Gdzie nogi poniosą...

[coshoo]

DZIEŃ 5
30 kwietnia - środa

Wstaję przed świtem. Pierwszy rzut okiem z namiotu.



Trochę porannych fotek okolicy. Czerwieniejące połoniny...



Doliny zasnute mgłami...



Poranny zalew soliński w oddali...



Pakuję graty i wyruszam wcześnie w trasę, śniadanie i kawa muszą poczekać. Po drodze kolejne foty...



Widok z Małego Jasła...



Przy źródełku pod Jasłem robię przerwę, jem śniadanie, popijam ciepłym, zagryzam czekoladą i jestem gotowy do dalszej drogi.
Poranek to najpiękniejsza pora dnia w górach, a większość ludzi przesypia te widoki. W sumie dobrze niech śpią, mam góry dla siebie
Widok z Jasła:



Rzut beretem od Jasła wydeptany Okrąglik.



Maszeruję dalej granicą. Na widoku majaczy Płasza.



Pod Płaszą "psia buda", jak ktoś określił na forum zabudowane źródełko



Szkoda, że Słowacy jakoś potrafią dbać o takie szczegóły. Źródełka, taboriska, inna drobna, nieprzeszkadzająca infrastruktura. U nas tylko zakazy...
Pierwsze polanki Płaszy.



Na Płaszy pechowo zawisła nade mną chmura, wszędzie dookoła słoneczko



Widok w stronę Dziurkowca.



Zanim doszedłem do Dziurkowca chmura nabrała charakteru i trzeba nałożyć zbroję przeciwdeszczową.



Wchodząc w deszczu na Rabią Skałę spotykam pierwszych turystów, malutkie plecaczki, krótkie spodenki, płaszczyki foliowe. Ciekawe czy było im ciepło bo nieco się ochłodziło.
Deszczowa fotka z Rabiej.



Huknęło gdzieś w okolicy co zupełnie mi się nie spodobało. Był to chyba pojedynczy wybryk, mam nadzieję. Deszcz trochę ustaje. Mijam plantację czosnku niedźwiedziego wśród jaworów.



Na przełęczy za Rabią stoi fajna wiatka, już ją mijałem, ale oglądając sobie niebo zmieniłem zdanie.



Pięć minut później znowu lunęło podczas gdy ja wcinam kanapki, popijając herbatą.



Kończę posiłek, mija deszcz, idę dalej. Rzut okiem za siebie na przełęcz z wiatą.



Docieram w końcu do dzisiejszego celu. Przełęcz pod Czerteżem. Stoi tu polska wiata i słowackie taborisko. Domek sypialny niestety mocno już zniszczony, brak drabiny na górę.
Na pierwszym planie słowackie taborisko, w tle polska wiata w której "zakazuje się wszystkiego".

[coshoo]

Wymyty, najedzony i nawet ogolony delektuję się ciszą i lasem.



Grzanki z ogniska... Pisząc tą recenzję zjadłbym jedną



Już myślałem, że sam będę nocował na przełęczy ale przed zmrokiem docierają dwie grupy Słowaków. Trochę sobie pogadaliśmy. Jedna grupa słowackich "przestępców" nocowała w polskiej wiacie!!!!
Ostatni rzut okiem na zachodzące słońce i koniec dnia...



Za mną 18 km, do góry 730m, w dół 900m.



C.D.N.

[don Enrico]

A mówią , że dziś prawdziwych Cyganów już nie ma ...

[robines]

Rewelacyjna opowieść.Warto jednak czasami zerknąć na to forum,pozdrawiam coshoo.

[Aleksandra]

Wędrowałeś moim ulubionym szlakiem :) Dzięki za relację!

[asia999]

Ta relacja to dobra recepta na lekarstwo "na wszystko". Z pięknie podanym sposobem zażywania.

A wiesz Wojtku, że masz rację? Kontuzja się przyplątała, więc majówkę przesiedziałam w domu, z kontynuacją tego siedzenia również po majówce. :( A taka relacja to jak pakiet witamin. :) Bo rzeczywiście:

normalnie czuć zapach lasu z monitora :)

A jaki masz model i w którym miejscy wąchać, bo z mojego nie czuć

a z mojego też zapach niesie :) aż się chce głębiej odetchnąć na widok tych przestrzeni, widoków, nieba, lasu...

aż zazdrość bierze...bo nawet czosnek niedźwiedzi na działce wyrósł jakiś zdechły, a tam takie łany...



(fajnie, że ostatnio na forum takich soczystych relacji jakby więcej)

[coshoo]

DZIEŃ 6
1 maja - czwartek

Jak zwykle wcześnie rano jestem już w trasie. Ciągle lasem, mijam drzewka które nie mogą się zdecydować jak rosnąć.



Pierwsze widoki na Rawki.



Docieram na Kamienną...



Otwierają się widoki na Ukrainę. Widoczność kiepska. Eh gdyby dało się tak pójść prosto i pojutrze siedzieć na Równej czy Ostrej Horze...
Się rozmarzyłem.



Przed Kremenarosem napotykam tajemniczy kontener po słowackiej stronie...



Dochodząc do Kremenarosa przygotowuję się mentalnie na fale turystów z którą wkrótce się zderzę. 1 maja i ładna pogoda, masz to jak w banku... Na szczycie spotykam pierwszych ludzi.



Trochę lat upłynęło kiedy byłem tu ostatni raz i przechodziłem cały szlak graniczny. W 98r słupek wyglądał nieco inaczej



Przede mną Rawka.



Zaczynają się moje ukochane barierki, płotki i inne duperele...
Na Rawce jeszcze spokój, tylko z 10 osób. Wczesna pora.



Widok za plecami...



Zanim doszedłem do Małej Rawki niestety liczba turystów mocno wzrosła. Znowu idę pod prąd ciągle się witając i słuchając grających komórek. Takich gór nie lubię...



Widoki z Działu...



W całej tej ciżbie mijam kilku plecakowiczów, co mnie cieszy.



Wiosenne barwy...



Dotarłem w końcu do Wetliny. Po południu rozbijam namiot na polu namiotowym, udaje mi się nawet rozbić nieco na uboczu wśród tych wszystkich samochodów i grilli. Mocze nogi w potoku, popijam piwko, całkiem przyjemnie...



Nawet szybko usnąłem pomimo śpiewów, gitar i innych atrakcji. Zmęczenie i piwo robi swoje...
Następnego dnia wracam do domu. W tym miejscu powinienem zakończyć relację ale...

Za mną ponad 19 km, do tego pod górę 730m i w dół 1000m.


DZIEŃ 7
2 maja - piątek

Ja i sporo innych osób nie doczekało się na autobus. Ktoś zadzwonił na informację do Arrivy (jedyne 2 zł/min), okazuję się że dzisiaj według przewoźnika jest dzień świąteczny. Przystankową grupą załadowaliśmy się do busa i dojechaliśmy do Cisnej. W Cisnej na przystanku gadamy z kolejnymi szczęśliwymi z okazji braku autobusów. Osoby z ciśnieniem na powrót łapią stopa, ja się wyluzowałem. Nic mnie nie goni. Spędziłem trochę czasu coś tam jedząc i popijając i po południu idę się zaszyć gdzieś w fajnym miejscu na nocleg. Nie ma to jak cisza i spokój w lesie.





Późnym popołudniem zaczyna się koncert burzowy. Pada do rana. Następnego dnia autobus już się pojawia i docieram do domu.

Podsumowując przeszedłem około 100km, do tego przewyższenia do góry ~ 4,4km, w dół ~4,1km.

KONIEC

[don Enrico]

Dzięki.
Znowu fajna relacja i trasa rewelka.

[Szkutawy]

...dzięki Coshoo...

[calanthe]

Było super czytać Twoją relację :) dzięki :)