Ku Południowym Rozrogom

[luki_]

foto Karpaty 2015 (531).jpg
Wyprawa odbyła się w dniach 29.05 - 7.06. Ekipa w takim samym składzie jak przed rokiem w Czarnohorze ( ,http://forum.bieszczady.info.pl/show...zarnohora-2014 ) tzn. Ala, Marek, Jarek i Łukasz.
Dojazd: Wrocław - Przemyśl PKP, Przemyśl - Medyka taxi, Medyka - Szegini pieszo, Szegini - Lwów - Stanisławów - Żabie - Szybene autobusami. Trasa piesza: Szybene - Burkut - Czywczyn - Komanowa- Czemirny - Połoniny Hryniawskie - Dukonia - Hramotne - w sumie 4 dni. Hramotne - Żabie - Tatarów - Sołotwyno autobusami. Następnie przejście piesze Sołotwyno - Sygiet Marmaroski (UA/RO), skąd autobusem na Przełęcz Przysłop. Stąd trasa piesza Przysłop - Cabana Fantana Stanchii - rundka wokół Kreczeli i powrót na przeł. Przysłop - 3 dni. Stąd powrót do Sygietu, pieszo do Sołotwyna, następnie autobusem do Rachowa. Z Rachowa nocnym pociągiem do Lwowa, skąd do Szegini autobusem, pieszo do Medyki i dalej autobusem do Przemyśla, skąd do Wrocławia pociągiem.
Trochę porad praktycznych: jeśli ktoś także chciałby odbyć wycieczkę wzdłuż granicy ukraińsko - rumuńskiej w Czywczynach startując z Szybenego, to najlepiej, jeśli prześle do czerniowieckiego oddziału przygranicznej służby Ukrainy podanie (w j. ukraińskim) zawierające w miarę dokładny przebieg planowanej trasy, dokładne dane uczestników (nr i serie paszportów, daty narodzin, adresy zamieszkania itd. ) na ok. 30 -15 dni przed planowanym terminem wyprawy: http://dpsu.gov.ua/ua/about/structure/structure_25.htm . Można przesłać mailem, bądź faksem, a najlepiej dla pewności jednym i drugim, następnie należy zadzwonić, czy pozwolenie wydano (ja tego nie zrobiłem z obawy właśnie, że nie wydano ). Następnie, już na miejscu, na szlabanie w Szybenem zostaniemy sprawdzeni przez komendanta "zastawy" (najlepiej mieć ze sobą kopię zgłoszenia, którą zostawimy pogranicznikom, unikniemy tym sposobem długotrwałego spisywania danych z paszportów) i zapytani, czy dowiadywaliśmy się, czy pozwolenie wydano ( odpowiedziałem , że wydano, co wystarczyło komendantowi i zostaliśmy przepuszczeni). Mając oficjalne zezwolenie ze strony pograniczników w Szybenem mamy komfort psychiczny, że jesteśmy na granicy legalnie i nie ryzykujemy zawrócenia z trasy, czy jakichś innych przykrych niespodzianek.
Co do wody na szlaku - pierwszy nocleg mieliśmy przy źródle mineralnym, tkz. "Małym Burkucie" (ponoć nazwa nieprawidłowa, ale nie znam innej) - jest tam nawet zadaszona wiata, miejsce na ognisko i stolik, ale akurat niefortunnie było zajęte przez miejscową młodzież urządzającą sobie dyskotekę, więc musieliśmy się przenieść kawałek dalej. Oczywiście wydajne źródło mineralnej wody (zresztą bardzo smacznej) jest tez w samym Burkucie, gdzie także z powodzeniem można urządzić sobie biwak.
Drugi nocleg mieliśmy na połoninie pod Czywczynem, zaraz obok przełęczy oddzielającej Czywczyna od głównego grzbietu granicznego. Tam także jest wydajne źródełko, zaopatrzone dodatkowo w "wysięgnik" umożliwiający nawet swobodne umycie głowy.
Trzeci nocleg urządziliśmy na połoninie Baltagul pod szczytem Komanowej - jest tam dosyć porządny szałas, kryty eternitem, z drewnianą dobrą podłogą. W jednym z pomieszczeń widać ślady po palenisku - czyli ukraińscy turyści nocują tam również zimą (tak jak wspomniałem nie ma tam "kozy", a tylko palenisko, użycie którego wiąże się jednak raczej z dużym ryzykiem, zważywszy, że szałas jest oczywiście drewniany).
Źródełka są nawet dwa w bliskiej odległości od chatki, ale mniej wydajne, niż to pod Czywczynem.
Na odcinku pomiędzy Czywczynem a Komanową wybornym miejscem na nocleg jest też przełęcz Łostuńska - jest tam bardzo wydajne źródło (co ciekawe nie ma go ani na przedwojennej WIG-ówce, ani na nowszej sztabówce radzieckiej).
Czwarty nocleg mieliśmy na połoninie Dukonia, obok czynnej huculskiej staii. Jest tam obudowane deskami żródełko, a w samej stai można od gościnnych gospodarzy zakupić wyśmienite sery, masło, mleko itp., a przy tym zwiedzić bacówkę. Za kilogram sera płaciliśmy 35 hrywien (ok. 5,50 zł)!
W sytuacjach awaryjnych "pod dachem" można jeszcze szukać schronienia po drugiej stronie szczytu Czywczyna (ponoć porządna, kryta blachą chatka), u ujścia potoku Łostuń do Czarnego Czeremoszu w leśniczówce (leśniczy ma ponoć przygotowane nawet prycze dla turystów), w opuszczonych budynkach zastawy "Czemirny" w górnym odcinku Czarnego Czeremoszu, a także w niedużym Monasterze Troickim w bocznym ramieniu Połonon Hryniawskich, (na bocznym ramieniu Poł. Dukonia opadającym w stronę doliny Cz. Czeremoszu).
Ludzi spotkaliśmy niewielu - oprócz w. wspomnianej młodzieży przy Małym Burkucie byli to jeszcze: dwójka ukraińskich turystów schodzących w pośpiechu z drogi granicznej pod Czywczynem (ponoć nie mieli zezwolenia), trzech podejrzanych typów w samochodzie terenowym przejeżdzających koło naszego biwaku również pod Czywczynem, trzech ukraińskich turystów na odcinku pomiędzy przeł. Łostuńską a Komanową, dwóch pracowników Werchowyńskiego Parku Narodowego na poł. Szerokiej nad Czemirnym i w/w Hucułów ze staii na poł. Dukonia.
W części rumuńskiej turystów (poza przeł. Przysłop, gdzie zresztą spotkaliśmy samych Polaków - uczestników wycieczki autokarowej z PTTK Rzeszów, wycieczki "busikowej" z Politechniki Łódzkiej, wyprawy 4X4 z Nowego Sącza i kilku grup motocyklistów) nie było żadnych. Za to noclegi (dwa) mieliśmy wyborne i szczerze je polecam - w Cabanie Fantana Stanchii. Cabana ta nie jest co prawda schroniskiem turystycznym, tylko leśniczówką, ale przenocować tam można. Cena - "co łaska" (za 2 noclegi daliśmy 100 lei na całą ekipę i nasz przemiły gospodarz był baaardzo zadowolony). Przyjął nas gościnnie miejscowy leśniczy, którego (co zresztą chyba widać na zdjęciu) można by chyba określić dobrotliwie mianem karpackiego "zakapiora". Poczęstował nas na wstępie palinką, naprawił prąd (za pomocą zapałki ), a drugiego dnia po powrocie z wędrówki uraczył wyśmienitą, własnej roboty ciorbą. W schronisku jest kuchnia, w której jest piec ogrzewany drewnem; pokoje gościnne są dwa, każdy wyposażony w kilka łóżek. Schronisko, z racji bliskości granicy jest dobrą bazą wypadową na wycieczki w kierunku Kreczeli i Hnitessy.
Jeszcze krótko o zezwoleniu na poruszanie się w rumuńskiej strefie przygranicznej: dla rejonu Kreczeli - Hnitessy właściwą jednostką jest komisariat Politia de Frontiera w Viseu de Sus, gdzie powinno się zgłosić osobiście w celu załatwienia zgody. Niestety z uwagi na napięty "harmonogram" wycieczki ja takiej możliwości nie miałem, przesłałem więc zgłoszenie mailem do oddziału Politia de Frontiera w Sygiecie Marmaroskim ( ijpf.maramures@mai.gov.ro ) , które zresztą zostało przyjęte - otrzymałem grzeczną odpowiedź, że Politia de Frontiera w Viseu de Sus została poinformowana o przebiegu naszej trasy, a także zawiadomiono w naszym imieniu czerniowiecki oddział straży granicznej Ukrainy , że będziemy poruszać się wzdłuż ich odcinka granicy. Zgłoszenia takiego (osobistego lub mailowego) warto dokonać, gdyż w przeciwnym wypadku narażamy się na karę grzywny (co potwierdził leśniczy z cabany) za bezprawne poruszanie się w strefie przygranicznej.

Zdjęcia: https://picasaweb.google.com/1001358...at=directlink#

Trasa: https://www.google.com/maps/d/viewer...lo&usp=sharing (trasa z mapki różni się nieco w szczegółach od odbytej przez nas, gdyż została opracowana jeszcze przed wyjazdem).