Próg
Próg
Tylko on dzielił świat na pół,
ten znany i bezpieczny
od pełnego niepokoju i obietnic.
Czyje dłonie go wyciosały?
Ile trosk przenosiły nad nim
plecy mojego Ojca?
Ile radości przefruwało
bosymi stópkami?
Trwa mimo pożegnalnych
ukłonów mieszkańców.
Wita i pozwala dotykać
pieczęci przeznaczenia.
WUKA 2013
DFOTOGRAFIEbieszczady VI,VII 2013 131.jpg
WUKA
www.wukowiersze.pl
Odp: Próg
az sie chce przysiąść na wygrzanym starym drewnie, oprzec o framuge i zadumac..
"ujrzałam kiedyś o świcie dwie drogi, wybrałam tą mniej uczęszczaną - cała reszta jest wynikiem tego, że ją wybrałam.. "
na wiecznych wagarach od życia...
Odp: Próg
ten wiersz jest taki piękny...
"Wędrujemy zarośniętą dzikim zielskiem drogą..." W.P.
Odp: Próg
Bubo, Jimi dziękuję. Specjalnie dla Was, z życzeniami szczęśliwych powrotów...
Szczęśliwego powrotu.
Szczęśliwego powrotu
do słów zapomnianych,
uleciałych dmuchawcem
nad krajobrazy przejrzałe
Szczęśliwego powrotu
do domu z podkową
na progu marzeń
Szczęśliwego powrotu
do dłoni splecionych
i iskier ogniska
na majowym niebie
Samych szczęśliwych
powrotów do wspomnień
na skróty na gapę
po suchy prowiant
przed dalszą wędrówką.
Z tomiku Nocne niebo śpiewa Aniołami.
WUKA
www.wukowiersze.pl
Aktualnie 1 użytkownik(ów) przegląda ten wątek. (0 zarejestrowany(ch) oraz 1 gości)
Uprawnienia umieszczania postów
Odpowiedz z cytatem
Zakładki