Starostyna. Zimowe wejście ..... bez butów

[sir Bazyl]

W wieczór poprzedzający wyjazd wyczyściłem buty i wypastowałem elegancko po czym ustawiłem je w przedpokoju. Następnego dnia po pracy wpadłem do domu i szybko się przebrałem w normalne ciuchy wyjazdowe, zarzuciłem plecak, chwyciłem rakiety , aparat fotograficzny, klucze, butelkę z wodą i wybiegłem z domu mijając po drodze stojące niby na widoku moje buty górskie. Że się słowem nie odezwały to się nie dziwię ale, że Kuna, która już na mnie czekała nic mi nie powiedziała? Wystarczyło słowo – a tak siedzę w samochodzie i kombinuję jak im to powiedzieć, że nie mam butów, żeby mnie z auta nie wyrzucili. W końcu się odważyłem i wyrzuciłem to z siebie. W kabinie zapadła cisza i wszyscy zaczęli zerkać w moją stronę, czy mówię to poważnie, czy tylko taki żarcik niewinny. Jak już do współpasażerów dotarło, że to nie żart, to się posypało na mnie ze wszystkich stron: jak to butów? Jak można zapomnieć butów? No jak?

O raju, też mi afera.

I te pełne wyrzutów spojrzenia w moją stronę.

[bieszczadzka kuna]

Że się słowem nie odezwały to się nie dziwię ale, że Kuna, która już na mnie czekała nic mi nie powiedziała?

Wiedziałam, normalnie wiedziałam, że to w końcu napiszesz. Bazyl ty roztrzepańcu, nie pierwszy raz czegoś zapominasz, nie pierwszy raz zawracamy z drogi. Wszystko za niego trzeba pamiętać, telefonu zapomniał, aparatu, sznurówek do butów włożyć,prawa jazdy, etc. To teraz doszło mi pamiętać o butach. Gdybym to ja zapomniała butów to dopiero byś mi aferę butową zrobił, już tu nie kręć, każdy myślał jak teraz wybrnąć z sytuacji. Ja to nawet pogodziłam się z myślą, że będziemy chodzić po dolinkach.
Jimi, jestem za powtórką, zwłaszcza że w ramach relaksu, na koniec wyjazdu może znów będzie klabing

[sir Bazyl]

(...) Gdybym to ja zapomniała butów to dopiero byś mi aferę butową zrobił, ...

Oczywiście! Co jak co, ale jak można zapomnieć butów!? Nawet nie próbuj...

[mercun]

... moje buty górskie. Że się słowem nie odezwały to się nie dziwię ...

Bo to porządne górskie buty były. Te co gadają mają taki zwyczaj, że w najmniej odpowiednim momencie otwierają paszczę i łykają co tam popadnie - wodę, śnieg, błoto