Polemika o wędrówce w pojedynkę

[Jimi]

Albo podobnie, kontynuując tę melancholijną polemikę, jest z cmentarzykami wojskowymi zaznaczonymi na mapach turystycznych. Dla jednego jest to tylko sterta kamieni z dwoma patykami przełożonymi pod kątem 90 stopni, drugi zaś wie, że jest to cmentarz z I wojny, miejsce gdzie są pochowani ludzie i gdzie toczyły się bitwy. Czy takiego cmentarza oczekiwaliśmy? Może raczej nagrobków z efektownymi płytami i epitafiami. A nie daj Bóg, tych kamieni już nie będzie! Oh, co za rozczarowanie, zwykłe runo leśne. Jeden będzie rozczarowany, zaś inny poświęci pół dnia, by te kamienie w środku lasu znaleźć i gdy znajdzie, będzie najszczęśliwszym człowiek na świecie a z drugiej strony przeżegna się i pogrąży w zadumie i smutku. Tak samo jest z górami, ot zwykłe pagórki.

[zbyszek1509]

zaś inny poświęci pół dnia, by te kamienie w środku lasu znaleźć i gdy znajdzie, będzie najszczęśliwszym człowiek na świecie a z drugiej strony przeżegna się i pogrąży w zadumie i smutku.

Oj Jimi, prawdę piszesz. Mam taką trasę na kącie - Wierch nad Łazem. Jednak aby w pełni zrozumieć to co napisałaś, niezbędna jest odrobina wiedzy na temat tych wydarzań. Ostatnio "zaliczyłem cegłę" - "Karpacka wojna trzech cesarzy". Książka podobno kontrowersyjnego autora, jednak przybliżyła mi tragedię jaka miała miejsce między innymi w Bieszczadach podczas I wojny. Fachowcy od I wojny na pewno są rozczarowani tą książką, natomiast ja, jako nie historyk, niektóre fragmenty dotyczące znanych mi miejsc w Bieszczadach, przeczytałem 2 razy podpierając się dodatkowo mapą.

[Petefijalkowski]

Heh, po przeczytaniu akcji z Hruniem przypomnial mi sie start w 2008 w Biegu Rzeznika. No, niby mielismy biec szlakiem, ale ze wtedy jeszcze malo bylo uczestnikow, ja pierwszy raz
w terenie w Duszatynie to wyszlo jak wyszlo:

Truchtamy w grupie do Duszatyna, tam robimy błąd (z mojej winy) który kosztował nas sporo sił oraz czasu. Skręcamy w bok, gdyż zamajaczył nam szlak czerwony powtórzony razem z wykrzyknikiem, zanim się skapnęliśmy o potwornym błędzie jesteśmy dość wysoko i nie chce się nam wracać. Postanawiamy iść/biec przez kszal na szagę i ominąć Jeziorka Duszatyńskie. Problem w tym, że nie wiedzieliśmy ile tego nadrabiania będzie, w pewnym momencie nie byliśmy nawet pewni czy jesteśmy na prawidłowym ramieniu i czy przypadkiem za chwilę nie zakończy się nasz bieg, przypominam - limit czasu do Żebraka to 2h30min. Poniżej schemat naszego nadrobienia trasy:




Na Chryszczatej meldujemy się ok 5:50, widać że są na trasie inni ludzie aniżeli Ci, przy których byliśmy w Duszatynie, jesteśmy z tyłu... Przyginamy do przodu, mijamy parę drużyn, 2h30min na przepaku na Przełęczy Żebrak. Ledwo ledwo. Niby to miał być limit, ale mam wrażenie że orgowie puszczali ludzi także z gorszymi czasami dalej w trasę i dobrze. Odcinek do Cisnej, następne ok 17km jest naszym najlepszym, nie gubimy się nigdzie, cały czas kogoś mijamy, w ten sposób przeskakujemy dwadzieścia parę ekip i meldujemy się w Cisnej o 8:20.