>z wyjaśnieniem terminu „prawo wołoskie”.

Do tego co napisałes mozna dodać:
1.
"Z wielu powodów ówczesne osady lokowano w odsłoniętych dolinach rzek. Unikano gór. Dla przykładu Szczawne było długi czas, najbardziej wysuniętą na południe od Sanoka osadą krajeńską. Historia ziemi Sanockiej ulega zmianie w XV wieku. Być może stało się tak za sprawą Królowej Jadwigi i Władysława Jagiełły, którzy lubili ten zakątek kraju i często tu zaglądali. Wystarczy wspomnieć o ślubie Jagiełłowym na Sanockim Zamku. Także za Jagiellonów zaczęto osadzać wsie w górach. W dużej mierze przyczynili się do tego Wołosi, plemię pasterskie, które łukiem Karpat dotarło tutaj z Mołdowy. Wołosi nie tylko mieli doświadczenie życia w górach, ważne było, że pozwolono im zakładać osady według ich własnego prawa, na tak zwanym "surowym korzeniu". Wiązało się to z wysiłkiem przy karczowaniu terenu, ale dawało ulgę w podatkach. Ponadto prawo wołoskie chroniło zbiegów. Na prawie wołoskim powstały: Komańcza, Łupków, Osławica, Żubańsk, Radoszyce. Jak podaje nauka, z czasem, z połączenia się dwóch kultur: miejscowej polskiej - pozostającej od swego zarania pod przemożnym wpływem Bizacjum - z Wołoską powstała kultura Łemkowska. Umownie przyjmuje się, że wschodnia granica terytorium Łemków przebiegała wzdłuż linii Solinka - Rzepedź, za którą rozciągało się terytorium Bojków." - źródło kronika koła łowieckiego "Knieja" z Komańczy (jest u mnie na stronie).

2.
"A wszystko zaczęło się w XVI wieku, kiedy to rodzina Kmitów skolonizowała te tereny. Te dziewięć wiosek powstało w mniej więcej tym samym czasie, a ich lokacji dokonano na prawie wołoskim.. Oznaczało to, że na miejsce, gdzie miała powstać wieś przybywała grupa zainteresowanych ludzi, na których czele stał kniaź (sołtys), zaś nad kilkoma wioskami należącymi do jednego właściciela- wojewoda wołoski zwany krajnikiem. Dużym ułatwieniem dla osadźców, jak na owe czasy był sposób płacenia czynszu właścicielowi. Dokonywano tego w naturze, nie w walucie. Drugim uproszczeniem było to, że w razie jakichkolwiek sporów wewnątrz wsi zwracano się do kniazia, który sprawował w osadzie funkcję sądu. Warunki jakie niosło ze sobą prawo włoskie były dla tzw. Osadźców korzystne i chętnych do osiedlenia się na "surowym korzeniu" raczej nie brakowało, jeśli porównamy dane liczbowe z końca XVI wieku. A "surowy korzeń" oznacza, że musieli oni sobie najpierw wyciąć i wykarczować las, a później zakładać pola. Aby zapewnić sobie "ruch w interesie", właściciel na określony czas ( zwykle dwadzieścia lat ), zwalniał osadników ze wszelkich świadczeń. Prawo wołoskie przewidywało także w nowo tworzonych wsiach budowanie cerkwi prawosławnych, nie zaś kościołów katolickich. Dlaczego? Dlatego, że prości chłopi, którzy mieli stać się mieszkańcami tych terenów byli wyznania prawosławnego, a budowanie cerkwi i rozwijanie osad prawosławnych miało ich tutaj przyciągnąć. Była to więc celowa, dobrze pomyślana i szeroko rozwinięta akcja kolonizacyjna, która w całych Bieszczadach trwała przeszło dwieście lat i co najważniejsze - przyniosła skutki." - źródło: "Worek Bieszczadzki" wyd. 1993r.

3.
Ogólnie: "Prawa osadnicze (np. polskie czy wołoskie) były to zbiory norm, które regulowały stosunki między właścicielem ziemi, a mieszkańcami wsi (osadnikami). Najstarsze było prawo polskie (stosowane na terenach Polski) i ruskie (stosowane na terenach Rusi Halickiej). O prawach tych stosunkowo niewiele wiemy, gdyż nie zachowały się w praktyce żadne dokumenty na ich temat. Wiadomo że opierały się one na poddaństwie chłopów, którzy musieli płacić daninę lub pracować na rzecz pana gruntowego. Kolonizacja na prawie niemieckim bądź wołoskim różniła się zdecydowanie od poprzednich. Najważniejszą rzeczą było niewątpliwie to, że kolonizatorzy posiadali według tych praw wolność osobistą, mieli swój własny samorząd i prawo do opuszczania wsi. Ważne było też to, że włościanin po zapłaceniu daniny w zbożu mógł sprzedawać jego nadwyżkę. W nowo lokowanych wsiach obowiązywała tzw. wolnizna czyli zwolnienie od płacenia czynszu przez okres 20-tu lub więcej lat." żródło - jasliska.pl

Pozdrawiam