Czy w Czywczynach i Czarnohorze są dobrej klasy hotele?

[sir Bazyl]

...Bardzo przyjazne miejsce, ze stołem i ławami na zewnątrz zapraszającymi do zjedzenia kolacji właśnie tam, w zachodzącym słońcu. Siedzieliśmy na polu ...

Tylko siedzą i jedzą, siedzą i jedzą, zwielbłądziali całkiem! A gdzie popitka? Ale się porobiło! A miejsce takie przyjazne!

...
Wieczorem, oprócz kolacji, meszek i gruzawików, były śpiewy przy gitarze, która też zmieściła się w bagażniku. (...)

I znów o kolacji! No dobrze, że chociaż gitara była - ale bym pośpiewał z Wami ...
...jeno wpierw bym musiał pokosztować miejscowych specjałów w płynie

[bartolomeo]

P.S. Spotkaliście może Wasię wspominanego prze ze mnie w opowiadaniu pt. "Dwa rozrogi za jednym zamachem"?
Czy prawdą jest, że gdzieś tam pod Babą Ludową jest "połoniński" sklepik (i czy prawdą jest, że jest słabo zaopatrzony - Wasia opowiadał, że nie ma w nim lodów )?

Wasi nie spotkaliśmy i do Baby Ludowej też nie dotarliśmy, kilkaset metrów przed nią rozpoczęliśmy zejście w dolinę Czeremoszu.

Ale sklepik spotkaliśmy, zaraz po wyjściu na Połoninę Łukowicę (obok chatki z dwoma izbami, tej dobrej do spania w zimie). Nie był to co prawda jakiś wypaśny magazin, tylko w starej budzie młody chłopak trzymał kilka produktów na sprzedaż. Nie sprawdzaliśmy ani cen ani asortymentu, bo był to nasz pierwszy dzień w górach. Nasz gospodarz w Szybenem wymienił wcześniej trzy miejsca, w których można zrobić zakupy na naszej trasie, jedno z nich kilka dni później... jak by tu napisać... sprawdziliśmy

--- Updated ---

A gdzie popitka?

Była herbatka i kwas. A kto chciał to miał coś jeszcze...

[bartolomeo]

Zapomniałem dodać linka do większej panoramy, więc raz jeszcze:

za nami Pop Iwan (w oddali, pierwszy z lewej) ...

Po kliknięciu większa wersja.

[Wojtek Pysz]

Na połoninach, przez które przechodziliśmy, pasły się głównie krowy. Na połoninie Ozirny spotkaliśmy mały kierdel owiec, zamkniętych w małym koszarze.


Nie wiem, czy tato zauważył, jakie miejsce zajął do podróży synek Tutaj jest płasko, ale za chwilę UAZ będzie się wspinał pod spore wzniesienie.


Według ukraińskiej mapy, od dłuższego czasu idziemy niebieskim szlakiem turystycznym, którego śladów na razie nikt nie zauważył. Jest za to tabliczka, zakazująca przejścia podczas zagrożenia pożarowego. Zagrożenia nie stwierdzamy, idziemy.


Za chwilę skończą się kwieciste połoniny i wejdziemy w czarne czeluście Czarnego Czeremoszu.


Na dno doliny schodzimy nieco powyżej miejsca, gdzie na przedwojennej mapie zaznaczona jest tu gajówka Stefulec. Za czasów radzieckich i ukraińskich, dopóki istniała droga od Szybenego, nadal działali tu leśnicy.


Po drugiej stronie rzeki tryska jedno z burkuckich źródeł. Przybyliśmy więc "do wód"!


A woda w źródle taka:


W pobliżu postawiono wiatę (jeszcze niedokończona) i tablicę informacyjną. Świeżo zbudowany jest też - pokazany dwa zdjęcia wyżej - mostek. Nie było to proste zadanie, bo dojechać tu można tylko korytem potoku i samochodem o prześwicie ponad pół metra.


To kolejne dawne zabudowania pracowników leśnych.


Tylko tak się da zawędrować w te rejony.


Jeszcze niżej było tak.

.... ponoć w dolinie Cz. Czeremoszu u ujścia potoku Albin noclegów udziela też miejscowy leśnik w swojej leśniczówce i to na pryczach!

Miejsce, o którym wspominasz, jest po drugiej stronie Czeremoszu. Właśnie się tam udajemy. Będą też prycze;-)


W tym odcinku wykorzystałem kilka zdjęć autorstwa bartolomeo, bo mi do chronologii pasowały. Może mnie za to nie poturbuje, bo jest daleko.

[bartolomeo]

jest daleko.

Faktycznie, na zakupach byłem. Ale już wróciłem i jak trzeba kogoś porutbować to jestem w gotowości

Wieczór pierwszego dnia wędrówki już w relacji nadchodzi, trzeba się w hotelu zakwaterować - a ja mam tylko jedno marne zdjęcie...

[Wojtek Pysz]

.... a ja mam tylko jedno marne zdjęcie...

Ja mam kilka, ale za to też marne;-)
Zbliżenie na powyższe drzwi. Autor napisu nie był szczególnym znawcą ukraińskiej ortografii.


A oto hotel w całej krasie (może w prawie całej). Przeciwnicy hoteli spali w namiocie.


Teraz trochę wnętrz hotelowych. Na tym zdjęciu załapała się nawet prycza.


Trudno jest zdemontować żelazne ramy z pieca, bez zrujnowania samego pieca. Ramy i żeliwne płyty służą pewnie gdzieś w okolicznych chałupach lub pasterskich stajach.


Z hotelu skorzystały trzy osoby, dwie spały w namiocie. Prycze są, ale stoją na sztorc w kącie.


Na koniec było ognisko z kiełbaskami.

[bartolomeo]

Z hotelu skorzystały trzy osoby, dwie spały w namiocie. Prycze są, ale stoją na sztorc w kącie.

Ja spałem w środku, bo się boję ciemności

Na koniec było ognisko z kiełbaskami.

Ognisko było kapitalne a kiełbaski doskonałe. Nie ma jak kiełbaski z ogniska, równać się z nimi mogą wyłącznie ropczycko-górskie kabanosy, także z ogniska ma się rozumieć!

I tak oto na drugą noc na Ukrainie znów trafił nam się wyborny hotel: "Hotel Burkut" pierwszej kategorii.

[Wojtek Pysz]

Ja spałem w środku, bo się boję ciemności .

O, nie wiedziałem, że w środku będzie jaśniej

[bartolomeo]

O, nie wiedziałem, że w środku będzie jaśniej

Raźniej Wojtku, raźniej!

[don Enrico]

Czy ten hotel oferował w cenie nocleg ze śniadaniem ?