasz tu jak turystyczna muza, może z tego natchnienia jesienią wyrwę się na jakąś tamtejszą rzekę. Na razie od pół roku nigdzie nie mogę się ruszyć.
Miałbym jedno pytanie, napisałaś że wieś tamtejsza pustoszeje, jednak pola są uprawiane. Troszkę mnie to zdziwiło. Powrót wielkoobszarowych gospodarstw?

[buba]

Oczywiście rozmawialiście z "tubylcami" po rosyjsku?

Łamany rosyjski polaczony z machaniem rekami- czyli jak zwykle Z łotewskiego jezyka opanowalam tylko kilka slow: "labdien"- dzien dobry, "paldies"- dziekuje, "alus"-piwo, "prieka"- na zdrowie.
Ale jakos tak wyszlo ze tym razem one sie nie przydaly bo prawie wszyscy napotkani ludzie chcieli z nami rozmawiac po rosyjsku, czasem nawet sami w takim jezyku zagadywali

może z tego natchnienia jesienią wyrwę się na jakąś tamtejszą rzekę. .

Ponoc rzeki tam sa piekne i bardzo nadaja sie na wolna turystyke w postaci splywow kajakowych. Kolega z innego forum od lat co roku jezdzi na Łotwe na splywy wiec jesli mialbys jakies pytania to moge je do niego przekierowac!

Miałbym jedno pytanie, napisałaś że wieś tamtejsza pustoszeje, jednak pola są uprawiane. Troszkę mnie to zdziwiło. Powrót wielkoobszarowych gospodarstw?

Wiesz co- nie mam pojecia jakoobszarowe gospodarstwa tam dominuja. Co do pustoszejacych wsi to zalezy gdzie- na trasie Ryga- Bauska bylo w miare ludnie, w okolicach Vainode robilo wrazenie jakby trafic pod Czarnobyl albo w Bieszczady po akcji Wisła Nie wiem na ile te regiony sa reprezentacyjne dla calej Łotwy. W innych rejonach (ale tez poludniowo-zachodnich) rowniez bylo czuc ogromna przestrzen i szeroki oddech acz nie wiem czy swiadczy to o wyludniajacej sie wsi czy jest po prostu szokiem dla kogos przywyklego do Polskich krajobrazow gdzie srednia gestosc zaludnienia jest chyba ponad dwukrotnie wyzsza i wszedzie sie kłębi jak w mrowisku.
W sporej ilosci wiosek widac bylo ze chyba wiekszosc mieszkancow trudni sie rolnictwem. Moze to tez przez kontrast z Polska gdzie na wioskach w ogrodkach tylko tuje i trawnik z rolki a tam na wsiach dominowaly w obejsciach kombajny, traktory, bele siana itp

działasz tu jak turystyczna muza,

Nie tylko ja... W niedziele ruszamy na spływ Biebrza

[bieszczadzka_tęsknota]

Buba - genialna relacja i genialne zdjęcia... Nigdy się na Łotwę nie wybierałam, pokazałaś, że warto. Szczególnie Skundra...