Głód

[Wojtek z Zielonki]

Za miesiąc będę w Bieszczadach... i zaspokoję głód

Głód

Nakarmię zmysły
Napoję pragnienie
Zaspokoję ciekawość
A tęsknotę ukoję
Wejdę w świat ze snu
By spełnić marzenia
I najeść się do syta
Światem
Co z zapomnienia
Powraca do bytu

Wojtek z...

[WUKA]

Piękny głód, Wojtku! Pokłoń się ode mnie światu ze snu! Serdeczności.

[Wojtek z Zielonki]

Smutno, szaro,... aby do maja.

Kuszenie

Zamknąłem okno na świat
By wyłączyć się z codzienności
I być sam na sam
Z własnymi myślami
W zielonym ogrodzie
Niedawnej przeszłości
Snującej się nad Sanem
By mnie zadziwiać
I kusić
Bym w porze miłości
Wrócił.

W. z...

[partyzant]

Wojtek! mam podobny system obronny i tak jak Ty w dowolnym czasie wychodzę do zielonego ogrodu, którym zwykle jest bieszczadzki las. Pracuję często w nocy, praca bardzo spokojna więc czasem popadam w letarg. Dobry wiersz i sposób na odstresowanie. Jakiś czas mnie nie było a tam w Morgon przymykałem oczy i już byłem wśród naszych buków i jodeł. Pisz częściej.