Po krzakach na Ostrą

[Wojtek Pysz]

Uzupełnienie wydarzeń i zdjęć.
Na polance, na której stał nasz namiot, rankiem zastaliśmy czworonożne istoty żywe.



Górny bieg potoku Lutanka


Niżej dolina rozszerzyła się. Domek myśliwski koła łowieckiego z Wielkiego Bereznego. Nie wiem, na co oni tu polują. Na jaszczurki?


Fotografia przyrodnicza i mostek po remoncie


Polanka z koniem "do góry nogami"

[bartolomeo]

W dziale Karpaty Wschodnie Bazyl się rozpycha czas kończyć naszą relację.

Po już pod koniec nużącej wędrówce drogą dotarliśmy do Ljuty. Dla mnie była to chwilami podróż sentymentalna, bo w Ljucie zaczynałem swoją namiotową przygodę z Karpatami Wschodnimi. Chata w której wówczas nocowaliśmy przed wyjściem na Ljutańską Holicę



stoi opuszczona



Ale przez wieś idzie się



tak samo jak wówczas



I byłby to już koniec historii, gdyby nie to, że przez Ljutę wędrowaliśmy w Poniedziałek Wielkanocny. To prawda, że wszyscy wówczas odpoczywają, ale w krótkich przerwach biegają po ulicach z butelkami wody. Dokładnie tak jak u nas Deszcz nas w górach nie tknął, ale ostatnie kilkaset metrów przez wieś sprawiło, że do auta doszliśmy przemoczeni

[Wojtek Pysz]

Chata w której wówczas nocowaliśmy przed wyjściem na Ljutańską Holicę stoi opuszczona

A w oknie opuszczonej chaty jakaś książeczka z bajkami, rysunek kredkami i wyblakłe zdjęcie.

[coshoo]

Popularna chata jak widać. Też mam ją na zdjęciu z 2010r.

[bartolomeo]

Popularna chata

Pierwsza mieszkalna chata po lewej stronie drogi jak się wchodzi do Ljuty od południa, pewnie dlatego popularna

[bieszczadzka kuna]

To prawda, że wszyscy wówczas odpoczywają, ale w krótkich przerwach biegają po ulicach z butelkami wody. Dokładnie tak jak u nas Deszcz nas w górach nie tknął, ale ostatnie kilkaset metrów przez wieś sprawiło, że do auta doszliśmy przemoczeni

U nas , to chyba ta tradycja zanika, a szkoda. Tym bardziej żałuję, że nie byłam, z miłą chęcią przypomniałabym sobie dzienne lata, kiedy to wiadra z wodą szły w rozruch. Nas za to zaskoczyła tradycja nie wypiekania pieczywa, po Wielkanocy. Dobrze, że pascha była, troszkę w plecaku zajmowała miejsca, za to smakowała wybornie.
P.S. Czyżby Bartku, Maciejka zaraziła cię botaniką?

[bartolomeo]

Do zarażenia botaniką kawał drogi, ale buka od sosny już bez pudła odróżniam! A drzewiej różnie z tym u mnie bywało

Wiader z wodą w Ljucie nie było, jedynie półtoralitrowe, plastikowe butelki - ale jak się przyjmie takich kilka to w zasadzie to samo. Ale to była tylko jedna, młodzieżowa wersja dbania o tradycję. Starsi pozdrawiając nas świątecznym Христос воскрес ignorowali następnie mnie i Wojtka a Maciejkę pryskali... perfumami. Oj, pachniało nam potem w samochodzie fiołkami, pachniało

Swoją drogą wiecie może jak się na pozdrowienie Христос воскрес odpowiada? Polska wersja to Chrystus zmartwychwstał! i odpowiedź Prawdziwie zmartwychwstał! A na Ukrainie? To już nie pierwszy raz kiedy jestem tam podczas wschodniej Wielkanocy, czas się nauczyć. Gdzieś wygrzebałem to:

- Христос воскрес
- Воістину воскрес!

Tylko nie wiem, czy to prawidłowe

[Wojtek Pysz]

Gdzieś wygrzebałem to:

- Христос воскрес
- Воістину воскрес!

Tylko nie wiem, czy to prawidłowe

Twoje wygrzebanie potwierdza m.in. ukraińska Wikipedia w artykule "Великоднє привітання", więc chyba jest prawidłowe. Można tam też wyczytać, że należy się przy tym trzykrotnie pocałować

[partyzant]

No to coś mi się wyjaśniło. U mnie w pracy na budowie pracują młodzi Ukraińcy. Gdy pojawili się w pierwszym dniu po świętach to podniosłem czapkę z daszkiem i powiedziałem:
-XPHCTOC BOCKPEC- oni na to odpowiedzieli uśmiechając się a ja nie wiedziałem co. Teraz wiem.

ps:
-jak napisać cyrylicą, czy coś się przestawia, czy trzeba mieć inną klawiaturę?

[bartolomeo]

jak napisać cyrylicą, czy coś się przestawia, czy trzeba mieć inną klawiaturę?

Można przestawiać, ale dla jednorazowych okazji wystarczy klawiatura z przeglądarki.